موزیک دان

بیوگرافی و زندگینامه رضا پیشرو (بیوگرافی) با سلام خدمت همراهان عزیز موزیک دان,محمد رضا ناصری که با نام هنری رضا پیشرو شناخته می شود که,رپر,آهنگساز,تهیه…

عملکرد کبد شامل سم زدایی از خون، ذخیره ویتامین ها و تولید هورمون است. هپاتیت میتواند این فرایندها را مختل کرده و مشکلات سلامتی زیادی را در کل بدن ایجاد کند. حداقل پنج ویروس می توانند باعث بروز هپاتیت های ویروسی شوند. سه مورد متداول ویروس هپاتیت، B ،A و C است. عفونت حاصل از هر یک از این سه می تواند کشنده باشد. انواع دیگر هپاتیت می تواند ناشی از مصرف بیش از حد الکل یا وضعیت خود ایمنی باشد. در این مقاله ار بخش بیماری های موزیک دان به بررسی هپاتیت B ،A و C خواهیم پرداخت. این ها انواع هپاتیت هستند که توسط ویروس منتقل می شوند. در ایالات متحده، میزان ابتلا به هپاتیت A در ۲۰ سال گذشته رو به کاهش بوده است، اما هپاتیت حاد C بین سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ تا ۴۴ درصد افزایش یافته است.

انواع هپاتیت های ویروسی

هپاتیت های ویروسی انواع مختلفی دارد، اما علائم همه آن ها مشابه است. هپاتیت می تواند به شکل حاد یا مزمن بروز کند. سه نوع اصلی هپاتیت های ویروسی تحت عنوان هپاتیت A ، B و C شناخته شده هستند. هریک به وسیله نوعی از ویروس ها ایجاد می شود. هر سه نوع هپاتیت های ویروسی می توانند حاد باشند، ۶ ماه یا کمتر باقی بمانند و انواع B و C می توانند مزمن باشند و به مدت طولانی تری ادامه داشته باشند. هر نوع هپاتیت های ویروسی دارای ویژگی های مختلفی است و به روش های مختلفی منتقل می شود، اما علائم آن ها شبیه به هم هستند.

هپاتیت A

در ایالات متحده (آمریكا)، در سال ۲۰۱۵ ،۱۳۹۰ مورد ابتلا به هپاتیت A گزارش شده است. این بیماری اغلب خفیف است و اکثر افراد به طور کامل بهبود می یابند، پس از آن در برابر ویروس مصون هستند و به همین دلیل در آینده در برابر ویروس ها محافظت می شوند. با این حال، اگر این نوع از هپاتیت پیشرفت کند، علائم می توانند خطری جدی برای فرد ایجاد کنند. در مناطقی از جهان که مردم به سرویس های بهداشتی غیربهداشتی دسترسی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به HAV هستند. واکسن های ایمن و مؤثری وجود دارد که از بدن در برابر این ویروس ها  محافظت می کنند.

علائم هپاتیت ویروسی A

علائم و نشانه های هپاتیت A تا زمانی که برای چند هفته ویروس در بدن شما باقی نماند، ظاهر نمی شود. اما همه افراد مبتلا به هپاتیت A این علائم را بروز نمی دهند.

علائم و نشانه های هپاتیت A می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• حالت تهوع و استفراغ ناگهانی
• درد یا ناراحتی در شکم، به خصوص در قسمت فوقانی سمت راست در زیر دنده های تحتانی
• مدفوع تیره
• از دست دادن اشتها
• تب با درجه پایین
• ادرار تیره
• درد مفاصل
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم
• خارش شدید

این علائم ممکن است نسبتاً خفیف بوده و طی چند هفته از بین برود. با این حال، گاهی اوقات، عفونت هپاتیت A  منجر به یک بیماری شدید می شود که چند ماه ادامه می یابد.

هپاتیت B

هپاتیت B زمانی به فرد منتقل می شود که:

• رابطه جنسی محافظت نشده ای با فرد آلوده داشته باشد.
• سوزن را اغلب برای استفاده غیرقانونی از مواد مخدر یا استروئید با فرد آلوده به اشتراک بگذارد.
• دارای خال کوبی ای است که با سوزن های غیرفعال ایجاد شده است.
• وسایل شخصی مانند مسواک یا تیغ را با فرد آلوده به اشتراک بگذارد.
• توسط فردی که آلوده است گاز گرفته شده باشد.
• یک مادر آلوده می تواند هنگام شیردهی ویروس را به نوزاد خود منتقل کند.

کبد فرد آلوده به هپاتیت B متورم می شود و امکان دارد که مشکلات جدی ای ایجاد کند. عفونت HBV می تواند مزمن شود. این بیماری می تواند منجر به عوارضی از جمله زخم شدن کبد یا سیروز شود. همچنین می تواند باعث نوعی سرطان شود که به کارسینوم کبدی معروف است.

علائم هپاتیت ویروسی B

علائم و نشانه های هپاتیت B از خفیف تا شدید متغیر است. این علائم معمولاً حدود یک تا چهار ماه پس از آلوده شدن ظاهر می شوند، اما ممکن است علائم را تا دو هفته پس از بروز عفونت نیز مشاهده کنید. برخی از افراد، معمولاً کودکان خردسال، ممکن است علائمی نداشته باشند.

علائم و نشانه های هپاتیت B ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شکم
• ادرار تیره
• تب
• درد مفاصل
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ
• ضعف و خستگی
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم (زردی)

هپاتیت C

HCV  می تواند منجر به آسیب کبدی و تورم شود. در حدود ۱ فرد از ۴ نفر مبتلا به HCV دچار سیروز می شوند و این بیماری می تواند منجر به سرطان کبد شود. خون اهدای شده برای HCV آزمایش شده است، اما افرادی که قبل از انجام آزمایش که بخشی از روند اهدای عضو است، پیوند عضو یا اهدا خون دریافت کرده اند، ممکن است در معرض خطر باشند. سایر گروه های در معرض خطر شامل کارمندان بخش مراقبت های بهداشتی که در معرض کار با وسایل تیز هستند، مصرف کنندگان داروهای داخل وریدی و نوزادانی که مادران مبتلا به HCV داشته اند، می باشند.

تعداد افرادی که بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ در ایالات متحده به هپاتیت C مبتلا شده اند، ۲۴۳۶ مورد گزارش شده و این نشان می دهد که تعداد موارد HCV در ایالات متحده تقریباً سه برابر افزایش یافته است. با این حال، CDC  تخمین می زند که ۳۳۹۰۰ عفونت در سال ۲۰۱۵ رخ داده است. هیچ واکسنی برای جلوگیری از HCV وجود ندارد، اما درمان مناسب می تواند آن را درمان کند.

علائم هپاتیت c

داشتن عفونت طولانی مدت ناشی از ویروس هپاتیت C به عنوان هپاتیت مزمن شناخته شده است. هپاتیت مزمن C معمولاً تا سال ها و تا زمانی که ویروس به اندازه کافی به کبد صدمه بزند تا باعث ایجاد علائم و نشانه های بیماری کبد شود، به صورت یک عفونت “خاموش” است.

علائم و نشانه ها عبارتند از:

• خونریزی سریع
• کبودی سریع
• خستگی
• کم اشتهایی
• تغییر رنگ پوست و چشم (زردی)
• ادرار تیره رنگ
• خارش پوست
• وجود مایع در شکم (آسیت)
• تورم در پاها
• کاهش وزن
• سردرگمی، خواب آلودگی و انسفالوپاتی کبدی
• آنژیوم عنکبوتی

هر عفونت مزمن هپاتیت C با یک مرحله حاد شروع می شود. هپاتیت حاد C معمولاً تشخیص داده نمی شود زیرا بندرت علائمی را ایجاد می کند. در صورت بروز علائم و نشانه ها، ممکن است زردی، همراه با خستگی، حالت تهوع، تب و درد عضلات را تجربه کنید. علائم حاد، یک تا سه ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و دو هفته تا سه ماه دوام می آورد.

عفونت حاد هپاتیت C همیشه مزمن نمی شود. برخی از افراد پس از مرحله حاد، HCV را از بدن خود دفع می کنند. در مطالعات مربوط به افرادی که به HCV حاد مبتلا شده اند، میزان ترشحات ویروسی خود به خود از ۱۵٪ تا ۲۵٪ متغیر است. هپاتیت حاد C نیز به خوبی به درمان ضد ویروسی پاسخ می دهد.

---

بیشتر بخوانید: انسفالوپاتی کبدی چگونه در بدن پدید می آید؟

---

علت بروز انواع هپاتیت های ویروسی چیست؟

هپاتیت A

• ویروس هپاتیت A

هپاتیت B

• ویروس هپاتیت B

هپاتیت C

• ویروس هپاتیت C

همه گیرشناسی هپاتیت های ویروسی در ایالات متحده

هپاتیت A

• هر ساله حدود ۶۷۰۰ عفونت جدید

هپاتیت B

• سالانه حدود ۲۲۱۰۰ عفونت جدید
• تخمین زده می شود که ۸۶۲۰۰۰ نفر با هپاتیت B زندگی می کنند.

هپاتیت C

• هر سال حدود ۴۴۳۰۰ عفونت جدید
• تخمین زده می شود ۲٫۴ میلیون نفر مبتلا به هپاتیت C هستند.

حقایق مهم درمورد هپاتیت های ویروسی

هپاتیت A

• واکسن مؤثر موجود است
• شیوع بیماری هنوز در ایالات متحده رخ می دهد. در حال حاضر شیوع بیماری در بین افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند، افرادی که بی خانمان هستند، و مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند وجود دارد
• پخش مواد غذایی وارداتی در ایالات متحده یکی از دلایل شیوع بیماری است.
• در بسیاری از کشورها بخصوص کشورهایی که فاقد بهداشت مدرن هستند این بیماری وجود دارد.

هپاتیت B

• واکسن مؤثر موجود است
• حدود ۲ نفر از ۳ نفر مبتلا به هپاتیت B نمی دانند که آلوده اند
• حدود ۵۰٪ از مبتلایان به هپاتیت B در آمریكا، آسیایی هستند
• هپاتیت B عامل اصلی سرطان کبد است

هپاتیت C

• حدود ۵۰٪ از مبتلایان به هپاتیت C نمی دانند که آلوده اند
• ۳ نفر از ۴ فرد مبتلا به هپاتیت C بین ۱۹۴۵-۱۹۶۵ متولد شده اند
• هپاتیت C یکی از دلایل اصلی پیوند کبد و سرطان کبد است

چه مدت طول می کشد؟

هپاتیت A

هپاتیت A می تواند بین چند هفته تا چند ماه ادامه یابد.

هپاتیت B

هپاتیت B می تواند از یک بیماری خفیف که چند هفته طول می کشد تا یک وضعیت جدی مادام العمر(مزمن) متغیر باشد. بیش از ۹۰٪ از نوزادان غیرقانونی، آلوده به عفونت مزمن هستند، اما ۶٪ -۱۰٪ کودکان بزرگتر و بزرگسالانی که به این ویروس مبتلا می شوند دچار هپاتیت B  مزمن می شوند.

هپاتیت C

هپاتیت C می تواند از یک بیماری خفیف، که چند هفته به طول می انجامد، تا یک عفونت جدی و مادام العمر (مزمن) متغیر باشد. بیشتر افرادی که به ویروس هپاتیت C مبتلا می شوند، دچار هپاتیت مزمن C می شوند.

چگونه شیوع می یابد؟

هپاتیت A

هپاتیت A هنگامی که فرد در تماس با اشیایی است که توسط مدفوع حیوانات_حتی در مقادیر میکروسکوپی_ آلوده شده است، منتقل می شود.

هپاتیت B

هپاتیت B در درجه اول هنگامی پخش می شود که خون، منی یا برخی مایعات دیگر موجود در بدن – حتی در مقادیر میکروسکوپی – از شخصی که به ویروس هپاتیت B آلوده است، وارد بدن شخصی که آلوده نیست، می شود.

ویروس هپاتیت B همچنین از راه های زیر قابل انتقال است:

• متولد شدن از مادر آلوده
• رابطه جنسی با فرد آلوده
• به اشتراک گذاری تجهیزات آلوده شده به خون از یک فرد آلوده، مانند سوزن، سرنگ و حتی تجهیزات پزشکی مانند مانیتور گلوکز
• به اشتراک گذاشتن موارد شخصی مانند مسواک یا تیغ
• کنترل عفونت ضعیف که منجر به شیوع در مراکز درمانی شود

هپاتیت C

هپاتیت C وقتی پخش می شود که خون شخص آلوده به ویروس هپاتیت- C  حتی در مقدار میکروسکوپی – وارد بدن شخصی که آلوده نیست، شود.

ویروس هپاتیت C همچنین از راه های زیر قابل انتقال است:

• به اشتراک گذاشتن تجهیزات آلوده شده به خون یک فرد آلوده، مانند سوزن و سرنگ
• دریافت خون یا پیوند عضو قبل از سال (۱۹۹۲). امروزه با غربالگری گسترده، هپاتیت C از سیستم خونرسانی حذف می شود.
• کنترل عفونت ضعیف که منجر به شیوع بیماری در مراکز درمانی شود
• متولد شدن از یک مادر آلوده

چه کسی باید واکسینه شود؟

هپاتیت A

• کلیه کودکان زیر سن ۱ سال
• مسافران کشورهایی که هپاتیت Aدر آن ها شایع است
• مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند
• افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند
• مبتلایان به بیماری مزمن یا طولانی مدت کبدی، از جمله هپاتیت B یا هپاتیت C
• افراد مبتلا به اختلالات عامل لخته شدن
• افرادی که تماس مستقیم با افراد مبتلا به هپاتیت A دارند.
• افراد بی خانمان

هپاتیت B

• همه نوزادان
• کلیه کودکان و نوجوانان کمتر از ۱۹ سال که واکسینه نشده اند.
• افرادی که در معرض عفونت ناشی از رابطه جنسی قرار دارند.
• افرادی که شریک جنسی آن ها مبتلا به هپاتیت B است.
• افرادی که رابطه طولانی مدت و متقابل با همجنس دارند.
• افرادی که به دنبال ارزیابی و یا درمان STD هستند.
• افراد در معرض خطر عفونت ناشی از خون از جمله افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند.
• افرادی که با شخصی که مبتلا به هپاتیت B است زندگی می کنند.
• ساکنان و کارمندان مراکز بهداشتی و کارگران امنیت عمومی از راه خون در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
• بیماران همودیالیز، دیالیز صفاقی و بیماران دیالیز خانگی
• افراد مبتلا به دیابت در سنین ۱۹-۵۹ سال؛ افراد مبتلا به دیابت در سن ۶۰ سال و بالاتر باید با پزشک خود مشورت کنند.
• مسافران کشورهایی که هپاتیت B در آن ها شایع است.
• مبتلایان به هپاتیت C
• مبتلایان به بیماری مزمن کبد
• افراد مبتلا به HIV
• افرادی که در زندان هستند
• تمام افرادی که به دنبال محافظت در برابر عفونت ویروس هپاتیت B هستند

هپاتیت C

• هیچ واکسنی برای هپاتیت C در دسترس نیست.

این بیماری چقدر جدی است؟

هپاتیت A

• افراد ممکن است برای چند هفته تا چند ماه بیمار شوند
• بیشتر افراد بهبود می یابند و هیچ آسیبی به کبد نمی رسد
• اگرچه بسیار نادر است، اما ممکن است مرگ رخ دهد

هپاتیت B

• ۱۵٪ – ۲۵٪ از مبتلایان مزمن، به بیماری مزمن کبدی، از جمله سیروز، نارسایی کبدی یا سرطان کبد مبتلا می شوند.

هپاتیت C

• ۷۵٪ -۸۵٪ افرادی که به ویروس هپاتیت C آلوده می شوند، دچار عفونت مزمن می شوند
• ۵٪ -۲۰٪ از افراد مبتلا به هپاتیت مزمن C دچار سیروز می شوند
• ۱٪ -۵٪ در اثر سیروز یا سرطان کبد می میرند.

---

بیشتر بخوانید: اطلاعات پزشکی در مورد سیروز کبدی

---

درمان هپاتیت های ویروسی

برخی از انواع و موارد هپاتیت های ویروسی بدون مداخله بهبود می یابند، اما گاهی اوقات می تواند به صورت زخم کبد یا سیروز پیشرفت کند.

هپاتیت A

هیچ درمانی خاص برای HAV وجود ندارد. پزشک به بیمار توصیه خواهد کرد که در طول دوره نقاهت از مصرف الکل و داروها اجتناب کند. بیشتر بیماران مبتلا به هپاتیت A بدون مداخله بهبود می یابند.

هپاتیت B

بیمار مبتلا به HBV باید استراحت کند و کاملاً از مصرف الکل خودداری کند. پزشک ممکن است یک داروی ضد ویروسی به نام اینترفرون یا سایر روش های سرکوب کننده ضد ویروسی را تجویز کند.

هپاتیت C

به بیمار مبتلا به هپاتیت C ، داروهای ضد ویروسی، همراه یا بدون ریباویرین تجویز می شود. امروزه برخی از ضد ویروس ها و درمان های ترکیبی برای درمان ویروس هپاتیت C و بر اساس زیر گروه آن در دسترس هستند. این روش های درمانی همانند سازی ویروسی را هدف قرار داده و از تولید مثل ویروس جلوگیری می کند. هنگامی که این داروها به طور صحیح مصرف شود، احتمال درمان موفق بسیار بالاست. این داروها ممکن است گران باشند و بیمه گذاران معیارهای خاصی برای درمان دارند.

چه کسی باید آزمایش شود؟

هپاتیت A

آزمایش هپاتیت A به طور معمول توصیه نمی شود.

هپاتیت B

CDC آزمایش هپاتیت B را برای موارد زیر توصیه می کند:

• افرادی که در کشورهایی با شیوع HBV 2٪ یا بالاتر متولد شده اند
• مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند
• افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند
• افراد مبتلا به HIV
• تماس های خانگی و جنسی با افراد مبتلا به هپاتیت B
• افرادی که به درمان توسط سرکوب کننده سیستم ایمنی نیاز دارند
• مبتلایان به بیماری کلیوی (از جمله بیماران همودیالیزی)
• مبتلایان به هپاتیت C
• افراد با سطح ALT بالا
• زنان حامله
• نوزادان متولد شده از مادران آلوده به HBV

هپاتیت C

CDC آزمایش هپاتیت C را برای موارد زیر توصیه می کند:

• مصرف کنندگان داروی تزریقی، از جمله افرادی که سال ها قبل فقط یک بار تزریق کرده اند.
• همه متولدین سال های ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۵
• هر فردی که قبل از سال ۱۹۸۷کنسانتره عامل لخته شدن را دریافت کرده باشد.
• گیرندگان خون یا پیوند اعضای بدن قبل از ژوئیه ۱۹۹۲
• بیماران همودیالیزی مزمن
• افرادی که در معرض خطر ابتلا به ویروس هپاتیت C قرار دارند، مانند کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی یا کارکنان ایمنی عمومی
• افراد مبتلا به HIV
• کودکانی که از مادران مبتلا به هپاتیت C متولد می شوند.

کارگروه خدمات پیشگیری از بیماری های ایالات متحده توصیه می کند تا آزمایش برای گروه های زیر نیز انجام شود:

• افراد در زندان یا زندان بان ها
• افرادی که از مواد مخدری استفاده می کنند که از طریق بینی استعمال می شوند (علاوه بر افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند).
• افرادی که خال کوبی غیراستاندارد می کنند.

هپاتیت های ویروسی یا هپاتیت غیر عفونی

الکل و سایر سموم

مصرف زیاد الکل می تواند باعث آسیب کبدی و التهاب شود. گاهی به این بیماری، هپاتیت الکلی گفته می شود. الکل مستقیماً به سلول های کبد شما آسیب می رساند. با گذشت زمان، می تواند باعث آسیب دائمی شده و منجر به نارسایی کبد و سیروز و ضخیم شدن و زخم شدن کبد شود. سایر دلایل ابتلا به هپاتیت شامل استفاده بیش از حد یا مصرف بیش از حد داروها و قرار گرفتن در معرض سموم است.

پاسخ سیستم خود ایمنی

در بعضی موارد، سیستم ایمنی بدن کبد را با یک ماده مضر اشتباه می گیرد و شروع به حمله به آن می کند. این بیماری باعث ایجاد التهاب مداوم می شود که از خفیف تا شدید متغیر است و اغلب از عملکرد مناسب کبد جلوگیری می کند. این بیماری در زنان سه برابر بیشتر از مردان است.

علائم شایع هپاتیت های ویروسی

اگر به فرم های عفونی هپاتیت های ویروسی مانند هپاتیت B و C مبتلا هستید و مزمن هستند، ممکن است در ابتدا علائمی نداشته باشید. ممکن است علائم تا زمانی که صدمه بر عملکرد کبد اثر نگذارد، بروز نکند. علائم و نشانه های هپاتیت های ویروسی حاد به سرعت ظاهر می شود.

آن ها شامل موارد زیر هستند:

• خستگی
• علائمی مانند آنفولانزا
• ادرار تیره
• مدفوع کم رنگ
• درد شکم
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• پوست و چشم های زرد، که ممکن است علائم زردی باشد

هپاتیت های ویروسی مزمن به آرامی توسعه می یابد، بنابراین ممکن است علائم و نشانه ها بسیار خفیف باشند.

هپاتیت های ویروسی، چگونه تشخیص داده می شود

تاریخچه و معاینه بدنی

برای تشخیص هپاتیت های ویروسی، ابتدا پزشک از تاریخچه بیماری شما استفاده می کند تا عوامل خطر را در مورد هپاتیت عفونی یا غیر عفونی تعیین کند. در طی معاینه جسمی، پزشک ممکن است به آرامی روی شکم فشار بیاورد تا ببیند آیا درد یا حساسیت وجود دارد. پزشک ممکن است متوجه شود که کبد شما بزرگ شده است یا خیر. اگر پوست یا چشم شما زرد است، پزشک در طول معاینه این نکته را یادداشت می کند.

آزمایش عملکرد کبد

آزمایشات عملکرد کبد از نمونه خون استفاده می کند تا میزان کارایی کبد شما را مشخص کند. نتایج غیر طبیعی این آزمایشات، به خصوص اگر در معاینه فیزیکی بیماری کبدی، نشانه ای وجود نداشته باشد، ممکن است اولین نشانه وجود مشکل باشد. سطح بالای آنزیم کبد ممکن است نشانگر این باشد که کبد شما تحت فشار بوده، آسیب دیده یا عملکرد صحیحی ندارد.

آزمایشات خون دیگر

اگر آزمایشات عملکرد کبد شما غیرطبیعی باشد، پزشک احتمالاً سایر آزمایشات خون را برای تشخیص منبع اصلی مشکل تجویز خواهد کرد. این آزمایشات می تواند ویروس های ایجاد کننده هپاتیت را بررسی کند. همچنین می توان از آن ها برای بررسی آنتی بادی هایی استفاده کرد که در شرایطی مانند هپاتیت خود ایمنی شایع هستند.

سونوگرافی

سونوگرافی شکمی از امواج اولتراسوند برای ایجاد تصویری از اندام های داخل شکم شما استفاده می کند. این آزمایش به پزشک شما اجازه می دهد تا از کبد و اندام های مجاور بازدید کند.

این آزمون می تواند موارد زیر را مشخص کند:

• وجود مایع در شکم
• آسیب یا بزرگ شدن کبد
• تومورهای کبدی
• ناهنجاری های کیسه صفرا

گاهی اوقات پانکراس در تصاویر سونوگرافی نیز ظاهر می شود. این می تواند یک آزمایش مفید برای تعیین علت عملکرد غیر طبیعی کبد شما باشد.

بیوپسی کبد

بیوپسی کبد یک روش تهاجمی است که پزشک در آن، یک نمونه از بافت طبیعی کبد را جدا و بررسی می کند. این کار از طریق پوست و با سوزن قابل انجام است و نیازی به جراحی ندارد. به طور معمول، از سونوگرافی برای راهنمایی پزشک در هنگام گرفتن نمونه بیوپسی استفاده می شود. این آزمایش به پزشک شما اجازه می دهد تا تعیین کند که چگونه عفونت یا التهاب بر کبد شما تأثیر گذاشته است. همچنین می توان از آن برای نمونه برداری از هر ناحیه ای از کبدتان که غیر طبیعی به نظر می رسد، استفاده کرد.

نحوه درمان هپاتیت های ویروسی

گزینه های درمانی با توجه به اینکه کدام نوع از هپاتیت های ویروسی را دارید و عفونت حاد یا مزمن است، مشخص می شود.

هپاتیت A

هپاتیت های ویروسیA معمولاً نیازی به درمان ندارد زیرا این یک بیماری کوتاه مدت است. اگر علائم باعث ناراحتی زیادی شود ممکن است استراحت مطلق توصیه شود. اگر دچار استفراغ یا اسهال هستید، دستورات هیدراتاسیون و تغذیه پزشک را دنبال کنید. واکسن هپاتیت A برای جلوگیری از این عفونت موجود است. بیشتر کودکان، واکسیناسیون را در سنین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی آغاز می کنند. این مرحله یک سری و شامل دو واکسن است. واکسیناسیون هپاتیت A برای بزرگسالان نیز موجود است و می تواند با واکسن هپاتیت B ترکیب شود.

هپاتیت B

در هپاتیت B حاد نیازی به درمان خاص نیست. هپاتیت مزمن B با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. این شکل از درمان می تواند پرهزینه باشد، زیرا باید برای چند ماه یا سال ادامه یابد. درمان هپاتیت مزمن B همچنین نیاز به ارزیابی و نظارت منظم پزشکی دارد تا مشخص شود که آیا ویروس به درمان پاسخ می دهد یا خیر.

می توان با واکسیناسیون از هپاتیت B جلوگیری کرد. منبع CDCTrusted واکسیناسیون هپاتیت B را برای همه نوزادان توصیه می کند. سری سه واکسن به طور معمول در شش ماهه اول کودکی انجام می شود. همچنین این واکسن برای کلیه کادر درمانی و پزشکی توصیه می شود.

هپاتیت C

از داروهای ضد ویروسی برای معالجه هر دو نوع حاد و مزمن هپاتیت استفاده می شود. افرادی که به هپاتیت مزمن C مبتلا می شوند به طور معمول با ترکیبی از داروهای ضد ویروسی درمان می شوند. همچنین ممکن است بیماران برای بررسی بهترین نوع درمان نیاز به آزمایش های بیشتری داشته باشند. افرادی که مبتلا به سیروز (زخم کبد) یا بیماری کبدی ناشی از هپاتیت مزمن C هستند، ممکن است کاندید پیوند کبد باشند. در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد.

هپاتیت D

در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی برای درمان هپاتیت D وجود ندارد. براساس یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۳ ، دارویی به نام آلفا اینترفرون می تواند برای درمان هپاتیت D استفاده شود، اما تنها در حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از افراد بهبود را تجربه می کنند. با دریافت واکسیناسیون هپاتیت B می توان از هپاتیت D جلوگیری کرد، زیرا عفونت هپاتیت B برای ایجاد هپاتیت D لازم است.

هپاتیت E

در حال حاضر، هیچ روش درمانی خاصی برای درمان هپاتیت E در دسترس نیست زیرا عفونت اغلب حاد است و به طور معمول خود به خود برطرف می شود. به مبتلایان به این نوع عفونت اغلب توصیه می شود تا استراحت کافی داشته باشند، مایعات زیادی بنوشند، مواد مغذی کافی دریافت کنند و از مصرف الکل خودداری کنند. با این حال، زنان بارداری که به این عفونت مبتلا هستند نیاز به نظارت و مراقبت دقیق دارند.

هپاتیت خود ایمنی

کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون یا بودزونید، در درمان اولیه هپاتیت خود ایمنی بسیار موثر هستند. آن ها در درمان حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به این بیماری موثر هستند. آزوتیوپرین(ایموران)، دارویی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند، اغلب در درمان مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو ممکن است با یا بدون استروئید استفاده شود.

سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند مایکوفنولات (سلول سیپت)، تاکرولیموس (پروگرام) و سیکلوسپورین (نئورال) نیز می توانند به عنوان گزینه های جایگزین آزاتیوپرین برای درمان استفاده شوند.

نکاتی برای جلوگیری از هپاتیت های ویروسی

بهداشت

تمرین بهداشت خوب یکی از راه های مهم برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت A و E است.

اگر به یک کشور در حال توسعه سفر می کنید، باید از مصرف این موارد خودداری کنید:

• آب محلی
• یخ
• صدف خام یا پخته نشده
• میوه و سبزیجات خام

با هپاتیت B ،C و D که از طریق خون آلوده منتقل می شود می توان از راه های زیر مقابله کرد:

• عدم اشتراک سوزن های مواد مخدر
• عدم اشتراک تیغ
• از مسواک شخصی فرد دیگر استفاده نکنید
• لمس نکردن خون ریخته شده

هپاتیت B و C همچنین از طریق رابطه جنسی و تماس جنسی کامل قابل کسب است. رابطه جنسی سالم با استفاده از کاندوم می تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.

واکسن ها

استفاده از واکسن ها راه حل مهمی برای جلوگیری از هپاتیت است. واکسیناسیون برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت A در دسترس است. کارشناسان در حال حاضر واکسن هایی را علیه هپاتیت C نیز تجویز می کنند. واکسنی برای هپاتیت E در چین وجود دارد، اما در ایالات متحده موجود نیست.

---

بیشتر بخوانید: درباره آسیت یا آب آوردن شکم چه مواردی را باید بدانید

---

عوارض هپاتیت های ویروسی

هپاتیت مزمن B یا C اغلب می تواند منجر به مشکلات جدی تر شود.

از آنجا که ویروس بر کبد تأثیر می گذارد، افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B یا C در معرض خطر موارد زیر هستند:

• بیماری مزمن کبد
• سیروز
• سرطان کبد

هنگامی که کبد شما به طور عادی عملکرد خود را متوقف کند، ممکن است نارسایی کبدی رخ دهد.

عوارض نارسایی کبدی شامل موارد زیر است:

• اختلالات خونریزی
• ایجاد مایعات در شکم، که تحت عنوان آسیت شناخته می شود.
• افزایش فشار خون در رگ های پورتال که وارد کبد می شوند که به پرفشاری خون پورتال معروف است.
• نارسایی کلیه
• انسفالوپاتی کبدی
• خستگی، کاهش حافظه و کاهش توانایی های ذهنی ناشی از ایجاد سمومی مانند آمونیاک که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد.
• کارسینوم کبدی، که نوعی سرطان کبد است
• مرگ

به افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B و C توصیه می شود که از مصرف الکل خودداری کنند زیرا این امر می تواند بیماری کبد و نارسایی را تسریع کند. برخی مکمل ها و داروهای خاص نیز می توانند بر عملکرد کبد تأثیر بگذارند. اگر به هپاتیت مزمن B یا C مبتلا هستید، قبل از مصرف داروهای جدید با پزشک خود مشورت کنید.

 

صبحانه های وان

وان شهریست که مردمانی مهمان نواز داشته و اکثر انها فارسی را دست و پا شکسته متوجه میشوند .مردمان وان مردمانی مهمان نواز و خونگرم هستند و این شهر هموراه در تمام ایام سال پر از توریست میباشد .سلیقه غذایی و طبع مردم وان به ایرانی ها نزدیک بوده و تشریفات غذایی شان مثا ایرانی ها در پذیرایی کردن مفصل میباشد و یکی از جاذبه های توریستی شهر وان صبحانه های این شهر میباشد در وان همه روزه در رستورانهایش میتوانید صبحانه های سنتی را سفارش دهید

این صبحانه ها بسیار مفصل بوده و کمتر کسی پیدا میشود که بتواند کل ان را بخورد .در یک سینی بزرگ چای و قهوه و انواع نان به همراه خوراک های لوبیا و تخم مرغ و املت سویس و یا امثال اینها با مربا و … سرو میشود .با خوردن این صبحانه ها حداقل تا ظهر به هیچ عنوان گرسنه نخواهید شد .و توصیه میشود حتما یک روز صبح از اقامت خود را در وان به صبحانه های این شهر اختصاص دهید .

 

خرید در وان

وان و تور وان مرکز خرید پوشاک در ترکیه بوده و در سال های اخیر شهرت جهانی پیدا کرده است به طوری که شهر وان به عنوان یکی از مراکز صنعت پوشاک دنیا شناخته شده و رکورد بسیاری از مراکز خرید را در ترکیه و اروپا زده است .هر ساله با اتمام سال و شروع سال نوی میلادی و همزمان با جشن های سال نوی میلادی حراج های شگفت انگیزی در وان بر پا میشود که عالیترین موقعیت برای خرید از انواع برند های ترک و برند های معتبر اروپایی میباشد .

بازار وان هم یکی از این مراکز هست که این بازار علوه بر ارائه بهترین برند های پوشاک در قسمت های دیگرش انواع سوغاتی ها فرش ها و قالیچه های دستباف و انواع ظروف مسی نقره و میناکاری که جزو سوغاتی های ترکیه هستند و از طرفی انواع چراغ های اویز رنگی ترک و دکوری ها و یادگاری های وان را در خود جای داده است و میتوان ساعت ها در این بازار به گردش پرداخت در بازار وان هنگام خرید همیشه چانه زنی کنید تا به قیمت مطلوبتان برسید و در صورت پیدا کردن یک لباس مورد نظر سریع دست به کار نشوید زیرا مطئنا همان جنس را در مغازه های بعدی پیدا خواهید نمود و به احتمال زیاد ممکن است ارزان تر هم گیرتان بیاید .

 

دریاچه وان

به گزارش سفر باتو ، دریاچه وان بزرگترین دریاچه این شهر بوده و نماد اصلی وان به شمار میرود این دریاچه بزرگ به وسعت بیش از سه هزار کیلومتر مربع میباشد و در مناطق مختلف اعامق مختلفی را دارد که بیشترین عمق ان چهارصد و سی متر گزارش شده است .شوری اب دریاچه وان به حدی بالا میباشد که فقط گونه های خاصی از ماهی ها در ان قادر به زندگی هستند .

همچنین اب دریاچه به خاطر نمک بالایی که دارد در زمستان های سردو یخبندان وان یخ نمیزند .در داخل دریاچه میتوان قایق سواری زرا تجربه کرد و برای گردش در جزایر داخل دریاچه میتوان از یک روز صبح برنامه ریزی نمود واز بزرگ ترین انها به نام جزیره اختامار دیدن کرد .در داخل جزیره اختامار کلیسای صلیب مقدس قرار دارد که بنایی هزار ساله داشته و بسیار مورد توجه مسیحیان میباشد و در فصل های بهر و تابستان این جزیره طبیعتی فوق العاده برای طبیعت گردی داشته و میتوان در ساحل زیبایش اب تنی نمود ویا قایق سواریس کرد و یا افتاب گرفت .

 

آبشار مرادیه

ابشار مرادیه که نامش را از یکی از سلاطین عثمانی گرفته است در یک ساعتی وان قرار گرفته است این ابشر طبیعت زیبایی را در اطرافش بوجود اورهد است که بهترین زما بازدید از ان زمانیست که در فصل بهار و یا تابستان عازم وان هستید .ابشار مرادیه ابشاری پرخروش میباشد که در حوضچه ان میتوان اب تنی نمود میتوان در طبیعت سرسبز اطرافش پیاده روی کرد و پیک نیک بر پا کرد .میتوان در کافه ها و ریتوران کنار ابشار غذاهای ترکی سفارش داد و یک روز عالی را در کنار این جاذبه ی مفرح به دور از هیاهوی شهری وان سپری نمود .

 

خانه گربه های وان

این مرکز جزو دیدنی های خاص شهر وان میباشد که در ان گربه های وان که از نژاد خاصی هستند نگهداری میشوند .این خانه را با هدف مراقبت و کنترل بیماری های این حیوانات وهمچنین حفظو بقای نسل انها که سال ها پیش در خطر بود تاسیس نمودند و امروزه میتوانید از گربه های وان که چشمانی دو رنگ دارند در این مجموعه دیدن نموده و حتی اگر دوست داشته باشید به عنوان یک یادگاری زنده از شهر وان با خود به کشور بیاورید و خریداری کنید .گربه های وان باهوش تر از سایر نژآد ها بوده و اب تنی و شنا کردن را بر خلاف سایر گربه ها دوست دارند ولی انها بیشترین عمر را تنها در شرایط اب وهوایی وان میتوانند داشتنه باشند .

 

امیدواریم از مقاله “جاذبه های توریستی وان  در سفر با تور وان” استفاده کرده باشید. تجربیات خود را در خصوص این مطلب با ما در میان بگذارید.

بیماری بوتولیسم یک اختلال عصبی حاد است که به واسطه نوروتوکسین تولید شده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می شود. این سم غیر قابل برگشت، به غشای پیش سیناپسی اتصالات عصبی عضلانی و اتونوم محیطی متصل می شود. اتصال سم سبب آزاد شدن استیل کولین می شود که میتواند منجر به ضعف، فلج و از کارافتادگی و اغلب حبس تنفسی شود. درمان را می توان پس از جوانه زدن پایانه های عصبی جدید شروع کرد. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های موزیک دان به توضیح کامل درباره بیماری بوتولیسم پرداخته و با آن آشنا می شویم.

انواع بیماری بوتولیسم

بیماری بوتولیسم ۳ نوع اصلی دارد که عبارتند از بوتولیسم نوزادان (IB)، بوتولیسم ناشی از غذای آلوده (FBB) و بوتولیسم زخم (WB). علاوه بر این، به دلیل قدرت سم، احتمال بوتولیسم به عنوان یک عامل بیوتروریسم یا یک حربه بیولوژیکی، یک نگرانی بزرگ است. بیماری بوتولیسم نوزاد ناشی از خوردن اسپورهای بوتولینوم C است که در روده شروع به رشد کرده و سم تولید می کنند. این اسپورها معمولا ناشی از عسل زنبور عسل یا محیط بیرون هستند.

اکثر نوزادان با درمان حمایتی به طور کامل بهبود پیدا می کنند. میزان مرگ و میر نوزادان کمتر از ۱٪ است. غذاهای آماده کنسروی یا خانگی، منابع شایعی از سموم هستند که می توانند منجر به بروز بوتولیسم ناشی از مواد غذایی آلوده شوند. بیماری بوتولیسم زخم ناشی از آلودگی یک زخم به بوتولینوم C و تولید سم است. بوتولیسم ناشی از غذای آلوده و بوتولیسم زخم، غالبا در افراد بزرگسال رخ می دهد.

بوتولینوم C، میله ای شکل و گرم مثبت است که در شرایط کم اکسیژن (بی هوازی) و با تشکیل اسپور در خاک و رسوبات دریایی زنده می ماند.در شرایط بی هوازی شروع به جوانه زدن می کند و باعث سنتز و آزاد شدن یک اگزوتوکسین می شود. از نظر میکروبیولوژیکی، این موجود زنده می تواند در محیط کشت، کمتر از ۱۸ ساعت از نظر گرم مثبت، با لکه های رنگی، مشخص شود و ممکن است بعد از ۱۸ ساعت دوره نهفتگی، از نظر گرم منفی، با لکه های رنگی مشخص شودکه به طور بالقوه، تلاش برای تشخیص را پیچیده می کند.

بر اساس وزن مولکولی، سموم بوتولینوم، از قوی ترین سموم شناخته شده هستند. از نظر آنتی ژنیک ۸ توکسین کلستریدیوم بوتولینوم متمایز شناخته شده اند که عبارتند از توکسین A، توکسین B، توکسین C آلفا، توکسین C بتا، توکسین D، توکسین E، توکسین F، توکسین G. هر گونه از کلستریدیوم بوتولینوم فقط یک نوع توکسین تولید می کند. تیپ هایA و B و به ندرت تیپ F در انسان ها باعث بیماری می‌شوند. در بین اینها تیپ های A و B از همه قوی ترند و مصرف مقادیر کم مواد غذایی آلوده به این توکسین ها موجب بروز یک بیماری تمام ‌عیار می‌شود.

در طول ۲۰ سال گذشته توکسین A شایع ترین علت بروز بوتولیسم غذایی بوده است که به دنبال آن به ترتیب توکسین های تیپ B و E قرار دارند. در ۱۵ درصد از موارد ابتلا به عفونت کلستریدیوم بوتولینوم نوع توکسین مشخص نشده است و توکسین های تیپ C وD موجب بیماری در حیوانات مختلف می‌شوند. توکسین تیپ G با مرگ ناگهانی همراه بوده ولی در اثر عوامل نورو پارالیتیک نبوده است. این توکسین از روی اطلاعات کالبد شکافی پنج بیمار در سوئیس در سال ۱۹۷۷ شناسایی شده است.

پاتوفیزیولوژی بیماری بوتولیسم

مکانیسم عملکرد شامل بلوک شدن انتقال عصبی عضلانی در تارهای عصبی کولیترژیک می باشد. این کار با ممانعت از آزاد شدن استیل کولین در شکاف های پیش سیناپسی پیوندگاه های عصبی عضلانی انجام می‌شود. توکسین ها از طریق معده و روده کوچک جذب می شوند. آنها حتی توسط آنزیم های گوارشی تغییر ماهیت نمی‌دهند.

توکسین ها متعاقبا از طریق خون پراکنده شده و انتقال عصبی عضلانی را در تارهای عصبی کولینرژیک مهار می‌کنند. دستگاه های عصبی، دستگاه گوارش، مجموعه غدد درون ریز و سیستم متابولیک بدن تحت تاثیر توکسین ها قرار می گیرند. از آنجا که صفحه حرکتی انتهایی به استیل کولی واکنش نشان می دهد مصرف توکسین بوتولینوم باعث هیپوتونیا می‌شود که به صورت فلج شل نزولی سیمتریک آشکار می‌گردد و معمولا با علائم گوارشی مثل حالت تهوع، استفراغ و اسهال همراه است.

ابتدا اعصاب کرانیال تحت تاثیر قرار می گیرند و عوارض بعدی شامل انسداد روده پارالیتیک، یبوست‌ شدید و احتباس ادراری می باشد. بیماری بوتولیسم زخم زمانی رخ می‌دهد که زخم با اسپورهای کلسترودیوم بوتولینوم آلوده شود. بوتولیسم زخم به دنبال آسیب تروماتیکی که بر اثر آلودگی خاک، در بین معتادان به مواد تزریقی مخصوصا افرادی که هروئین غیری استعمال می‌کنند، و بعد از وضع حمل از طریق سزارین به وجود می‌آید، گسترش پیدا می‌کند.

ممکن است زخم به طور غلط انداز بی خطر به نظر برسد. بافت مجروح و صدمه دیده یک محیط غیر هوازی برای اسپورها فراهم می‌کند تا درون ارگانیسم های از بین رفته شروع به رشد کرده و نوروتوکسین تولید نماید و سپس آن را از طریق خون منتشر کند. علائم بعد از یک دوره کمون ۴ تا ۱۴ روزه به طور متوسط ۱۰ روزه گسترش پیدا می‌کنند. علایم کلینیکی بوتولیسم زخم خیلی شبیه به علائم بوتولیسم غذایی است به جز اینکه در این نوع بوتولیسم علائم گوارشی شامل حالت تهوع و استفراغ و اسهال معمول نیست.

فراوانی بیماری بوتولیسم

در ایالات متحده

در ایالات متحده آمریکا سالانه تقریبا ۱۵۴ مورد بیماری بوتولیسم به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها گزارش می شود و میزان بوتولیسم اطفال تقریبا ۷۵ درصد از کل موارد بوتولیسم را شامل می شود. شیوع بیماری بوتولیسم غذایی تقریبا ۲۴ مورد در سال است. میزان بروز بوتولیسم زخم ۳ مورد در سال و بوتولیسم اطفال با متوسط سن ۳ سال ۷۱ مورد در سال می باشد.

توکسین تیپ A عمدتا در غرب رودخانه می سی سی پی دیده می‌شود ولی توکسین تیپ B در شرق ایالات متحده شیوع بیشتری دارد. توکسین تیپE نیز بیشتر در عرض‌های جغرافیایی بالاتر مثل شمال غرب اقیانوس آرام، ناحیه دریاچه های بزرگ پنجگانه آمریکا و آلاسکا دیده می‌شود. آمار بوتولیسم در میان بومیان آلاسکا در بین بالاترین ها در جهان قرار دارد و شیوع توکسین از لحاظ تعداد مبتلایان، با ماهی و محصولات دریایی رابطه مستقیم دارد.

در سطح بین المللی

بیماری بوتولیسم انسانی در سرتاسر دنیا رخ می دهد. اسپورهای گونه‌های کلستریدیوم بوتولینوم که توکسین تیپ A و B تولید می‌کنند به طور گسترده‌ای در خاک پراکنده شده اند و در سرتاسر دنیا دیده می‌شوند. توکسین تیپB در اروپا شایع‌تر است. توکسین تیپ G در اصل از سوئیس نشات گرفته است.

مرگ و میر

نرخ مرگ و میر بر مبنای سن بیمار و تیپ بیماری بوتولیسم متغیر است. نرخ مرگ و میر بوتولیسم غذایی ۵ تا ۱۰ درصد است. نرخ مرگ و میر بوتولیسم زخم بین ۱۵ تا ۱۷ درصد و خطر مرگ در نتیجه بوتولیسم اطفال معمولا کمتر از یک درصد می باشد.  دوره ریکاوری و بهبودی بوتولیسم غالبا طولانی مدت است.

بین ۳۰ تا ۱۰۰ روز. بعضی از بیماران به مدت یک سال پس از شروع بیماری ضعف یا دژکنش غیر ارادی از خود نشان می‌دهند. اگرچه که بیشتر بیماران به یک ریکاوری کامل نورولوژیک خواهند رسید، افرادی که متحمل حملات هیپوکسیک قابل توجهی می شوند ممکن است دچار آسیب های دائمی گردند.

جنسیت

بیماری بوتولیسم زخم در مردان رایج تر است بوتولیسم غذایی در دو جنس زن و مرد فرق خاصی ندارد.

سن

بیماری بوتولیسم غذایی و بوتولیسم زخم عمدتا در افراد بالغ رخ می‌دهند. متوسط سن بوتولیسم اطفال سه ماه است.

علل بیماری بوتولیسم چه هستند؟

منابع موثق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ ها گزارش می‌کنند که ۶۵ درصد از موارد بیماری بوتولیسم در شیرخواران یا کودکان کوچکتر از یک سال رخ می‌دهد. بوتولیسم اطفال معمولا در نتیجه قرار گرفتن در معرض خاک آلوده یا در اثر خوردن مواد غذایی حاوی اسپورهای بوتولیسم به وجود می‌آید. عسل و شیره ذرت دو مثال از موادغذایی هستند که می توانند حاوی اسپورهای بوتولیسم باشند. این اسپورها می‌توانند درون دستگاه گوارش شیرخواران رشد کرده و توکسین بوتولینوم آزاد نمایند.

بدن کودکان بزرگتر و افراد بالغ سیستم دفاعی طبیعی دارند که از رشد باکتری جلوگیری می‌کنند. بر اساس منابع موثق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها حدود ۱۵ درصد از موارد بوتولیسم، بوتولیسم غذایی هستند. این مواد غذایی می توانند غذاهای کنسروی خانگی یا محصولات کنسروی تجاری باشند که تحت فراوری مناسب قرار نگرفته‌اند.

منابع موثق سازمان بهداشت جهانی گزارش می‌کنند که توکسین بوتولینوم در موارد زیر دیده شده است:

• سبزیجات کنسروی با محتوای اسید پایین مثل چغندر، اسفناج، قارچ و لوبیا سبز.
• کنسرو تن ماهی
• ماهی های نمک سود شده، دودی و تخمیری
• محصولات گوشتی مثل ژامبون و سوسیس

بوتولیسم زخم ۲۰ درصد از کل موارد بوتولیسم را تشکیل می‌دهد که بر اساس یافته‌های منابع موثق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها علت آن وارد شدن اسپورهای بوتولیسم به داخل زخم باز می باشد. نرخ شیوع برای این بوتولیسم در سال‌های اخیر افزایش یافته است که به خاطر مصرف مواد مخدر می باشد. زیرا اسپورها عموماً در هروئین و کوکائین وجود دارند. بوتولیسم از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود. یک فرد باید اسپورها یا توکسین را از طریق غذا مصرف کند یا توکسین باید وارد زخمی شود تا موجب بروز علائم مسمومیت بوتولیسم شود.

علائم بیماری بوتولیسم

علائم و نشانه ها به نوع بیماری بوتولیسم بستگی دارد. در بیماری بوتولیسم غذایی علائم و نشانه ها شامل حالت تهوع، استفراغ و اسهال می باشد که به دنبال آن یبوست و اتساع شکم رخ می‌دهد. همچنین ممکن است ضعف و تنفس دشوار دیده شود. به طور نرمال علائم بین ۱۸ تا ۳۶ ساعت بعد از مصرف ماده غذایی آلوده ظاهر می‌شوند. اما این مدت می‌تواند بین سه ساعت تا ۱۸ روز متغیر باشد.

در بیماری بوتولیسم زخم، عصب هایی که مغز را به ستون فقرات متصل می‌کنند و به عنوان عصب های کارنیال شناخته می‌شوند تحت تاثیر اولین علائم قرار می‌گیرند و سپس این علائم به سایر جاهای بدن گسترش پیدا می‌کند. دوره کمون بین ۴ روز تا دو هفته است. علائم و نشانه های نورولوژیک بیماری بوتولیسم افراد بالغ، بوتولیسم غذایی و بوتولیسم زخم شبیه هم هستند. اما علائم بوتولیسم زخم ممکن است دیرتر ظاهر شوند.

بیمار ممکن است دو بینی و تاری دید را تجربه کند. پلک ها دچار افتادگی می‌شوند، ضعف صورت، خشکی دهان، دیسفاژی یا اختلال در بلع (بلع دشوار) و تکلم نامفهوم از دیگر علائم است. همچنین ماهیچه ها ضعیف خواهند شد. سپس فلج شروع خواهد شد. بدون درمان، ماهیچه های تنفسی بیمار نهایتا فلج شده و در نتیجه بیمار دچار نارسایی تنفسی و مرگ میشود. در طول این پروسه بیمار هوشیار می ماند.

در بیماری بوتولیسم اطفال علایم و نشانه ها بر طبق منابع موثق عبارتند از:

• یبوست
• بی میلی به غذا
• بدخلقی
• ترشح بیش از اندازه آب دهان در هنگام تغذیه
• افتادگی پلک
• حالت چهره ثابت
• بی حالی و سستی
• اشکالات تنفسی
• عکس العمل های آرام و بیجا
• گریه ضعیف
• شلی و عضلات ضعیف
• نبودن رفلاکس گگ (رفلکس حلقی یا اسپاسم حنجره)
• چشمان غیرمتمرکز
• مکیدن ضعیف

دوره کمون برای بیماری بوتولیسم اطفال از ۳ روز تا ۳۰ روز متغیر است.

---

بیشتر بخوانید: راه حل طبیعی برای درمان یبوست

---

شرح بیماری بوتولیسم

به دنبال شروع علایم، بیماری بوتولیسم در طول چند روز به سرعت پیشرفت می‌کند. میزان اختلال عصبی عضلانی ساعت به ساعت افزایش پیدا می‌کند. افرادی که از این مرحله جان سالم به در می‌برند و نهایتا به شرایط پایدار و استیبل رسیده و بعد از یک دوره چند روزه تا چند ماه به بهبودی خواهند رسید.

مکانیسم بهبودی کاملا مشخص نیست اما نیازمند ایجاد آکسون های پیش سیناپسی و شکل‌گیری سیناپس های جدید می باشد. زیرا سیناپس های اولیه به طور دائم تحت تاثیر توکسین قرار گرفته اند. مثل بیماری کزاز بهبودی از بوتولیسم به فرد مصونیت بلندمدت نمی دهد. گزارش‌های نادری وجود دارند که در آنها از ابتلای اشخاص به بوتولیسم برای دومین بار حکایت میکند.

بیماری بوتولیسم غذایی

بوتولیسم غذایی باید در بیمارانی که دچار یک بیماری گوارشی حاد همراه با علائم نورولوژیک هستند مورد شک قرار بگیرد. علائم معمولا بین ۱۲ تا ۳۶ ساعت به دنبال مصرف محصولات غذایی آلوده ظاهر می‌شوند. شدت بیماری از ملایم تا خیلی شدید متغیر است اما مرگ ممکن است در عرض ۲۴ ساعت اتفاق بیفتد. دوره کمون معمولا ۱۸ تا ۳۶ ساعت است. بسته به تیپ توکسین این دوره کمون از دو ساعت تا ۱۸ روز می باشد. شروع علایم می‌تواند به صورت ناگهانی باشد یا اینکه علائم می‌توانند به صورت تدریجی و در طی چند روز گسترش پیدا کنند.

بیماری بوتولیسم زخم

بیماران دچار بوتولیسم زخم معمولا سابقه آسیب تروماتیک با زخم هایی دارند که با خاک آلوده شده اند. از سال ۱۹۹۴ تعداد بیماران درگیر بوتولیسم زخم که سابقه استعمال مواد مخدر از طریق وریدی دارند به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است. در بیشتر موارد هروئین قیری ماده مورد استعمال بوده است.

یک مطالعه توسط یوان و همکارانش ۱۷ معتاد به هروئین را تحت نظر قرار داده که بعد از استفاده از هروئین قیری دچار بوتولیسم عود کننده شده اند. لازم است که پزشکان نسبت به شناخت بوتولیسم هوشیار باشند. مخصوصا در بیمارانی که از هروئین قیری استفاده می‌کنند یا افرادی که سابقه تزریق مواد مرتبط با بوتولیسم را داشته اند. موارد نادری از بوتولیسم زخم بعد از وضع حمل از طریق سزارین ثبت شده است.

جدای از دوره کمون طولانی تر، بوتولیسم زخم شبیه بوتولیسم غذایی است. دوره کمون بوتولیسم زخم بین ۴ تا ۱۴ روز می باشد یا به طور متوسط ۱۰ روز. برعکس بوتولیسم غذایی، توریسم زخم هیچ نوع علائم گوارشی ندارد. ممکن است بیماران تب داشته باشند اما احتمالا این تب به علت عفونت زخم است تا بوتولیسم زخم. در بسیاری از موارد زخم به نظر بی خطر می رسد.

مسمومیت خونی روده در افراد بالغ

مسمومیت خونی روده در بزرگسالان، ناشی از کولونی شدن کلستریدیوم بوتولینوم در روده است که با بزرگ شدن کولونی توکسین تولید می شود. آسیب شناسی تغییرات در باکتری های گوارشی که عمل کلونی سازی را تسهیل می کنند ناشناخته است.

بوتولیسم ایاتروژنیک (ناشی از اقدامات درمانی) ناشی از استفاده سهوی بیش از اندازه توکسین بوتولینوم (بوتاکس) مواردی از بوتولیسم ناشی از استفاده بیش از حد بوتاکس گزارش شده است. علایم متفاوت هستند و شامل بلع دشوار، پتوسیس (افتادگی اندام)، دوبینی و همچنین تظاهرات شدیدتری مثل ضعف سیستمیک و فلج عضلانی می باشد.

علائم فیزیکی

بیش از ۹۰ درصد از بیماران درگیر بوتولیسم ۳ تا ۵ نشانه یا علامت زیر را دارند: حالت تهوع، استفراغ، بلع دشوار، دو بینی، مردمک های گشاد شده، خشکی دهان شدید.

به طور کلی پیشرفت بوتولیسم به صورت زیر است:

– قبل یا بعد از شروع فلج علائم کلی عبارتند از حالت تهوع، خشکی دهان، خشکی گلو و گاهی گلو درد. به جز عصب‌های l و ll، اعصاب کارنیال اول از همه تحت تاثیر قرار می گیرند.

– فلج اعصاب کارنیال به صورت تاری دید، دو بینی، پتوسیس، فلج یا ضعف ماهیچه های دور چشم، مردمک های ثابت یا گشاد شده، دیس آرتری، اختلال در تکلم و یا فقدان رفلاکس گرگ آشکار می‌گردد. تظاهرات نورولوژیک بیشتر شامل فلج نزولی سیمتریک یا ضعف حرکتی و عصب های خودکار است.

– ضعف ماهیچه های تنفسی ممکن است غیر محسوس یا تدریجی که به سرعت به ناتوانی در تنفس منجر می‌شود. ضعف عضلانی پیشرونده رخ می‌دهد و اغلب این ماهیچه ها شامل ماهیچه‌های سر و گردن و همچنین ماهیچه های دیافراگمی میان دنده‌ای است. سیستم عصب های خودکار نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

تظاهرات این درگیری شامل موارد زیر می باشد:

• انسداد روده که به یبوست شدید منجر میگردد.
• اتساع گاستریت
• اتساع مثانه که به احتباس ادراری منجر می‌شود.
• فشار خون پایین آرتو اسپاتیک
• کاهش بزاق
• کاهش اشک ریزی
  دیگر یافته ‌های نورولوژیک شامل موارد زیر می باشد:
• تغییر در رفلاکس های تاندون عمقی که ممکن است سالم باشد یا تحلیل شده باشد.
• ناهماهنگی به علت ضعف عضلانی
• فقدان رفلکس های پاتولوژیک و نتایج نرمال در معاینات حسی و حرکتی
• نتایج نرمال در معاینه وضعیت ذهنی

بیماران زیادی با بوتولیسم غذایی یا بوتولیسم زخم هستند که تب ندارند.

تشخیص بیماری بوتولیسم

برای تشخیص بیماری بوتولیسم پزشک علائم مربوط به ضعف عضلانی و فلج را در شما چک میکند. مثل افتادگی پلک و صدای ضعیف. پزشک از شما در مورد مواد غذایی که در چند روز گذشته خورده‌اید سوال خواهد کرد و خواهد پرسید که آیا ممکن است در معرض این باکتری از طریق زخمی در بدن خود قرار گرفته باشید؟

در مواردی از بوتولیسم اطفال ممکن است پزشک بپرسد که آیا کودک به تازگی عسل خورده است و یبوست یا کندی در حرکت داشته است یا خیر. آنالیز خون، مدفوع و استفراغ به عنوان مدرکی برای وجود توکسین در بدن به تایید تشخیص بوتولیسم غذایی و بوتولیسم اطفال کمک می‌کند. اما به این دلیل که این آزمایش ها ممکن است چندین روز طول بکشند معاینه پزشک اصلی ترین راه تشخیص بوتولیسم است.

درمان بیماری بوتولیسم

برای موارد بیماری بوتولیسم غذایی، گاهی پزشکان سیستم گوارشی را با تحریک استفراغ و دادن دارو برای تحریک حرکات روده تمیز می کنند. اگر بوتولیسم زخم دارید ممکن است لازم باشد که یک پزشک بافت آلوده را از طریق جراحی خارج کند.

مراقبت های پزشکی

در ۲۲ مارس ۲۰۱۳ سازمان غذا و داروی آمریکا اولین آنتی توکسین بوتولینوم را که می‌تواند تمام ۷ سویه توکسین بوتولینوم شناخته شده را خنثی کند تایید کرد. آنتی توکسین ۵ ظرفیتی که از پلاسمای اسب گرفته می‌شود تنها داروی موجود برای درمان بوتولیسم در بیماران بزرگتر از یک سال است که شامل افراد بزرگسال نیز می شود. این دارو همچنین تنها داروی موجود برای درمان بوتولیسم اطفال است. البته در انواعی که به وسیله توکسین تیپ A و B ب ه وجود نیامده باشد. مراقبت های بهداشتی و حمایتی در بیماران مبتلا به بوتولیسم ضروری است.

کنترل دقیق مسیر تنفسی بسیار مهم است. زیرا نارسایی تنفسی مهمترین تهدید برای زنده ماندن بیماران دچار بوتولیسم میباشد. بیماران با علائم بوتولیسم یا افرادی که می دانیم در معرض خطر بوتولیسم بوده اند باید در بیمارستان بستری شده و از نزدیک تحت مراقبت قرار بگیرند.
اسپیرومتر (دم سنج)، پالس اکسیمتر (اکسیژن سنج خون)، ظرفیت حیاتی و گازهای خونی شریانی باید پشت سر هم اندازه گیری شوند.
نارسایی تنفسی ممکن است با سرعت دور از انتظاری اتفاق بیفتد.

وقتی که ظرفیت حیاتی کمتر از ۳۰ درصد پیش ‌بینی می‌شود لوله گذاری و هوارسانی مکانیکی به طور جدی توصیه می گردد. مخصوصا وقتی که فلج به سرعت در حال پیشرفت بوده و فرد دچار هیپوکسی یا کمبود اکسیژن و هیپرکاربی (افزایش بیش از حد دی اکسید کربن) است.
تعداد زیادی از بیماران به مدت چند روز تا چند ماه به لوله گذاری و استفاده از دستگاه ونتیلاتور نیاز پیدا می کنند. ممکن است تراکئوستومی برای کنترل ترشحات لازم باشد.

در مورد بیماران مبتلا به بوتولیسم که صدای روده از آنها شنیده می‌شود می‌توان از مسهل و تنقیه برای خارج کردن توکسین بوتولینوم جذب نشده از روده ها استفاده کرد. نمک های منیزیم، سیترات و سولفات نباید تجویز شوند. زیرا منیزیم می تواند انسداد عصبی عضلانی ناشی از توکسین را افزایش دهد.

پروفیلاکسی اولسر استرس نیز یکی از مراحل استاندارد در مدیریت مراقبت های ویژه این بیماری است. اگر بیمار دچار انسداد روده باشد ساکشن نازوگاستریت و تغذیه وریدی به کنترل و مدیریت مراقبت از بیمار کمک زیادی می‌کند. اگر مشکل انسداد روده نباشد نیز برای دادن مکمل های تغذیه ای تغذیه از طریق لوله می تواند مورد استفاده قرار گیرد. اغلب از یک کاتتر فولی برای درمان بی اختیاری مثانه استفاده می شود. این کار باید با دقت و تحت کنترل و مراقبت انجام شده و کاتتر باید مرتبا تعویض گردد.

برای کاهش خطر عفونت‌های بیمارستانی اقداماتی به شرح زیر میتوان انجام داد:

بررسی دقیق عفونت پنومونی

بررسی دقیق برای کنترل عفونت های بیمارستانی مخصوصا عفونت پنومونی به ویژه پنومونی آسپیراسیون لازم و ضروری است. به همین صورت باید برای جلوگیری از آسپیراسیون احتیاط های لازم به کار برده شود. ضد عفونی ریوی تهاجمی با پاکسازی ترشحات، با کمک ونتیلاتور و اسپیرومتری محرک معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عفونت دستگاه ادراری

بررسی و معاینه دقیق برای عفونت دستگاه ادراری ضروری است. کاتتر های فولی باید به طور مرتب تعویض شوند.

جلوگیری از زخم بستر

برای جلوگیری از زخم بستر و فروپاشی و ترک خوردن پوست مراقبت های دقیق پوستی لازم است صورت گیرد.

کاتترهای ورید مرکزی و پریفرال

توجه دقیق به کاتترهای ورید مرکزی و پریفرال با چرخش منظم آنها برای کاهش خطر ترومبوفلبیت (لخته شدن خون)، سلولیت و عفونت کاتتر باید به عنوان قسمتی از مراقبت های بیمار مورد توجه قرار گیرد.

پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی

پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی (DVT) نیز یک بخش استاندارد از مدیریت مراقبت های ویژه است.

مراقبت جراحی بیماری بوتولیسم

برای جراحی بوتولیسم زخم لازم است ابتدا در محل زخم برشی ایجاد شده و سپس بافت آلوده زخم برداشته شود. و پس از آن باید با آنتی توکسین تراپی و درمان با پنی سیلین وریدی با دوز بالا درمان را ادامه داد.

مشاوره

برای تغذیه وریدی و تغذیه از طریق لوله باید تحت نظارت دقیق یک متخصص تغذیه قرار گرفته و با او مشورت کرد. درمانگرهای جسمی و حرفه‌ای باید روی تمرینات دامنه حرکتی کار کرده و به اندازه تحمل بیمار به چرخش اندام‌های او کمک نمایند. پیشنهاد می‌شود که در صورت لزوم با یک روانپزشک و یک روانشناس برای مشاوره صحبت شود.

بیمارانی که دوره بستری آنها در بیمارستان طولانی می‌شود و ریکاوری کندی دارند یا دچار عوارض بیماری و عوارض بستری طولانی‌مدت در بیمارستان می شوند در خطر بالای ابتلا به افسردگی می باشند. در صورت لزوم بیمار باید تحت مراقبت روحی و معنوی قرار گیرد. وقتی که ریکاوری پایدار شروع شد پزشکان فیزیولوژیست و متخصصین توانبخشی در هماهنگی برای برنامه‌ریزی توانبخشی بلند مدت بسیار مفید و موثر خواهند بود.

رژیم غذایی بیماری بوتولیسم

وقتی که مشکل انسداد روده وجود دارد ساکشن نازوگاستریت و تغذیه وریدی خیلی مهم است. در صورت نبود مشکل انسداد روده یا وقتی که این مشکل رفع شد برای تزریق داروهای مکمل، تغذیه از راه لوله می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

تنفس طبیعی از راه دهان باید تدریجا و طبق شرایط زیر دوباره برقرار شود:

• وضعیت تنفسی بدون استفاده از ونتیلاتور استیبل است.
• سلامت و ایمنی عمل بلع برای بیمار مورد ارزیابی قرار گرفته و ایمنی آن تایید شده است.
• مشکل انسداد روده حل شده است.

آنتی توکسین

اگر بوتولیسم غذایی یا بوتولیسم زخم شما زود هنگام تشخیص داده شد تزریق آنتی توکسین خطر عوارض بوتولیسم را کاهش می‌دهد. آنتی توکسین خودش را به توکسین ها که همچنان در حال گشتن در دستگاه گردش خون شما هستند می چسبانند و اجازه نمی‌دهند که توکسین ها به عصب های شما آسیب وارد کنند.

با این حال آنتی توکسین نمی‌تواند اثر آسیبی که قبل از تزریق وارد شده است را از بین ببرد. خوشبختانه بیشتر افراد به طور کامل بهبود پیدا می کنند اما ممکن است ماه ها طول بکشد و درمان های توانبخشی طولانی مدت مورد نیاز باشد.
یک نوع متفاوت آنتی توکسین که به نام ایمونوگلوبین بوتولیسم شناخته می‌شود برای درمان اطفال و شیرخواران مورد استفاده قرار می گیرد.

آنتی بیوتیک

برای درمان بوتولیسم زخم آنتی بیوتیک ها پیشنهاد می شوند. با این حال این داروها برای سایر انواع بوتولیسم توصیه نمی‌شوند زیرا آنتی بیوتیک ها می توانند سرعت رهاسازی توکسین ها را افزایش دهند.

تنفس کمکی

اگر در نفس کشیدن مشکل دارید احتمالا باید از ونتیلاتور به مدت چندین هفته استفاده کنید تا اینکه تدریجا اثرات توکسین ها کاهش پیدا کند. ونتیلاتور با استفاده از یک لوله که از طریق راه هوایی بینی یا دهان وارد می شود هوا را به داخل شش ها هل میدهد.

توانبخشی بیماری بوتولیسم

همچنان که بیمار در حال بهبودی و ریکاوری است ممکن است برای افزایش قدرت صحبت کردن و دیگر عملکردهایی که تحت تاثیر بیماری قرار گرفته است نیاز به درمان های توانبخشی داشته باشد.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

ممکن است اول از همه پزشک خانواده مخصوص خود را ملاقات کنید. اگرچه که به احتمال زیاد برای درمان فوری به بیمارستان فرستاده خواهید شد. در بیمارستان، پزشک های مختلف شما را ویزیت خواهند کرد. از جمله پزشکان متخصص نورولوژی (نورولوژیست ها) و پزشکان متخصص بیماریهای عفونی.

شما چه کاری باید بکنید؟

هرگونه دارویی که مصرف می کنید را با خود به مطب دکتر ببرید و به پزشک در مورد تمام ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید اطلاع دهید. اگر سوالی دارید یادداشت کنید و از دکتر بپرسید. اگر چه ممکن است قبل از اولین ویزیت وقتی برای نوشتن سوالات خود نداشته باشید. ولی می توانید هر گونه سوالی در این مورد را نوشته و در قرارها و ویزیت های بعدی با پزشک در میان بگذارید.

در مورد بوتولیسم چندین سوال اساسی که می توان از پزشک در مورد آنها پرسید وجود دارد که عبارتند از:

• من چطور دچار بوتولیسم شدم؟
• ممکن است عوارضی داشته باشد که از بین نرفته و ماندگار شود؟
• باید منتظر چه عوارض جانبی از این درمان باشم؟
• محدودیت غذایی خاصی هست که باید رعایت کنم؟
• چه کنم تا در آینده دوباره به این بیماری مبتلا نشوم؟

برای هرگونه سوالی که از پزشک دارید شک نداشته باشید و تمام سوالات خود را بپرسید.

چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشیم؟

پزشک احتمالا از شما چند سوال خواهد پرسید. به عنوان مثال:

• علائم شما از کی شروع شد؟
• آیا علائم شما ادامه دار هستند یا گاه به گاه؟
• آیا شما یا کودکتان به تازگی هیچ نوع ماده غذایی کنسروی خانگی مصرف کرده اید؟
• اگر شیرخوار شما بیمار است آیا عسل خورده است؟
• هیچ کس دیگری وجود دارد که از غذایی که شما را آلوده کرده خورده باشد؟

پیگیری درمان بیماری بوتولیسم

مراقبت های سرپایی بیشتر

مهمترین پیشرفت‌ ها در اکسیژن رسانی و قدرت عضلانی مسیر تنفسی در طول ۱۲ هفته اول اتفاق می‌افتد. ولی در بعضی از بیماران ممکن است ریکاوری یک ساله هم کافی نباشد. پیگیری درمان از نزدیک بسیار مهم است.  پیگیری درمان با دیگر متخصصین مثل متخصصین توانبخشی و فیزیولوژیست ها، درمانگرهای حرفه‌ ای و جسمی، متخصصین تغذیه و روان پزشکان در صورت لزوم باید انجام گیرد.

مراقبت های بیمارستانی بیشتر

در طول ۱۲ هفته اول بهبود قدرت عضلانی مسیر تنفسی در بیمارانی که دچار نارسایی تنفسی شده اند از همه چیز مهم تر است. مدت زمان لازم برای بهبودی معمولا بین ۳۰ تا ۱۰۰ روز است. ممکن است در بعضی موارد تنفس مصنوعی به مدت ماه ها لازم باشد.

داروهای سرپایی و بیمارستانی

وقتی که بوتولیسم به دنبال عفونت زخم گسترش پیدا می‌کند درمان با آنتی بیوتیک و خارج کردن کامل زخم ضروری میباشد. پنی سیلین گزینه اول پیش رو برای درمان است. کلیندامایسین و کلرامفنیکل در گزینه های بعدی درمان قرار دارند.

انتقال

اگر شرایط بیمار بدتر شود یا اینکه بیمارستان اولیه که بیمار در آن بستری شده قادر به درمان مشکلات بیمار نباشد بیمار باید به بیمارستان دیگری منتقل شود.

پیشگیری از بیماری بوتولیسم

با اطلاع فوری به مقامات بهداشت عمومی در مورد موارد مشکوک بوتولیسم می توان از مصرف بیشتر محصولات غذایی تجاری یا کنسروی خانگی آلوده جلوگیری کرد. با تبعیت دقیق از تکنیک های توصیه شده برای کنسرو کردن خانگی می توان به بهترین شکل از بوتولیسم غذایی جلوگیری کرد. پختن با فشار و دمای بالا برای اطمینان از نابودی اسپور ها از میوه ها و سبزیجات با محتوای اسید پایین ضروری است.

اگر چه جوشاندن به مدت ۱۰ دقیقه باکتری ها را کشته و سم بوتولیسم را نابود می کند اما اسپورها نسبت به دما مقاوم هستند و می توانند بین ۳ تا ۵ ساعت در حال جوشیدن زنده بمانند. مواد غذایی آلوده به توکسین بوتولینوم معمولا بوی فساد و تعفن می دهند. با این حال ممکن است ماده غذایی آلوده عادی به نظر رسیده و مزه نرمال داشته باشد. از این رو حرارت دادن نهایی مواد غذایی حاوی توکسین می‌تواند از بوتولیسم جلوگیری کند. این یک اقدام پیشگیرانه بسیار مهم است.

از بوتولیسم زخمی که در اثر مصرف مواد مخدر وریدی ایجاد می شود می توان با توقف مصرف مواد جلوگیری کرد. از بوتولیسم زخم با تخلیه فوری زخم آلوده به بهترین شکل می توان جلوگیری کرد. استفاده پروفیلاکسی از آنتی بیوتیک ها بعد از تروما برای جلوگیری از بوتولیسم زخم قابل اطمینان نیست.

---

بیشتر بخوانید: انسداد روده چه زمانی رخ میدهد؟

---

عوارض بیماری بوتولیسم

عفونت های بیمارستانی

امکان وقوع پنومونی بیمارستانی مخصوصا پنومونی آسپیراسیون وجود دارد. اتلکتازی (فرو افت شش ها) و تخلیه ضعیف ترشحات نیز خطر پنومونی بیمارستانی را افزایش می‌دهد.  عفونت دستگاه ادراری می تواند از طریق جایگذاری کاتترهای فولی رخ دهد. بیمار ممکن است دچار فروپاشی پوستی و زخم بستر نیز بشود.

ترومبوفلبیت، سلولیت و عفونت کاتتر نیز ممکن است اتفاق بیفتد. این بیماران باید برای دوره‌های طولانی مدتی از کاتترهای ورید مرکزی و پریفرال استفاده کنند. امکان ابتلا به عفونت های قارچی نیز وجود دارد. عوامل مستعد کننده ابتلا به عفونت عبارتند از بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان، تغذیه از راه تزریق و کاتترهای ورید مرکزی.

پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی برای کاهش خطر اینگونه عوارض بالقوه ضروری است. ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه از جمله عوارض بالقوه هستند. زیرا ممکن است بیماران هفته ‌ها یا ماه ها بستری شوند. اولسر استرس نیز ممکن است رخ دهد. این عارضه در واحد مراقبت های ویژه یک مشکل رایج است. پروفیلاکسی اولسر استرس برای کاهش خطر این عارضه بالقوه ضروری است.

دیگر عوارض بالقوه

دیگر عوارض بالقوه شامل موارد زیر می باشد:

• آسیب هیپوکسی بافت می تواند منجر به نقص نورولوژیک دائمی شود.
• مرگ

پیش آگهی بیماری بوتولیسم

به طور کلی بوتولیسم ناشی از توکسین تیپ A شدیدتر از بوتولیسم ایجاد شده توسط توکسین تیپ B یا E است.  نرخ مرگ و میر بر اساس سن بیمار و نوع بوتولیسم متغیر است. نرخ مرگ و میر بوتولیسم غذایی بین ۵ تا ۱۰ درصد است و نرخ مرگ و میر بوتولیسم در بیماران بزرگ تر از شصت سال نسبت به بیماران جوان تر بیشتر است. نرخ مرگ و میر بوتولیسم زخم بین ۱۵ تا ۱۷ درصد است. خطر مرگ در نتیجه بوتولیسم اطفال معمولا کمتر از یک درصد است.

دوره ریکاوری بین ۳۰ تا ۱۰۰ روز است. در موارد خیلی حاد بیمار ممکن است برای ماه ها به تنفس مصنوعی نیاز داشته باشد. معمولا بیماران به بهبودی نورولوژیک کامل می رسند. آسیب هیپوکسیک هرچند مقدار آن خیلی کم باشد می‌تواند به عوارض دائمی منجر شود. بعضی از بیماران ضعف و اختلال عملکرد خودکار را به مدت یکسال بعد از شروع بیماری تجربه می کنند.

مرگ و میر به علل زیر اتفاق می افتد:

• تشخیص دیر هنگام و در نتیجه ایست تنفسی
• عوارض بیمارستانی مثل عفونت‌های بیمارستانی (معمولا پنومونی)

آموزش بیمار

قبل از استفاده از مواد غذایی کنسروی در منزل اسپورهای کلستریدیوم بوتولینوم را با پختن تحت فشار در دمای ۲۵۰ درجه فارنهایت یا ۱۲۰ درجه سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه از بین ببرید. توکسین می‌تواند با جوشیدن به مدت ۱۰ دقیقه یا پختن در دمای ۳۷۵ درجه فارنهایت یا ۸۰ درجه سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه نابود شود. از خوردن و چشیدن کنسروهای باد کرده خودداری کنید. مواد غذایی که بوی بد می دهند را دور بریزید. توقف مصرف مواد مخدر از بروز بوتولیسم زخم ناشی از آن جلوگیری می‌کند.

 

بینی گوشتی ظاهری زننده دارد. عموما این بینی اغلب در ملیت های آفزیقایی دیده می شود در حالتی عادی ظاهری پهن دارد. می گفتند که آنها قلب بزرگی دارند. با اغلب افراد همدردی می کنند. افرادی که تمایل به انجام جراحی روی بینی گوشتی خود دارند، با سوالات متعددی از قبیل بازگشت پذیری بینی گوشتی روبرو می شوند. در ادامه این مقاله ار بخش گوش، حلق و بینی موزیک دان به توضیح کامل درباره درمان بینی گوشتی پرداخته و با آن آشنا می شویم.

در مورد افرادی که دارند چه می گویند؟

می گویند در مواردی که شخص با مخمصه روبرو می شود، غالباً افراد دارای بینی گوشتی به کمک دیگران می آید. به شدت تحت تاثیر دیگران قرار می گیرند. همدری قسمت و جزئی از ویژگی های شخصیتی شان می باشد. آنها تمایل به همدردی درباره امورات همسرشان و فامیل نزدیک خود دارند. آنها به راحتی تحت تاثیر احساسات دیگران قرار می گیرند. آنها تمایل دارند تا جاه طلبی ها و رویاهای خود را با عزم و تصمیم فراتر از حد انتظار برای افراد عادی عملی کنند. خواستن و توانایی پیشبرد اهداف شان سبب ایجاد انگیزه برای کار بیشتر می گردد.

آنها بر کار درمحیطی راحت اعتقاد دارند و همزمان نگران وضعیت سلامتی خود نیز هستند. در بسیاری از موارد برای رسیدن به موفقیت، آنها سلامتی خود را در اولویت دوم قرار می دهندو آنها هر مشکلی را با عزم خاصی انجام می دهند. جمع کردن ثروت جزئی از سبک زندگی آنها است و اغلب سعی دارند تا برای افزایش خوشحالی خود، محیط کاری ایجاد کنند.

آنها وقتی عاشق می شوند، اهمیتی برای انجام افعال مربوط به عشق نشان نمی دهند .نیاز آنها به عشق بیشتربرای رسیدن به ثروت می باشد تا دوست داشته شدن. اعتماد به نفس جزئی از ویژگی های شخصیتی شان نیست و از ایجاد اعتماد به نفس ناتوان هستند و در نتیجه توان مقابله با وضعیت های دشوار را ندارند. به دست آوردن پول یکی از بزرگترین انگیزه های آنهاست. آنها دوست دارند که با جیب های پر از پول به گردش بروند چون باور دارند که پول بخشی از زندگی آنهاست و تنها راهی هست که می توان از آن طریق به سایر افراد کمک کرد.

مشکلات مربوط به بینی گوشتی

بینی های با پوست ضخیم دارای چربی زیاد، مشکلاتی در جراحی نوک بینی به وجود می آورد. در این بینی ها به دلیل ساختار ضعیف، جراح ایتادا اندازه بینی را کاهش می دهد و سپس به خارج سازی غضروف هایی که به طور مناسب قرار نگرفته اند، می پردازد و در نهایت جهت کاهش پهنا، به حمایت از قسمت های ضعیف می پردازد.

خارج سازی تعداد زیاد غضروف سبب افزایش احتمال اختلال صدا می گردد. برخی بر این عقیده هستند که جراحی بینی گوشتی ممکن است قابل برگشت باشد ولی جراحان بعد از انجام تمام مراقبت های لازم بیان می کنند که احتمال برگشت پذیری بسیار کم است.

نازک سازی پوست بینی گوشتی

در وهله اول باید ضخامت پوست کاهش یابد. نکته اصلی این است که پوست دارای لایه های مختلفی می باشد و کاهش ضخامت می تواند باعث آسیب گردد. این بینی ها غضروف ضعیفی دارند بنابراین نباید  در این افراد خارج سازی و کاهش غضروف ها انجام شود. سپس بینی گوشتی توسط غضروف هایشان حمایت می شوند تا از نوک بینی و تشکیل آن پشتیبانی شود.

---

بیشتر بخوانید: درباره جراحی بینی آقایان چه می دانید

---

برگشت پذیری بینی گوشتی

بینی گوشتی به دلیل پوست ضخیم دارای ساختاری ضعیف، غدد چربی زیاد، نوک بینی پهن و بزرگ  و غضروف ضعیف می باشند. در این جراحی جراح باید به اندازه کافی دارای مهارت و دانش باشد و تکنیک های خاصی را مدنظر داشته باشد. این بینی ها تورم زیادی خواهند داشت بنابراین بیماران باید ملاحظات مربوط به مراقبت های پس از جراحی را جدی بگیرند.

باید گفت که اگر جراح از بهترین تکنیک ها استفاده کند،احتمال کمی درباره قابلیت برگشت پذیری این بینی ها وجود دارد که  جراحان از طریق گرافت ها (غضروف های تقویت کننده بینی) و نازک کردن پوست بینی از برگشت پذیری ممانعت می کنند. جراحان همچنین از تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش تورم ناحیه استفاده می کنند.

بینی گوشتی و استخوانی در ایران

برخی افراد دارای بینی های استخوانی با پوست نازک می باشند و از ظاهر بینی خود نازاضی می باشند و در مقابل برخی دارای بینی گوشتی و غضروف زیاد می باشند. همه آنها تصور می کنند که شکل و اندازه بینی شان متناسب با صورت شان نیست و همین علت انجام جراحی بینی می باشد. در ادامه به توضیح درباره انواع، مشخصات و جراحی بینی ها می پردازیم.

انواع بینی های استخوانی و گوشتی

احتمالا مسائل زیادی درباره انواع بینی ها شنیده اید. برخی افراد آن را براساس نژاد طبقه بندی می کنند و برخی دیگر آن را به دو دسته گوشتی و استخوانی تقسیم می کنند. افراد ناراضی به جراحان پلاستیک مراجعه می کنند تا ظاهر صورت خود را تغییر دهند. جراحی بینی شایع ترین و رایج ترین نوع از جراحی های زیبای در ایران و سراسر دنیا می باشد و زنان و مردان ایرانی به داشتن بینی های اروپایی تمایل دارند چون تصور می کنند که آنها صاحب بهترین  ظاهر می باشند.

بینی های استخوانی

ویژگی قابل توجه بینی های استخوانی وجود برآمدگی، برآمدگی های کشیده و غیر هموار و بر هم زننده جذابیت های صورت می باشد. اغلب ناهماهنگی های صورت حاصل آسیب های تصادفاتی است و  معمولا این ناهمواری ها و ناهماهنگی های صورت از نیم رخ بهتر دیده می شود. این حالت ترکیب صورت را نامطلوب می کند.

مطالبی درباره بینی های استخوانی

بینی های استخوانی یا برآمده دارای پوست نازکی بر روی استخوان خود می باشند که همین نازکی پوست به جراح کمک می کند تا در طول جراحی به شکل دهی کامل استخوان  بینی بپردازد و نتیجه جراحی را بسیار عالی کند.

به طور خلاصه، بینی استخوانی سه ویژگی خاص دارد:

• وجود برآمدگی در پل بینی
• پوست نازک بسیار انعطاف پذیر
• بافت و غضروف قوی

ساختار بینی دارای سه لایه اصلی می باشد: یک: لایه عضلانی نازکی که به قسمت تحتانی متصل می شود. دو: لایه غضروفی استخوانی  و  سه : لایه ای که موکوس قسمت داخلی بینی را می پوشاند. همانگونه که پیش تر نیز گفته شد،جراحان پلاستیک انواع بینی ها را  براساس نوع بافت و غضزوف به دو نوع گوشتی و استخوانی تقسیم می کنند. غضروف بینی استخوانی بر خلاف بینی گوشتی بسیار مقاوم می باشد. بینی های استخوانی اغلب کجی و برآمدگی در قسمت پل خود دارا می باشند.

رشد بیش از حد غضروف بینی می تواند ناشی از عوامل ارثی یا شکستگی های بینی متعاقب تصادفات باشد. همین فقدان هماهنگی در رشد غضروف بینی عامل شکل گیری بینی استخوانی می شود. گاهی اوقات به خاطر آسیب های دوران کودکی در ابتدا شکل بینی تغییری نمی کند ولی بعد از رشد کودک، شکل بینی تغییر می کند. وضیفه اصلی جراحان در شکل دهی مجدد بینی های استخوانی، خارج کردن برآمدگی می باشد. یک جراح ماهر و زبردست شکل بینی را به بهترین شکل ممکن تبدیل می کند تا صورت بیش از پیش زیبا و جذاب باشد.

در بینی های استخوانی، جراح در بینی دارای برآمدگی اندازه استخوان را کاهش می دهد. به دلیل پیچیدگی کمتر، نتایج جراحی های بینی های استخوانی بهتر از بینی گوشتی هست. هر چقدر پوست نازکتر و غضروف ها قوی تر باشند، نتیجه جراحی بهتر خواهد بود. در طی جراحی قسمت هایی از استخوان ها و غضروف ها برداشته می شود و  ابعاد بینی متناسب با سایر اجزای صورت قرار می گیرد. جراح با کمک ابزار ریزی که جهت شکستن و خردسازی بینی استفاده می شود، برآمدگی ها و قوزهای بینی را خارج می کند. تجربه و مهارت جراح امری پراهمیت برای انجام این فعالیت می باشد.

مشاوره با یک جراح پلاستیک جهت انجام رینوپلاستی

افراد به دلایل مختلفی خواستار جراحی رینوپلاستی هستند. برخی اختلالی در تنفس از راه بینی دارند و برخی دیگر به دنبال تصحیح تناسب صورت خود بعد از آسیب تروماتیک به آن هستند. اغلب بیماران درخواست کننده جراحی رینوپلاستی، با تغییر اندازه و شکل بینی خود  به دنبال بهبود وضعیت ظاهری خود و تناسب آن با سایر قسمت های صورت هستند. بسیار مهم است که حتما از یک جراح پلاستیک متخصص رینوپلاستی مشاوره گرفته شود.

طی مشاوره جراح تصاویری از بینی بیمار  تهیه می کند و سوالاتی درباره موارد زیر از بیمار می پرسد:

• نوع پوست
• اصلیت نژادی
• سن (به غیر از مواردی که اختلال تنفسی شدید وجود دارد، بیمار حتما باید ۱۵ ساله یا بالاتر باشد)
• سابقه جراحی قبلی یا تروما
• سابقه انسداد بینی یا اختلالات تنفسی

همچنین جراح موارد زیر را شرح خواهد داد:

• چگونگی شکل دهی و برش استخوان ها و غضروف های بینی
• نتیجه نهایی مورد انتظار بیمار از انجام این روند
• محل انجام روند جراحی
• گزینه های انتخابی برای نوع بیهوشی
• عوارض احتمالی

سایر روندهای جراحی هم می تواند مورد بحث قرار گیرد از جمله انجام ایمپلنت چانه جهت شکل دهی متعادل به صورت.

مواردی که در اغلب بیماران قابل انتظار است :

• تورم بینی ممکن است برای چندین هفته ادامه داشته باشد.
• درد یا ناراحتی را می توان با پک های سرد یا داروهای ضدرد تجویز شده توسط جراح کنترل کرد.
• تورم یا پف صورت در روز بعد جراحی امری شایع می باشد.
• مقداری کبودشدگی و تورم در اطراف چشم ها شایع می باشد.
• اغلب افراد طی یک هفته می توانند به کار یا مدرسه خود باز گردند.

توجه داشته باشید که این موارد راهنمایی های عمومی می باشد. جراح برای دوران پس از جراحی هر فرد به طور اختصاصی توصیه هایی خواهد داشت.

بسیار مهم هست که دستورات بعد از عمل پزشک را به دقت رعایت کنید، به ویژه :

• از باد کردن بینی خود تا دو الی سه هفته بعد از جراحی اجتناب کنید.
• طی سه روز اول به هنگام خواب سرتان را بالاتر از بدن تان قرار دهید.
• در معرض خورشید قرار نگیرید.
• از هر گونه فشار خودداری کنید و احتمال هر گونه آسیب را کاهش دهید.
• سریعا تیم جراحی را از هر گونه مشکل یا تغییر غیرقابل انتظار آگاه کنید، از جمله :
• تب بالای ۱۰۱ درجه
• خونریزی شدید
• درد غیرقابل کنترل
• اختلال بینایی
• هر گونه علایم غیر معمول
• همه قرارهای ملاقات پیگیری بعد از جراحی را جدی بگیرید.

---

بیشتر بخوانید: از رینوپلاستی چه میزان اطلاع دارید؟

---

جراحی های بینی استخوانی و گوشتی

همانطور که پیشتر نیز گفته شد، بینی افراد در ایران به دو دسته استخوانی و گوشتی تقسیم می شود. این تقسیم بندی اساس علمی خاصی ندارد ولی در ایران جراحان از این اصطلاحات جهت ارتباط راحت تر با بیماران به کار می برند. تفاوت اصلی بین این بینی ها ناشی از ضخامت پوست بینی می باشد. اگر چه پوست ضخیمی بینی گوشتی را پر می کند ولی در مقابل بینی های استخوانی دارای پوستی نرم و لایه ای چربی می باشد. بینی گوشتی بیشتر قابلیت شکل پذیری دارند در حالی که بینی های استخوانی قابلیت کوچکتر شدن و شکل دادن را دارند.

طی یک جراحی بینی، هر دوی این ویژگی ها نیاز می باشد. جراح باید  برای شکل دهی نوک بینی قادر به جمع کردن اطراف بینی باشد، وظیفه ای که در حین سادگی، بسیار سخت می باشد. در طول جراحی انحنا و پیچش سپتوم ( جداسازی غضروفی که سوراخ های بینی را به دو قسمت تبدیل می کند) اصلاح می شود. به منظور اصلاح برآمدگی فوقانی بینی، قبل از عمل یک جراح ماهر باید عدم آسیب به تنفس بیمار را تایید کند.

بینی گوشتی یا آفریقایی

در واقع می توان گفت که کسب نتیجه رضایت بخش از جراحی بینی گوشتی بسیار سخت تر از نوع استخوانی آن  می باشد و برای جراحی باید هزینه زیادی صرف جراح شود.

برخلاف نام انواع بینی ها، بینی گوشتی مقدار زیادی گوشت یا عضله در خود ندارند بلکه دارای:

• پوستی ضخیم و چرب با حفرات آشکار
• نوک پهن واجد چربی
• تیغه بینی پهن
• قسمت تحتانی پهن
• غضروف بینی ضعیف تر
• تیغی بینی مرتفع از نیم رخ

این خصوصیات سبب پهن و حجیم شدن بینی و از بین رفتن خطوط بینی می گردد تا زیباتر شود.

انواع بینی گوشتی (آفریقایی) و ملاحظات جراحی مربوطه

در اینجا به شرح انواع مختلف بینی های آفریقایی می پردازیم:

بینی گوشتی با حفره های بزرگ و غدد چربی فعال

بعضی از بینی گوشتی دارای حفرات بزرگ و غدد چربی در زیر پوست می باشند که این پوستها، پوستهای چرب نامیده می شود. برای  پوست این افراد لیزر درمانی یا رژیم های غذایی کم نمک توصیه می شود. برای بیمارت تحت درمانهای کنترل چربی، جراح معمولا انجام جراحی را به شش ماه بعد از اتمام روند درمانی شان موکول می کند.

بینی گوشتی دارای غدد چربی غیرفعال

بعضی از بیماران دارای بینی گوشتی و غدد غیرفعال بینی های قرمز رنگی دارند. در جراحی این گونه بینی ها، جراح با استفاده از استخوان و اسکلت محکم زیر پوست ضخیم بینی، شکل بسیار زیبایی را می سازد. گاهی اوقات جراح پوست بینی و غضروف را به دلیل جلوگیری از تجمع بافت اضافی و ترشحات در نوک بینی، به هم نزدیک می کند.

جراحی بینی گوشتی

یک مثال خوب از بینی گوشتی بینی های آفریقایی است. پوست بینی آنها ضخیم  است و غضروف شان ضعیف و نازک می باشد. روش های جراحی قدیمی بینی گوشتی کارایی لازم را نداشت، چون بعد از مدتی غضروف خارج شده به حالت قبلی خود باز می گشت. امروزه احتمال بازگشت شکل یا افتادگی بین تقریا نزدیک به صفر است چون تقویت غضروف نیز همزمان با تشکیل ساختار بینی انجام می شود.

در تکنیک های جدید جراح جهت تقویت غضروف های نوک بینی،غضروف های میان سپتومی را  به نوک بینی منتقل می کند. در جراحی بینی گوشتی، حفظ تناسب صورت بسیار حیاتی می باشد. اگر بینی خیلی کوچک شود یا اگر انحرافات آن به شدت افزایش یابد، ممکن است تنفس برای فرد مشکل گردد.

همانطور که پیش تر بیان شد پوست بینی گوشتی یا آفریقایی ضخیم است و دارای غدد چربی و غضروف ضعیف می باشد. وجود چنین ساختار ضعیفی سبب حساسیت بالای جراحی های بینی گوشتی می گردد. به همین علت است که از این بیماران بر خلاف افراد دارای بینی استخوانی خواسته می شود که چسب مخصوص بینی را برای مدت طولانی تری به کار ببرند. چالش اصلی بعدی جراحی بینی گوشتی، اصلاح نوک بینی می باشد که جراحان ایرانی تبحر خاصی در انجام آن دارند.

مزایا و معایب جراحی های بینی گوشتی

جراحی بینی گوشتی مثل شمشیری دو لبه است. از یک سو پوست ضخیم و بزرگ آن نقایص بینی را می پوشاند و از سویی دیگر مدت زمان بهبودی طولانی تری دارد ولی نا امید نشوید. نتایج مورد نظر خود را می توانید به کمک شکل دهی مجدد نوک بینی توسط جراحان زیبایی ایرانی به دست آورید.

به هنگام شکل دهی نوک بینی، جراح از مواد خاصی جهت پر و تقویت کردن آن استفاده می کند. در غیر این صورت بعد از جراحی نوک بینی ممکن است شکل خود را از دست بدهد. این مواد می توانند ایمپلنت یا خود بافت باشد. گاهی اوقات غضروف گوش نیز برای این کار استفاده می شود. پوست ضخیم بینی گوشتی، درشتی های استخوان بینی را می پوشاند، در حالی که در افراد دارای بینی استخوانی این برجستگی های استخوانی به دلیل نازک بودن پوست بینی، به طور کامل دیده می شوند.

تکنیک های جراحی برای بینی گوشتی آفریقایی

برای داشتن جراحی بینی گوشتی بهتر باید تکنیک های خاصی به کار برده شود:

پیوند غضروف

هنگامی که پوست ضخیم است، از پیوند غضروفی جهت نشان دادن نوک بینی و  بهبود پل بینی استفاده می شود.

کاهش چربی موجود در بافت نرم

چربی های سازنده بافت نرم، به ویژه در نوک بینی به طرز ماهرانه ای برداشته می شود تا نازک تر گشته و ظاهر بهتری به بینی بدهد.

کاهش متناسب اندازه بینی

اگر در طول جراحی، اگر فاصله ای بین پوست و اسکل بینی وجود داشته باشد، احتمال ایجاد اسکار و تولید چربی اضافی افزایش می یابد که نتیجه آنها بدشکلی نامطلوب بینی می باشد.

حمایت ساختاری از بینی

به دلیل وزن بالای آن، پوست های ضخیم تر نیازمند ساختاری قوی تر جهت حمایت می باشند. بنابراین جراحان با تجربه زیبایی  ایرانی قسمتی مناسب بین بینی و ساختار آن خواهند ساخت. بعد از قرارگیری پوست بینی به حالت طبیعی، ساختار تقویت شده به قرار گیری مناسب پوست کمک می کند. به طور کلی جراحی بینی گوشتی دارای پوست ضخیم به مهارت و تجربه بالایی نیاز دارند و همچنین آگاهی جراح از اندازه مناسب بینی نیز برای به دست آوردن نتیجه خوب، حیاتی است.

جراحی بینی گوشتی سخت تر است

قسمت زیادی از تلاش های جراح رینوپلاستی صرف شکل دهی غضروف بینی و استخوان می شود. به عبارت دیگر کیفیت و ضخامت پوست عوامل تعیین کننده نتایج جراحی می باشد. به همین دلیل است که نتیجه نهایی جراحی بعد از انقباض بافت نرم پوست حاصل خواهد شد که ممکن است چندین ماه طول بکشد. به همین دلیل است که بعد از جراحی بینی گوشتی باید بین چند هفته تا چند ماه منتظر ماند و بعد از ناپدید شدن کبودی ها و تورم ها نتیجه نهایی را مشاهده کرد.

---

بیشتر بخوانید: چگونه با آرایش بینی خود را کوچک تر کنیم

---

آیا بینی گوشتی-آفریقایی بعد از انجام جراحی به حالت قبلی خود باز می گردد؟

ناپدید شدن تورم و کبودی ناشی از جراحی برای بینی گوشتی بر خلاف بینی های استخوانی به مدت زمان بیشتری نیاز دارد ولی بر خلاف تصور و باور عمومی، پس از جراحی امکان بازگشت به حالت قبلی برای بینی گوشتی وجود ندارد. میزان موفقیت جراحی بینی گوشتی در میان زنان بیش از مردان است.

به طور کلی بیماران دارای بینی گوشتی باید انتظارات واقع بینانه بیشتری نسبت به جراحی خود داشته باشند چون نباید انتظار نتایجی مانند جراحی های بینی های استخوانی را داشته باشند. پیش از عمل جراحان به بیماران می گویند که آنها باید انتظار بهبود ۴۰ تا ۷۰ درصدی جراحی بینی خود را داشته باشند در حالی که افراد با بینی استخوانی نتایج بهتر از این را نیز می توانند انتظار داشته باشند .

مراقبت های پس از جراحی بینی گوشتی/آفریقایی

فرد باید به طور دقیق پیگیر انجام دستورات بعد از عمل جراح باشد:

• استفاده از کمپرس سرد برای کاهش تورم و کبودی
• استفاده از داروهای تجویزی در زمان صحیح
• استفاده از داروهای ضد سرماخوردگی جهت ممانعت از سرفه و عطسه

در طولانی مدت برای جلوگیری از تشکیل پوستی جدید و نتیجه گیری بهتر، ضروری است که نوار چسب بینی را به مدت دو ماه روی آن قرار داد. برای برخی بیماران تزریقات زیرجلدی کورتیکواستروئیدی برای نواحی فوقانی نوک بینی تجویز می شود تا از ضخیمی پوست آن ناحیه بکاهد. این تزریق توسط جراح زبده انجام می شود و ممکن است برای چندین بار تکرار شود.

 

بهترین راه استفاده از میوه های مانده و له شده (مربا و ترشیجات)

میوه های له شده ،میوه های مانده و میوه های لک زده خانم های خانه دار را به این فکر انداخته که چاره ایی برای آن ها بیاندیشند. راهکارهای جالبی برای استفاده از این میوه ها وجود دارد.

میوه های مانده و له شده را چه کنیم؟

بسیاری از مواقع پس از برگزاری یک مهمانی بزرگ یا تولد و یا حتی پس از شب یلدا ، سبد بزرگی از میوه برایمان باقی می ماند که اگر فکری برای نگهداری و استفاده از آنها نکنیم تا چند روز آینده خراب خواهند شد .

میوه های باقی مانده را خشک کنید :

اگر میوه های زیادی برای شما از مهمانی باقی مانده ، بهتر است قبل از خراب شدنشان ، آنها را خشک کنید تا هم تنوعی در تغذیه ایجاد کنید و هم از اسراف جلوگیری نمایید.

1. میوه ها را به صورت خلالی یا چیپسی برش می زنیم.

2. درون یک قابلمه یک لیوان آب و یک لیوان شکر می ریزیم و آن را روی حرارت قرار می دهیم تا به جوش بیاید و غلیظ شود . پس از پانزده دقیقه که شربت غلیظ شد ، میوه های خلالی را داخل شربت می زنیم و تکان می دهیم تا شربت اضافی آن گرفته شود.

3. شربت باعث می شود میوه خشک ما زمان آماده شدن سیاه نشود.

4. سپس درون سینی فر یک کاغذ روغنی پهن کرده و میوه ها روی آن می چینیم.

5. فر را روشن نموده و روی کمترین درجه حرارت قرار می دهیم و سپس سینی را درون آن می گذاریم و یک تا سه ساعت صبر می کنیم تا میوه ها خشک شوند .

6. پس از خشک شدن میوه ها می توانید آنها را به مدت طولانی تر در یخچال یا محیط خشک و خنک نگهداری کنید.

7. میوه ها را می توانید بدون فر و با دستگاه خشک کن میوه ، هواپز ، مایکروفر ، بخاری یا شوفاژ نیز خشک کنید.

با میوه های باقی مانده کمپوت درست کنید.

1. میوه های خود را خوب شسته و خشک کنید و داخل شیشه های در فلزی استریل شده بریزید .

2. در یک قابلمه آب ریخته و بگذارید بجوش آید .

3. سپس آن را از روی گاز بردارید و شکر کم کم به آن اضافه کنید تا به مرحله اشباع برسد یعنی شکر دیگر شکر در آب حل نشود.

4. پس از سرد شدن آب و شکر را روی میوه های داخل شیشه بریزید تا لب به لب شودو در شیشه را ببندید.

5. شیشه ها را داخل یک قابلمه که درون آن دو سانت آب سرد ریخته اید ، بچینید و روی حرارت قرار دهید و اجازه دهید آب درون قابلمه جوش آید.

6. بعد از گذشت زمان لازم شیشه ها را از روی حرارت برداشته و در شیشه ها را مجدداً سفت کرده بگذارید سرد شود .

7. کمپوت ها را می توان در کمد گذاشته یا کابینت و هر وقت که نیاز بود استفاده نمایید .

آنها را فریز کنید.

برای ماندگاری بیشتر میوه ها می توانید آنها را در مخلوط کن بریزید و در ظروف یخ های مشبک ریخته و درون فریزر بگذارید تا یخ بزند سپس بعد از منجمد شدن، آنها را به اسموتی و یا آب خود بیافزایید .

مربا درست کنید

• می توانید از برخی از میوه های اضافه خود مربا درست کنید و به مرور زمان از مرباها استفاده نمایید .

• میوه ها را بعد از شستشوی خوب کاملا خشک کرده و خرد کنید.

• میوه و شکر را با هم دریک قابلمه مخلوط کنید و سپس کمی آب روی آن بریزید و بگذارید بجوشد.

• سپس یک قاشق سرکه به آن بیافزایید .

• پس از سرد شدن مربا آن را داخل شیشه بریزید و در یخچال نگهداری نمایید.

میوه ها را روی سالاد خود بریزید.

باقی مانده ی میوه های مختلف را تکه تکه کنید و بر روی سالاد خود بریزید تا سالاد شما رنگارنگ و خوشمزه شود.

میوه ها را سرخ کنید.

اگر میوه هایی مانند انگور یا گلابی شما در حال خراب شدن است، آنها را در تابه بریزید و کمی تفت دهید و به انواع غذاها بیافزایید.

میوه ها را به اسموتی خود بیافزایید.

میوه های رسیده شیرین تر هستند، بنابراین بهتر است آنها را در اسموتی بریزید تا اسموتی شما خوشمزه و مغذی شود.

طریقه استفاده از میوه های مانده :

کیوی

اگر از مهمانیتان برای شما مقداری کیوی مانده است می توانید از کیوی رسیده برای نرم کردن و طعم دادن به گوشت استفاده کنید زیرا کیوی حاوی یک آنزیم طبیعی به نام اکتینیدین است که به شکستن پروتئین ها کمک می کند.

برای استفاده از کیوی برای نرم کردن گوشت ، دو عدد کیوی را له کنید و دو قاشق غذا خوری روغن زیتون، یک قاشق چای خوری سرکه ی سیب و مقداری نمک و فلفل به آن بیافزایید سپس این سس را بر روی گوشت خود بریزید.

موز و انبه مانده

1. می توانید با موز های خود شیر موز یا شیر انبه درست کرده و نوش جان کنید .

2. تعدادی خرما را پس از پوست کندن و در آوردن هسته با موز، انبه و شیر در مخلوط کن،بریزید و یک معجون خوشمزه و مقوی برای خودتان و کودکانتان درست کنید.

3. می توانید موز و انبه را پوست بکنید و هسته انبه را بگیرید. آن ها را جداگانه بسته بندی نموده و در فریزر قرار دهید و در مواقع نیاز یک بسته از آنها را بیرون بیاورید و پس از باز شدن یخ آن در مخلوط کن با شیر مخلوط کنید و نوش جان کنید.

4. موزهای رسیده را له کنید، به آنها تخم مرغ بیافزایید و با آنها املت درست کنید.

5. در هنگام پختن کیک به جای قند و

   شکر، مقداری موز را باتوت مخلوط کنید و به خمیر کیک بیافزایید.

6. می توانید با موز و انبه نان طعم دار بپزید.

سیب و گلابی مانده سیب و گلابی را می توانید کمپوت کنید یا با آن مربا درست کنید.

گوجه

گوجه ها را خوب بشورید و رنده کنید و در پلاستیک فریزر بریزید و در فریزر قرار دهید. سپس هر وقت به گوجه رنده شده نیاز داشتید؛ از آن ها استفاده کنید یا بجای رب از آن استفاده کنید.

خیار

می توانید با خیارهای باقی مانده از مهمانیتان خیار شورخانگی خوشمزه درست کنید.

انگور

با انگور ها نیز می توانید سرکه خانگی و طبیعی درست کنید برای این کار ،انگورهای مانده یا دانه شده را در داخل بطری بریزید و بگذارید بماند تا به سرکه تبدیل شود.

پرتقال

از پوست پرتقال و لیمو می توانید برای معطر کردن مرباها یا حتی برخی از غذاها استفاده کنید.

طریقه نگهداری از میوه ها

• هنگام خرید، میوه هایی را انتخاب کنید که وزنشان نسبت به اندازه شان سنگین تر باشد.

• هنگام خرید میوه ها را بو کنید ، میوه های تازه و رسیده عطر و بوی خوبی دارند اما میوه های مانده این بو را ندارند.

• به بافت میوه هم توجه کنید ، اگر میوه بیش از حد شل و آبکی است، از خیر خریدش بگذرید.

• اگر مقدار زیادی میوه خریداری کرده اید بهتر است آنها را نشویید و نشسته نگه شان دارید زیرا ماندگاری میوه های نشسته بیشتراست.

• میوه ها را نباید در محلی که آفتاب و نور مستقیما به آن می تابد، قرار دهید و بهتر است آنها را در جای خنک بگذارید.

در تقویم، روزهایی از سال برای بزرگداشت افراد، اقشار خاص یا اتفاقی جهانی نام گذاری شده است. حتی بعضی بیماری ها روز یا هفته دارند.  اما جای سوختگی در این میان خالی است؛ در حالی که علاوه بر درد و رنج بسیار، در رتبه‌بندی بیماری‌ها و هزینه ناشی از آنها، سیزدهمین رتبه را به خود اختصاص داده است. هرسال تعداد زیادی به علت سوختگی جان خود را از دست می‌دهند یا معلول می‌شوند. سوختگی، سرمایه‌های کلانی را از بین می‌برد و رنج جسمی، روحی و هزینه‌های مالی فراوانی را  تحمیل می‌کند. درصورتی که می‌دانیم سوختگی قابل پیشگیری است.

انجمن ققنوس تلاش دارد روز اول دی ماه را به عنوان روز ملی-  مردمی پیشگیری از سوختگی در تقویم شمسی ثبت کند و مراحلی از فرآیند آن طی شده است. این انجمن می‌کوشد با فرهنگسازی و آموزش، شرایطی فراهم کند  تا افراد کمتر دچار سانحه سوختگی شوند.

به گفته دکتر محمد جواد فاطمی، رئیس هیات مدیره انجمن ققنوس، بروز سوختگی در ایران ۸ برابر و میزان مرگ و میر ناشی از آن، بیش از ۲ برابر متوسط جهانی است؛ آن هم به علل استاندارد نبودن فضای فیزیکی، وسایل گرمایشی، پخت و پز، خطوط انتقال نیرو و رعایت نکردن حریم آنها و نیز سهل انگاری و بی‌دقتی.

سوختگی بیماری هزینه‌بری است و هر سال میلیارد‌ها تومان به بودجه کشور اضافه می‌کند. در سوختگی‌های شدید، درمان هر یک درصد سوختگی سطح بدن حدود پنج میلیون تومان است. بیشتر پانسمان‌های نوین و نیز تجهیزات، وارداتی هستند و قیمت بالایی دارند و به همین علت، روند درمان کامل انجام نمی‌شود و مرگ و میر و معلولییت در پی دارد.

سوختگی بیشتر در اقشار فقیر جامعه اتفاق می‌افتد و بروز آن نسبت مستقیم با وضعیت اقتصادی و اجتماعی دارد.به علت فقیر بودن اغلب بیماران و هزینه بالای درمان آن، این رشته از پزشکی درآمدزا  نیست. بخش خصوصی و حتی تامین اجتماعی نیز سهم بسیار اندکی در درمان بیماران سوختگی دارند بیماران باید خود هزینه درمان را بپردازند.

در بیمارانی که زنده می مانند مشکلات خانوادگی، شغلی، اجتماعی و روانی شایع است. از دست دادن شغل یاهمسر، ایزوله شدن از اجتماع و خانواده ، خودکشی و طلاق در این بیماران بیشتر اتفاق می افتد. سوختگی به انواع حرارتی ، الکتریکی، شیمیایی و تشعشعی تقسیم می شود که هر کدام مشکلات و مسائل خاص خود را ایجاد می کند و مهم اینکه بدانیم همه این انواع سوختگی قابل پیشگیری هستند .

باید موضوع سوختگی و مشکلات و هزینه سرسام آور آن جدی گرفته و به موضوع پیشگیری اهمیت داده شود. انجمن ققنوس اقدامات زیادی در حوزه پیشگیری از سوختگی انجام داده است : آموزش در مدارس، حضور و آموزش  در مراکز خرید، پارک ها و ایستگاه های مترو ، اقدام برای افزایش آگاهی عمومی  با ساختن اینفوگرام،  کلیپ و تیزر های آموزشی، برنامه های آموزشی در سرا های محله ، آموزش به بیماران و خانواده های آنها، پیشنهاد و کمک به تشکیل کمیته ملی پیشگیری از سوختگی در وزارت بهداشت ، ایجاد ارتباط با شهرداری، آتش نشانی، وزارت نیرو، وزارت صنعت  معدن و تجارت و تامین اجتماعی و همچنین چاپ بیش از ۱۵ جلد کتاب در زمینه  پیشگیری از سوختگی از اقدامات انجمن است.خواسته انجمن از همه این است نسوزید و نگذارید دیگران بسوزند.

همه باهم برای تقویت و تثبیت روز اول دی ماه روز ملی _مردمی پیشگیری از سوختگی