پزشکان شیمی درمانی را به عنوان درمانی برای سرطان معرفی کرده اند. این درمان از دارو برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند و از رشد آن ها پیشگیری می کند. بسیاری از داروهای شیمی درمانی اثراتی دارند که می توانند خیلی شدید باشند. پس اگر پزشک انجام شیمی درمانی را به کسی توصیه کرده، این به این معناست که مزایای آن برای آن شخص از معایبش بیشتر هستند. در ادامه این مقاله ار بخش پزشکی موزیک دان به توضیج کامل درباره شیمی درمانی پرداخته و با آن آشنا می شویم.
یک بدن سالم از طریقه پروسه تقسیم و رشد، به طور مداوم سلول ها را جایگزین می کند. وقتی سرطان اتفاق می افتد، سلول ها به طرز ناهنجاری دوباره تولید می شوند. وقتی در یک قسمت بدن سلول های بیشتر و بیشتری تولید می شود، این سلول ها جای سلول های مفید را اشغال می کنند. شیمی درمانی به عنوان جزئی از یک برنامه درمانی بزرگ تر در نظر گرفته می شود. این برنامه درمانی می تواند شامل جراحی و درمان با امواج رادیویی باشد. این برنامه های درمانی در درمان بسیاری از سرطان ها مفیدند.
اما به طور کلی تاثیر این داروها به مرحله ای که سرطان در آن قرار دارد و سایر عوامل بستگی دارد. پزشک انتظاراتی که می توانید از شیمی درمانی داشته باشید را برای شما بیان خواهد کرد.داروهای شیمی درمانی از تقسیم و تولید سلول های سرطانی پیشگیری می کنند. یک دارو یا ترکیبی از چند دارو این کار را انجام می دهند.
درمان با شیمی درمانی می تواند:
شیمی درمانی می تواند:
برخی از انواع جدید درمان، رشد سلول های جدید که وظیفه تغذیه تومور دارند را متوقف می کنند، این کار سبب از بین رفتن تومور می شود. برخی از دانشمندان نگران هستند که گاهی شیمی درمانی باعث رشد و انتشار سرطان شود. اما به طور کلی شیمی درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده.
گاهی شیمی درمانی به خودی خود سرطان را درمان می کند اما در برخی شرایط این روش را با روش های زیر ترکیب می کنند:
پزشک بافت یا تومور سرطانی و گاهی اندامی که تحت تاثیر سلول های سرطانی بوده را بر می دارد.
پزشک از امواج رادیواکتیو نامرئی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این کار توسط دستگاه های خاص انجام می شود که قسمت هایی از بدن را از بیرون تحت تاثیر قرار می دهند یا با قرار دادن مواد رادیواکتیو رو، نزدیک و حتی درون بدن صورت می گیرد.
از باکتری، واکسیناسیون و پادتن برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کنند.
پزشک شیمی درمانی را به این دلایل توصیه می کند:
پزشکان از انجام شیمی درمانی اهداف گوناگونی دارند. سه هدف اصلی برای انجام شیمی درمانی وجود دارد:
در برخی شرایط شیمی درمانی می تواند سرطان را درمان کند به این معنی که سرطان از بین برود. پزشکان لفظ درمان را به عنوان یک گزینه ممکن به کار می برند. هیچ تضمینی نیست که فرد حتما بعد از انجام شیمی درمانی کاملا درمان شود. پس درمان امکان پذیر است اما قطعی نیست. چندین سال طول می کشد تا ببینند که آیا سرطان واقعا درمان شده است یا نه.
اگر درمان ممکن نباشد، هدف به کنترل بیماری تغییر می کند. از شیمی درمانی برای منقبض کردن تومور و توقف سرطان از رشد و انتشار استفاده می کنند. این کار به فردی که سرطان دارد کمک می کند که احساس بهتر و زندگی طولانی تری داشته باشد. در خیلی شرایط سرطان کاملا برطرف نمی شود بلکه به عنوان یک بیماری مزمن مثل بیماری قلبی و دیابت کنترل می شود. در برخی شرایط دیگر این گونه به نظر می رسد که سرطان از بین رفته اما دوباره باز می گردد. در این شرایط می توان دوباره از شیمی درمانی استفاده کرد.
از شیمی درمانی می توان برای از بین بردن علائم سرطان استفاده کرد. به این نوع ، شیمی درمانی تسکینی گویند. وقتی سرطان در مراحل پیشرفته باشد، به این معنی که قابل کنترل نباشد و به سایر قسمت های بدن منتشر شده باشد، هدف ارتقاء کیفیت زندگی برای فرد و کمک به ایجاد حس خوب در اوست. برای مثال می توان از شیمی درمانی برای منقبض کردن توموری که سبب درد و فشار می شود استفاده کرد.
شیمی درمانی نوعی درمان تهاجمی است که می تواند هم در طول تراپی و هم بعد از آن تاثیرات منفی بگذارد چون هم سلول های سرطانی را تحت تاثیر قرار می دهد و هم سلول های سالم. اما تشخیص و درمان زود هنگام گاهی سبب درمان کامل می شود. شیمی درمانی می تواند روی خیلی از افراد عوارض جانبی بر جای بگذارد.
بیشتر بخوانید: تغذیه اهمیت تغذیه در حین شیمی درمانی
پزشک برنامه درمانی که شامل زمان و تعداد جلسات درمانی است را در اختیار فرد قرار می دهد. درمان، بسته به مرحله ای که سرطان در آن قرار دارد، می تواند شامل مصرف دوز مشخصی دارو از یک روز تا چند هفته طول بکشد. افرادی که به بیشتر از یک دوره درمانی نیاز دارند باید استراحت کنند تا به بدن خود اجازه ریکاوری را بدهند.
ممکن است یک نفر درمان یک روزه داشته و به یک هفته استراحت نیاز داشته باشد و دیگری با همین میزان درمان به استراحت سه هفته ای نیاز داشته باشد. گاهی باید درمان را چندین بار انجام داد. بعضی از افراد به خاطر تاثیرات ذهنی و روحی که سرطان روی آن ها می گذارد به مشاور مراجعه می کنند.
آزمایش خون سطح سلامتی فرد را می سنجد و اطمینان حاصل می کند که فرد قادر به کنار آمدن با عوارض جانبی است.
کبد مواد شیمیایی حاصل از شیمی درمانی و سایر داروها را تجزیه می کند. زیاد پر کردن کبد می تواند مشکل ساز باشد. اگر در آزمایش خون که قبل از درمان گرفته می شود به مشکلی پی بردند، فرد باید درمان را تا زمان بهبود کامل به تعویق بیندازد.
اگر میزان گلبول های سفید، قرمز و پلاکت ها قبل از درمان کم بود فرد باید صبر کند تا سطح آن ها به حد نرمال برسد و بعد شیمی درمانی را آغاز کند. در طول درمان باید به طور مرتب آزمایش خون دهید تا پزشک عملکرد کبد و خون و تاثیرات درمان را بررسی کند.
بسیاری از افراد در محیط بالینی این درمان را دریافت می کنند اما گاهی فرد می تواند در خانه این درمان را دریافت کند.
راه های دریافت شیمی درمانی شامل این مواردند:
در برخی شرایط که فرد می تواند در خانه دارو دریافت کند باید به طور مرتب به پزشک و بیمارستان مراجعه کند تا سطح سلامتی و پاسخ به درمان در او بررسی شوند. باید به همان میزانی که پزشک تجویز کرده دارو دریافت کنید. اگر فراموش کردید که دوز تجویزی را در زمان مناسب مصرف کنید با پزشک تماس بگیرید. گاهی فرد به دوز مداوم نیاز دارد. این به این معناست که باید از یک پمپ استفاده کنند که دارو را چندین هفته یا چندین ماه منتقل کند.
سرنگ
دارو از طریق سرنگ نازک به دست و بازوی فرد تزریق می شود. پرستار سرنگ را به بیمار تزریق می کند و بعد از اتمام درمان آن را در می آورد. اگر در طول درمان احساس درد و سوزش داشتید این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.
کاتتر
کاتتر یک لوله نرم و باریک است. پزشک یک سر کاتتر را در عروق بزرگ و معمولا در قسمت قفسه سینه قرار می دهد. سمت دیگر کاتتر بیرون بدن می ماند و برای انتقال داروهای شیمی درمانی و سایر داروها از آن استفاده می شود. کاتتر تا زمان اتمام درمان در جایی که هست باقی می ماند. گاهی در اطراف قسمتی که کاتتر قرار داشته عفونت به وجود می آید.
پورت
پورت یک صفحه کوچک است که جراح آن را زیر پوست قرار می دهد. پورت به کاتتر که به رگ های بزرگ تر وصل است متصل می شود. گاهی پزشک یک سرنگ درون پورت قرار می دهد تا به بیمار داروی شیمی درمانی را منتقل کند. اگر علائم عفونت را در اطراف پورت مشاهده کردید به پزشک اطلاع دهید.
پمپ
پمپ معمولا به کاتتر و پورت متصل می شود و میزان داروی شیمی درمانی و سرعت رسیدن آن به بدن را کنترل می کند.
نمی توان به طور قطع احساس فرد را بیان کرد چون به سلامت کل، نوع سرطان، مرحله آن و نوع دارو بستگی دارد. احساس بیماری و خستگی بعد از شیمی درمانی عادی است. بعد از انجام شیمی درمانی از کسی بخواهید که شما را به خانه برساند. باید روز درمان و روز بعد از آن به خودتان استراحت بدهید. پزشک در کنترل عوارض جانبی شیمی درمانی به شما کمک خواهد کرد.
این به کاری که انجام می دهید و احساسی که دارید بستگی دارد. در روزهایی که حال خوبی ندارید ببینید که آیا می توانید ساعات کمتری را کار کنید یا در خانه کار را ادامه دهید.
در برخی شرایط بهترین انتخاب برای دوز و برنامه درمانی مشخص است و اکثر پزشکان درمان یکسانی را پیشنهاد می دهند. در برخی شرایط دیگر، نمی توان گفت که کدام روش درمانی مناسب است و پزشکان داروها و روش های درمانی متفاوتی را پیشنهاد می دهند.
عواملی که هنگام انتخاب دارو باید آن ها را در نظر بگیرید شامل این مواردند:
از آن جایی که کودکان و بزرگسالان با هم متفاوتند، دوز مناسب دارو برای کودکان و بزرگسالان با هم فرق دارد. کودکان ممکن است که نسبت به داروها حساس باشند.
به همین علت دوز برخی داروها برای افرادی که این شرایط را دارند دوباره تنظیم می شود:
بیشتر بخوانید: سرطان دستگاه گوارش؛ انواع سرطان کبد و روش های درمان آن
شیمی درمانی با توجه به نوع و میزان درمان، می تواند سبب بروز عوارض جانبی خفیف تا شدیدی شود. برخی از افراد عوارض جانبی جزئی یا شدیدی مشاهده می کنند و برخی دیگر هیچ عوارض جانبی مشاهده نمی کنند.
عوارض جانبی شیمی درمانی می توانند شامل این موارد باشند:
حالت تهوع و استفراغ عوارض جانبی رایج هستند. گاهی پزشکان برای کاهش علائم، داروهای ضدتهوع را تجویز می کنند. با توجه به نتیجه یک تحقیق، استفاده از زنجبیل و مکمل های زنجبیل می تواند تاثیرات داروی ضد تهوع را بالا ببرد.
برخی از افراد موهای خود را از دست می دهند یا موهای آن ها چند هفته بعد از شروع درمان نازک و شکننده می شود. بیماران می توانند از کلاه گیس استفاده کنند. اکثرا بعد از اتمام درمان موها شروع به رشد می کنند. ناخن ها هم شکننده و ضعیف می شوند. پوست نیز ممکن است که خشک شود و نسبت به نور آفتاب حساس شود.
افراد باید این نکات را به خاطر بسپارند:
بعضی از افراد دچار خستگی مفرط می شوند. آن ها همیشه یا بعد از انجام برخی فعالیت ها این احساس را خواهند داشت.
برای کاهش خستگی مفرط می توانید این موارد را امتحان کنید:
افرادی که دچار خستگی شدید می شوند باید با پزشک خود مشورت کنند چون این می تواند نشان دهنده کم خونی باشد.
سموم موجود در برخی انواع شیمی درمانی می تواند روی سیستم عصبی تاثیر بگذارد و سبب این موارد شود:
افراد باید هر گونه تغییر شنوایی را به پزشک گزارش دهند.
شیمی درمانی می تواند تعداد گلبول های سفید (که از بدن در برابر عفونت محافظت می کنند) را کاهش دهد. این امر سبب ضعیف شدن سیستم ایمنی و بالا رفتن ریسک عفونت می شود.
برای دوری از عفونت این کارها را انجام دهید:
پزشک برای کاهش ریسک عفونت آنتی بیوتیک تجویز می کند.
شیمی درمانی می تواند میزان پلاکت های خون را کاهش دهد. این به این معناست که خون نمی تواند مثل قبل لخته شود.
فرد ممکن است با مشکلاتی نظیر این موارد روبرو شود:
اگه میزان پلاکت خیلی کم شود فرد به تزریق خون نیاز دارد. به علاوه این بیماران هنگام آشپزی، باغبانی و اصلاح کردن باید خیلی بیشتر توجه کنند تا خطر ایجاد زخم را پایین بیاورند.
گلبول های قرمز اکسیژن را به تمام بافت های بدن منتقل می کنند. شیمی درمانی می تواند سبب کاهش گلبول های قرمز شود و این امر سبب کم خونی می شود.
علائم کم خونی شامل این مواردند:
مصرف آهن به بدن کمک می کند که گلبول های قرمز بیشتری تولید کند. افراد می توانند از برنامه غذایی شان آهن دریافت کنند.
مواد غذایی که منبع آهن هستند شامل این مواردند:
اگر علائم کم خونی را مشاهده کردید فورا با پزشک تماس بگیرید.
موکوزیت یا التهاب غشای مخاطی ،از دهان گرفته تا مقعد، می تواند روی هر قسمت سیستم گوارشی تاثیر بگذارد. موکوزیت دهان معمولا ۷ تا ۱۰ روز بعد از شروع درمان دیده می شود. علائم آن که با توجه به دوز درمانی متفاوتند و می تواند سبب ایجاد مشکل برای خوردن و صحبت کردن شود. بعضی افراد احساس سوزش در لب های خود حس می کنند. اگر خونریزی اتفاق افتاده باشد، می تواند نشان دهنده این موضوع باشد که فرد در معرض عفونت قرار دارد. علائم موکوزیت چند هفته بعد از درمان از بین می روند. پزشک برای درمان این اختلال دارو تجویز می کند.
شیمی درمانی، سرطان یا هر دوی آن ها می توانند روی پروسه هضم غذا تاثیر بگذارند و سبب از دست دادن اشتها و کاهش وزن شوند. شدت این موضوع به نوع سرطان و شیمی درمانی بستگی دارد اما معمولا بعد از اتمام درمان فرد دوباره اشتهای خود را به دست می آورد. اشکال ندارد اگر کمتر غذا می خورید اما تعداد دفعات غذا خوردن را بیشتر کنید. از نوشیدنی هایی مثل اسموتی که سرشار از مواد مغذی هستند استفاده کنید تا به دریافت مایعات و مواد مورد نیاز بدن کمک کنید. افرادی که مشکلاتی برای غذا خوردن دارند گاهی به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند.
افراد در طول شیمی درمانی میل خود به روابط جنسی را از دست می دهند اما این تمایل بعد از اتمام درمان بر می گردد.
باروری
بعضی از انواع شیمی درمانی می تواند باروری را در زنان و مردان کاهش دهد. این موضوع، اغلب ولی نه همیشه، بعد از اتمام درمان حل می شود. افرادی که می خواهند در آینده بچه دار شوند می توانند از فریز کردن اسپرم و تخمک استفاده کنند.
بارداری
هنوز مشخص نیست که انواع مختلف شیمی درمانی چه تاثیری روی جنین در حال رشد دارند. اگر زنی در طول بارداری به شیمی درمانی نیاز داشته باشد پزشک پیشنهاد می دهد که تا هفته ۱۲_۱۴ بارداری صبر کند چون در این زمان اندام های جنین در حال رشد هستند. اگر انجام شیمی درمانی ضروری باشد می تواند بعد از اولین سه ماه بارداری انجام شود.
زنان باردار می توانند آخرین مرحله شیمی درمانی را ۸ هفته قبل از وضع حمل دریافت کنند تا احتمال عفونت در مادر و فرزند پایین بیاید. از آن جایی که شیمی درمانی عوارض جانبی شدید دارد بهتر است که تا زمان اتمام طول دوره درمان باردار نشوید. پزشک روش های درست پیشگیری از بارداری را به شما خواهد گفت. اگر باردار هستید یا در طول دوره درمان باردار شده اید حتما پزشک را در جریان بگذارید.
شیمی درمانی می تواند سبب اسهال یا یبوست شود چون بدن در حال دفع سلول های آسیب دیده است. این علائم معمولا چند روز بعد از درمان آغاز می شوند.
حدود ۷۵% از افراد مشکلات توجه، تفکر و به مشکل خوردن حافظه کوتاه مدت در طول دوره شیمی درمانی را گزارش می کنند. در بیش از ۳۵% این افراد مشکلات شناختی می توانند تا ماه ها و سال ها بعد از درمان ادامه داشته باشند. شیمی درمانی می تواند سبب مشکلات استدلال، نظم دهی و انجام چند کار با هم شود. بعضی افراد تغییرات روحیه و افسردگی را تجربه می کنند. اضطراب فرد می تواند این علائم را بدتر کند.
انواع شیمی درمانی شامل این موارد هستند:
این عامل روی DNA تاثیر می گذارد و سلول ها را در هر مرحله ای از چرخه زندگی سلولی که باشند، از بین می برد.
این ماده خود را به شکل پروتئینی که سلول ها برای رشد نیاز دارند در می آورد. وقتی سلول ها آن را مصرف کنند از بین می روند.
این ماده از رشد و تقسیم سلولی جلوگیری می کند.
این ماده از تولید مجدد سلول ها پیشگیری می کند. این ماده با آنتی بیوتیک هایی که افراد برای درمان عفونت استفاده می کنند متفاوت است.
پزشک دوز مناسب هر کدام از این داروها را با توجه به شرایط بیمار تعیین می کند. ممکن است که پزشکان ترکیب شیمی درمانی با سایر روش های درمانی مثل پرتو درمانی و جراحی را پیشنهاد دهند.
عواملی که روی نوع شیمی درمانی و نحوه عملکرد آن تاثیر می گذارند شامل این مواردند:
نتیجه شیمی درمانی به نوع، محل و مرحله ای که سرطان در آن قرار دارد بستگی دارد. در برخی شرایط شیمی درمانی می تواند کاملا سرطان را از بین ببرد. اما به طور کلی شیمی درمانی عوارض جانبی هم دارد و فرد باید در طول دوره درمانی در نحوه زندگی و شغل خود تغییراتی را ایجاد کند. اما بعد از اتمام دوره درمان می توان به زندگی عادی بازگشت.
قبل از شیمی درمانی، بیماران سوالات این چنینی از پزشک خود می پرسند:
به علاوه بیمار باید با مسئولین بیمه در خصوص پوشش دهی هزینه های شیمی درمانی صحبت کند. درباره مشکل خود و دوره درمانی و تاثیراتی که ممکن است شیمی درمانی روی شغلشان بگذرد با مدیر خود صحبت کنند. با افراد خانواده درباره این که باید چه انتظاراتی داشته باشند، صحبت کند. در برخی شرایط پزشک به بیمار پیشنهاد می دهد که در طول درمان به مشاور مراجعه کند.
بیشتر بخوانید: آیا سرطان در کودکان همانند بزرگسالان است؟
برخی از داروهای شیمی درمانی در درمان بعضی اختلالات مثل این موارد سودمند بوده اند:
بیماری هایی که روی مغز استخوان و سلول های خونی تاثیر می گذارند می توانند با پیوند مغز استخوان درمان شوند. شیمی درمانی برای آماده شدن فرد برای انجام پیوند مغز استخوان صورت می گیرد.
دوز پایینی از داروهای شیمی درمانی می توانند به کنترل اختلالات سیستم ایمنی بیش از حد فعال در برخی بیماری ها مثل بیماری لوپوس و آرتریت روماتوئید کمک کنند.
نحوه آماده شدن برای انجام شیمی درمانی به نوع دارو و نحوه استعمال آن بستگی دارد. پزشک درباره نحوه آماده شدن، فرد را مطلع خواهد کرد.
ممکن است نیاز باشد که:
اگر قرار است فرد شیمی درمانی درون وریدی داشته باشد پزشک قرار دادن دستگاهی مثل کاتتر، پورت یا پمپ را پیشنهاد می دهد. کاتتر و سایر ابزار از طریق پروسه جراحی در عروق بزرگ و معمولا در قفسه سینه جاسازی می شوند. سپس داروهای شیمی درمانی از طریق دستگاه به فرد داده می شوند.
گاهی بیمار باید یک سری آزمایش ها را انجام دهد که پزشک مطمئن شود بدن او برای دریافت درمان آماده است. تست خون برای بررسی کبد و کلیه ها انجام می شود و بررسی قلب می تواند به پزشک این امکان را بدهد تا ببینند آیا بدن فرد آماده است یا نه. اگر مشکلی در آزمایش ها دیده شد، پزشک درمان را به تعویق می اندازد یا دارو و دوز متفاوتی را انتخاب می کند.
ممکن است که پزشک از بیمار بخواهد که به دندانپزشک مراجعه کند تا وجود عفونت در او بررسی شود. درمان عفونت های موجود، ریسک عوارض جانبی شیمی درمانی را کاهش می دهد چون شیمی درمانی توانایی بدن در مقابله با عفونت را پایین می آورد.
از پزشک بپرسید که چه عوارض جانبی را می توان در طول درمان و یا بعد از آن انتظار داشت و خود را برای آن ها آماده کنید. برای مثال اگر شیمی درمانی سبب ناباروری شود باید تخمک یا اسپرم را برای آینده فریز کرد. اگر قرار است شیمی درمانی سبب ریزش موها شود برای استفاده از کلاه گیس برنامه ریزی کنید.
بسیاری از خدمات شیمی درمانی در کلینیک ها و به صورت سرپایی انجام می شوند به این معنی که فرد می تواند در طول دوره شیمی درمانی فعالیت های همیشگی خود را انجام دهد. پزشک به شما خواهد گفت که شیمی درمانی تا چه حد روی فعالیت های روزانه شما تاثیر می گذارد. از پزشک بپرسید که آیا باید از سر کار مرخصی بگیرید یا بعد از درمان از کسی در انجام کارهای خانه کمک بگیرید یا نه. از پزشک درباره جزئیات شیمی درمانی سوال بپرسید تا برای کار، فرزندان و سایر موارد برنامه ریزی کنید.
زونا، که به آن herpes zoster یا zoster نیز می گویند، وقتی رخ می دهد که یک ویروس در سلول های عصبی دوباره فعال می شود و باعث جوش می شود. این ویروس، ویروس واریسلا زوستر، که باعث زونا می شود، همان ویروسی است که باعث بروز آبله مرغان می شود. این ویروس عضوی از خانواده ویروس های تبخال است. بعد از آبله مرغان، ویروس واریسلا در بافت عصبی بدن باقی می ماند و تقریبا هیچوقت از بدن خارج نمی شود. این ویروس غیرفعال است اما می تواند بعد از مدتی فعال شود و باعث زونا شود. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های موزیک دان به توضیج کامل درباره بیماری زونا پرداخته و با آن آشنا می شویم.
پزشکان نظر قطعی درباره چگونگی و چرایی فعال شدن این ویروس ندارند اما معتقدند پاسخ سیستم ایمنی شما در برابر ویروس سال ها بعد از آبله مرغانِ کودکی، تضعیف می شود. وقتی ویروس دوباره فعال می شود، در میان اعصاب حرکت می کند و اغلب باعث احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن در موضع می شود.دو یا سه روز بعد، وقتی ویروس به پوست می رسد، تاول های به هم پیوسته در سر تا سر عصب آسیب دیده، ظاهر می شوند. شاید پوست خیلی حساس باشد و درد شدید احساس کنید.
اگر آبله مرغان گرفته اید، در معرض خطر رشد زونا هستید. اما ویروس در هر کسی که آبله مرغان گرفته فعال نمی شود. این بیماری اغلب در افراد بالای ۵۰ سال و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، ظاهر می شود. برای مثال، اگر شما تحت درمان سرطان هستید، بیشتر در معرض ابتلا به زونا هستید.
افرادی که ایدز دارند معمولا دچار این بیماری می شوند که یکی از اولین نشانه های وجود مشکل در سیستم ایمنی بدن است. با افزایش سن، احتمال ابتلا به زونا افزایش می یابد، اگرچه این بیماری در هر سنی می تواند بروز پیدا کند. وقتی کودکان به زونا مبتلا می شوند، که عادی نیست، معمولا بسیار خفیف است. در بیش از ۲۰ درصد از مردم ایالات متحده بیماری زونا تا حدی گسترش پیدا می کند.
عوارض بالقوه زونا عبارت اند از:
حدود ۱۰ درصد بزرگسالان مبتلا به زونا، تا مدت ها در ناحیه پوست که جوش ها ایجاد شده بودند، درد دارند حتی بعد از اینکه جوش کاملا درمان شده است. این بیماری ممکن است تا ماه ها و گاهاً تا سالها دوام داشته باشد. درد شدید در بیماران مسن بیشتر است و اغلب با حساسیت شدید به گرما و سرما در ناحیه آسیب دیده پوست همراه است.
این عارضه وقتی رخ می دهد که زونا به چشم سرایت می کند. زونا چشم می تواند بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد و حتی باعث کوری شود. به علاوه بسیار دردناک است.
سندروم رامسی هانت یا زونا خمیده نیز نامیده می شود. زونا گوش وقتی رخ می دهد که این بیماری گوش ها را تحت تاثیر قرار دهد و می تواند باعث کاهش شنوایی شود.
زونا می تواند باعث فلج بل شود که طی آن یک عصب صورت فلج می شود.
بیشتر بخوانید: فلج بل و هر آنچه باید در مورد آن بدانید
زونا اغلب با احساس سوزش، خارش خفیف یا سوزن سوزن شدن یا تیر کشیدن یک قسمت پوست، شروع می شود. موضع اغلب تنها روی یک سمت قفسه سینه، شکم یا صورت یا قسمتی از دست یا پا قرار دارد. پوست ممکن است به شدت حساس باشد، بنابراین نمی توانید لباس هایی بپوشید که روی عارضه کشیده می شوند یا آن را لمس می کنند.
بعد از پنج روز پوست قرمز می شود و کمی خارش دارد و جوش ظاهر می شود. تاول ها ممکن است گرد گرد یا به هم پیوسته باشند، که تقریبا مسیر عصب آسیب دیده را دنبال می کنند. تاول ها ممکن است درد داشته باشند یا بخارند و برخی ممکن است به اندازه کف دست باشند. تاول ها ۲ تا ۷ روز مدام ظاهر می شوند و در نهایت ترکیده و پوست می دهند و سپس التیام می یابند. همچنین این بیماری ممکن است باعث خستگی، تب کم و درد عضلانی خفیف شوند.
تشخیص این بیماری قبل از بروز نشانه های آشکار بیماری، ممکن است سخت باشد. وقتی جوش یا تاول ظاهر می شود، شاید پزشک بر اساس علائم شما و ظاهر پوستتان تشخیص زونا دهد. گاها وقتی تشخیص قطعی نباشد، پزشک ممکن است بافت را نمونه برداری کرده، سلول ها را از پوست آسیب دیده بردارد و با میکروسکوپ های مخصوص تغییر سلولی به دلیل این بیماری ، مورد آزمایش قرار دهد. اگر پل بینی تان یا هر جایی نزدیک چشم جوش داشته باشید، پزشک شما را به یک چشم پزشک نیز معرفی می کند.
این بیماری معمولا ۷ تا ۱۰ هفته طول می کشد، اگرچه از بین رفتنِ کاملِ تاول ها ممکن است چندین هفته طول بکشد. ظاهر پوستتان به احتمال زیاد طی چهار هفته به حالت عادی بر می گردد. در برخی افراد در ناحیه جوش ها لکه های تیره باقی می ماند. مدت درد بسیار مختلف است. درد اکثر افراد طی ۲ یا ۳ ماه کاهش پیدا می کند. حدود ۱۰ درصد افراد چندین ماه درد دارند و حدود ۲ درصد افراد تا بیش از ۱ سال درد دارند.
یک واکسن به نام زوستاواکس برای افراد ۶۰ ساله و بیشتر توصیه می شود تا از زونا جلوگیری کند و خطر درد عصب بعد از این بیماری را کاهش می دهد. این واکسن برای افرادی که ۵۰ سال یا بیشتر دارند نیز تایید شده است. این واکسن تنها یک بار تزریق می شود. مواد تشکیل دهنده این واکسن همانند واکسن آبله مرغان برای کودکان است اما دز آن ۱۴ برابر قوی تر است.
در یک مطالعه بزرگ، در بیمارانی که واکسن زوستاواکس زدند، خطر ابتلا به زونا ۵۰ درصد کاهش یافته و از بین کسانی که مبتلا به زونا بودند، کسانی که به جای درمان این بیماری، واکسن زدند، خطر درد عصب بعد از زونا ۳۹ درصد کاهش داشته است. واکسن زونا برای کسانی که مبتلا به زونا هستند یا کسانی که درد عصب بعد از زونا دارند، مفید نیست و نباید استعمال شود. واکسن استاندارد آبله مرغان برای کودکان تازه به بازار آمده و نمیتوان میزان کارآمدی آن در جلوگیری از زونا در آینده را سنجید.
اگر بیماری شما طی ۷۲ ساعت بعد از ظاهر شدن جوش تشخیص داده شود، پزشک ممکن است داروی ضد ویروس تجویز کند. بعضی داروهای ضد ویروس که برای درمان این بیماری مصرف میشوند عبارت اند از اسیکلوویر (زویراکس)، فامسیکلوویر (فامویر) و والاسیکلوویر (والترکس). داروهای ضد ویروس ممکن است خطر ابتلا به درد (طولانی مدت) مزمن زونا را کاهش دهند.جوش پوست و تاول باید یک یا دوبار در روز با آب خنک شسته شوند. پزشک شما ممکن است به شما پیشنهاد کند پماد آنتی بیوتیک روی موضع بمالید.
چون درد ناشی از زونا می تواند شدید باشد، شاید پزشک داروی مسکن نیز تجویز کند. برای درد عصب بعد از این بیماری، اغلب داروهای مختلفی تجویز می شوند تا درد ناشی از جوش های از بین رفته را کاهش دهند. این داروها، درک علائم درد را توسط سیستم عصبی مرکزی تغییر می دهند. این دارو شامل آمی تریپتیلین (الاویل)، دوکسپین (اداپین،سین کووان) و گاباپنتین (نورونتین) می شوند. وقتی این بیماری به چشم سرایت می کند، متخصص چشم (چشم پزشک) باید بلافاصله مشاوره دهد.
این داروها ممکن است پیشرفت جوش زونا را کُند کند بخصوص اگر طی ۷۲ ساعت بعد از اولین علائم مصرف شوند. همچنین احتمال بروز عوارض را می تواند کاهش دهد.
پزشک شما ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
با پزشک یا دارو ساز خود درباره اثرات جانبی این دارو صحبت کنید تا بدانید که آیا نسبت به شایط بیماری شما و داروهای دیگری که مصرف می کنید ایمن است یا خیر.
این بیماری باعث التهاب و درد می شود. پزشک شما ممکن است برای کاهش ناراحتی های خفیف، برخی داروهای بدون نسخه را به شما پیشنهاد کند.
که شامل موارد زیر می شود:
همچنین این مسکن ها درد عصب بعد از زونا را نیز از بین می برند که در اصل مسکنی است که افراد بعد از از بین رفتن جوش ها زونا، آن را مصرف می کنند.
اگر بعد از از بین رفتن جوش ها درد شدید داشتید، یا در دوران ابتلا به زونا دچار عفونت شوید، پزشکتان ممکن است تجویز کند:
کرم کپسایسین
مراقب باشید به داخل چشم نرود.
داروی بی حسی
ممکن است برای تسکین درد شما لیدوکائین تجویز شود. که اشکال مختلفی مانند کرم، لوسیون، چسب زخم، پودر و اسپری و غیره باشد.
آنتی بیوتیک
اگر باکتری، پوست و جوش را آلوده کند، به این دارو احتیاج خواهید داشت. ولی اگر باکتری نقشی نداشته باشد، دیگر آنتی بیوتیک بی ثمر خواهد بود.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
داروهای مشابه بسیاری برای تسکین درد پس از درمان پوست وجود دارد. مانند آمی تریپتیلین، دیزپارامین (نورپرمین) و نورتریپتیلین (آونتیل، پاملور). اگر افسردگی دارید، این داروها افسردگی را نیز درمان می کند. پزشک شما می تواند به شما درباره مزایا و معایب موجود بگوید.
بیشتر بخوانید: مهمترین عاملی که باعث بیماریهای پوستی میشوند
درمان های مختلفی برای این بیماری وجود دارد که خانگی هستند. البته هیچکدام از آنها به طور مستقیم این بیماری را برطرف نمی کنند اما باعث می شوند که درد کمتر شود و قدرت این بیماری کمتر شود. اگر دچار این بیماری هستید بهتر است که یک یا دو تا از راه های زیر را در خانه بر روی خود امتحان کنید.
در بند های زیر بهترین روش های خانگی به زبان ساده بیان شده اند:
از سیر می توان برای درمان بیماری زونا استفاده کرد. روش اول این است که شما یک حبه سیر آماده کنید و آن را خرد کنید. به طوری نرم شود و بتوان آن را روی یک سطح قرار داد. سپس سیر را هر روز به مدت سی دقیقه بر روی مکان مورد نظر خود قرار دهید تا بیماری بهبود پیدا کند. راه دوم این است که شما سیر را با آب جوش ترکیب کنید. ابتدا کافی است آب جوش برای خود آماده کنید و سپس یک حبه سیر را به مدت پنج دقیقه درون آن قرار دهید. حاصلی که در دستان شما قرار دارد یک عصاره است که باید به مدت یک ساعت بر روی منطقه زونا قرار بگیرد.
سیر می تواند با مایعات دیگری هم ترکیب شود که یکی از آنها الکل است. شما باید چند حبه سیر برای خود آماده کنید و مانند روش قبلی سیر را خرد کنید تا کاملا له شود. سپس آن را درون بیست میلی لیتر الکل قرار دهید و بگذارید که از این ترکیب دو روز بگذرد. بعد از گذشت دو روز می توانید از عصاره آن بر روی منطقه زونا استفاده کنید. اگر نمی خواهید هیچگونه مایعاتی را با سیر ترکیب کنید، کافی است سیر و پیاز را با هم رنده کنید و از حاصل آن روزانه برای درمان خود استفاده کنید و روی نقطه مورد نظر قرار دهید.
از روغن درخت چای می توان به سه روش برای درمان این بیماری استفاده کرد. راه اول بسیار ساده است. تنها کافی است که چند قاشق سوپ خوری روغن را با آب ترکیب کنید و از آن به مدت سه بار در روز برای منطقه زونا خود استفاده کنید. راه دوم این است که روغن درخت چای را با روغن زیتون ترکیب کنید.
این مخلوط را می توان برای رفع خارش در منطقه زونا استفاده کرد. بعد از آنکه این دو روغن را ترکیب کردید، آن را به روی منطقه زونا خود به آرامی ماساژ دهید تا تاثیر خود را بگذارد. در راه آخر شما می توانید روغن درخت چای را با روغنی به نام روغن اسطوخودوس ترکیب کنید. از این ترکیب می توان یک کمپرس سرد یا گرم ایجاد کرد که برای منطقه زونا بسیار مفید است.
به دو روش می توانید از کمپرس سرد استفاده کنید. راه اول استفاده از یخ است. شما می توانید یخ را بر روی منطقه این بیماری قرار دهید و این کار را چند بار در روز انجام دهید. راه دوم این است که با استفاده از آب سرد منطقه ای که در آن بیماری زونا وجود دارد را خیس کنید و بعد از دقایقی آن منطقه را به کمک حوله خشک کنید. کمپرس سرد به شما کمک می کند که درد کمتری را در آن منطقه احساس کنید و خارش بدن شما کمتر خواهد شد.
آلوئه ورا هم مانند درمان های بالا راه و روش های مختلفی دارد که به شما ساده ترین راه ها گفته می شود. در ابتدا باید حدود دویست گرم آلوئه ورا برای خود پیدا کنید. سپس باید پوست آن را به خوبی جدا کنید و عصاره اش را در ظرفی قرار دهید. در نهایت باید به وسیله همان عصاره، منطقه زونا را بپوشانید و بگذارید که نیم ساعت بماند. راه بعدی این است که تمام مراحل روش قبلی را طی کنید و در نهایت به عصاره کمی عسل اضافه کنید و سپس آن را بر روی منطقه زونا قرار دهید. هر دو روش به خوبی عمل می کنند و می توانید یک روز در میان این کار را انجام دهید.
عسل کاربرد های زیادی در درمان بیماری های مختلف دارد. از عسل می توان برای تسکین درد استفاده کرد. برای بیماری زونا هم عسل کاربرد های متعددی دارد. کافی است چند قاشق عسل را در کمی ظرف قرار دهید. سپس یک پنبه برای خود آماده کنید و آن را به وسیله عسل آغشته کنید و بر روی منطقه زونا قرار دهید.
عسل باید به مدت پانزده دقیقه بر روی آن منطقه قرار بگیرد. سپس برای شستشو از آب گرم استفاده کنید تا اثری از چسبناکی عسل بر روی بدن شما باقی نمانده باشد. همین کار را به مدت چند بار در روز باید اجرا کنید تا بتوانید نتیجه دلخواه خودتان را دریافت کنید.
افرادی که حوصله کاری را ندارند یا بسیاری از وسایل در دسترس آنها نیست و می خواهند از یک درمان ساده برای بیماری زونا خود استفاده کنند، می توانند به این روش رجوع کنند. در این روش شما تنها به یک لیوان شیر و پنبه نیاز دارید و روش کار بسیار ساده ای دارد. پنبه را کمی در شیر قرار دهید و سپس آن را بر روی منطقه زونا قرار دهید. به همین راحتی می توانید چندین بار این کار را در روز انجام دهید تا بیماری شما بهبود پیدا کند.
روش های دیگری هم در کنار این نوع درمان های خانگی وجود دارد که همگی می توانند تاثیر مفیدی بر روی بیماری زونا داشته باشند. روش های بالا خود برای درمان کافی هستند و نیازی به استفاده از وسایل زیاد نیست. تنها چیزی که مهم است استفاده مداوم از این روش های درمان است تا بتوانید نتیجه مطلوب خود را دریافت کنید و بیماری تان از بین رود.
درمان به موقع و سریع ممکن است از عوارض طولانی مدت جلوگیری کند، بنابراین اگر علائم زونا را داشتید، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید. اکثر افراد از مرحله حاد بدون درد بیرون می آیند و رنگ پوست به حالت عادی بر می گردد. بعد از ابتلا به این بیماری امکان بازگشت آن غیر عادی است.
این بیماری تنها در ۲ درصد افراد قابل برگشت است اما زونا، در افراد مبتلا به ایدز تا ۲۰ درصد افراد دوباره بیماری بر می گردد. عوارض طولانی مدت این بیماری مانند درد عصب بعد از زونا، ممکن است تا ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. این بیماری همچنین ممکن است درجه های تغییر رنگ پوست متفاوتی داشته باشد و ابتدا پوست را تیره تر کند.
بله، این بیماری می تواند روی باسن شما ظاهر شود. زونا اغلب بر روی بدن و باسن تشکیل می شود. همچنین ممکن است در دیگر قسمت های بدن، مانند پاها، بازوها، و یا صورت بوجود آید. زونا (هرپس زوستر) با خارش پوست شناخته می شود. این خطر برای کسی است که آبله مرغان را تجربه کرده است. ویروس واریسلازوستر باعث زونا و آبله مرغان می شود. طبق گزارش کنترل و پیشگیری بیماری ها، در ایالات متحده هر سال حدود ۱ میلیون نفر زونا می گیرند.
این بیماری که برای اولین بار روی تنه، باسن و یا مکان دیگری ظاهر می شود، معمولا بیماری پوستی است و اغلب با درد همراه است. در برخی افراد، درد بسیارشدید است وگاهای غیرقابل تحمل می گردد . این بیماری معمولا در جایی از بدن ظاهر می شود که در آن جوش و تاول، عرض یک تا پنج روز رشد خواهد کرد.
علائم این بیماری در ابتدا شامل موارد زیر است:
علائم چند روز پس از این بیماری عبارتنداز:
سایرعلائم ممکن است عبارتند از:
علائم جانبی زونا اغلب فقط روی یک طرف بدن تاثیر می گذارند. به عبارت دیگر، زونا می تواند روی طرف چپ باسن شما ظاهر شود نه سمت راست. برخی افراد مبتلا به زونا تنها درد را بدون ایجاد جوش و تاول تجربه می کنند. دوره درمان زونا بین دوتا شش هفته طول می کشد.
گرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، پیگیری سریع ممکن است باعث تسریع بهبودی شما و کاهش عوارض شود.
به احتمال زیاد پزشک داروهای ضدویروسی تجویز می کند، مانند:
اگر درتان شدید است،دکتر ممکن است این داروها را نیز تجویز کند:
اکثر افرادی که به زونا مبتلا می شوند، تنها یک باراین بیماری را تجربه می کنند. با این وجود، ممکن است دوبار یا بیشتر درگیر این بیماری شوند.
مراحلی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید و ممکن است برخی از آنها خارش یا درد این بیماری را کاهش دهد، از جمله:
خطر ابتلا به زونا با افزایش سن زیاد می شود. افرادی که درمعرض بیشترین خطر قرار دارند عبارتند از:
اگرچه این بیماری در کودکان رایج نیست،اما یک کودک بیشتر در معرض خطر زونا قرار دارد اگر:
در اواخر سال ۲۰۱۷، اداره غذا و دارو جایگزینی واکسن جدید زونا،بنام Shingrix را با واکسن قبلی Zostavax تایید کرد. به گفته موسسه ملی کهنسالی، Shingrix ایمن است و بیشتر از Zostavax توصیه می شود.
قبل از تزریق واکسن، با پزشک خود مشورت کنید. معمولاً آنها توصیه می کنند که از Shingrix استفاده کنید حتی اگر شما:
زونا و زگیل ممکن است در هر جایی از بدن شما ظاهر شوند، از جمله یک یا دو طرف باسن.
راه انتقال این بیماری با آبله مرغان تفاوت بسیاری دارد. آبله مرغان را می توان از طریق تنفس هم انتقال داد اما بیماری زونا تنها یک راه انتقال دارد و آن هم لمس ترشحات تاول ها است. البته این روش انتقال تنها در صورتی رخ می دهد که شخصی که آنها را لمس می کند تا به حال آبله مرغان نگرفته باشد.
این بیماری دارای تاول های متعددی است که در بخشی از بدن جاری می شوند و ترشحاتی درون آن وجود دارد. حال اگر یک فردی که در گذشته آبله مرغان گرفته است آنها را لمس کند، اتفاقی برای او رخ نخواهد داد اما اگر شخصی که آبله مرغان نگرفته است این ترشحات را لمس کند، دچار آبله مرغان می شود.
به همین دلیل است که می گویند باید فردی که دچار بیماری زونا شده است را در محدودیت ارتباط های لمسی قرار داد. شخص باید مدام خود را شستشو کند و از مواد ضد عفونی برای منطقه زونا خود استفاده کند تا خطر کمتری دیگر اعضای خانواده را تهدید کند و همچنین میکروب ها رشد کمتری داشته باشند. حال برخی فکر می کنند که زونا یک بیماری واگیردار است و نباید نزدیک فردی که این بیماری را دارد، شوند. این تفکر کاملا درمورد بیماری زونا اشتباه است و به صورت بدی در جامعه جا افتاده است.
زونا از طریق بدن خود شخص ایجاد می شود. افرادی که در گذشته آبله مرغان گرفته اند، یک ویروس درون آنها همیشه می ماند که همان زونا است و ممکن است روزی خود را نمایان کند. چنین چیزی نشان دهنده این است که افراد ابتدا دچار ابله مرغان می شوند و بعد ممکن است بیماری زونا را دریافت کنند. یعنی کسی که آبله مرغان نگرفته است، نمی تواند این بیماری را داشته باشد. همچنین شما باید بدانید که برای زونا واکسن خاصی وجود ندارد.
علت نبود واکسن این است که این ویروس بعد از آبله مرغان به طور همیشگی در بدن حضور دارد و نمی توان زمان فعال شدن آن را فهمید. خود آبله مرغان اخیرا واکسن پیدا کرده است که در کشورهای غربی به عنوان یک واکسن عادی به کودک برای پیشگیری تزریق می کنند. البته همانطور که از اسمش پیداست تنها برای پیشگیری است و نمی تواند آن را برای همیشه غیرفعال کند. در ایران هنوز چنین واکسنی پیدا نشده است و فروش آن عادی نیست و به صورت بسیار محدودی پیدا می شود.
بیشتر بخوانید: آیا پیری پوست با وجود آکنه آهسته تر صورت می گیرد؟
این بیماری و آبله مرغان در هنگام بارداری می تواند مانند یک فاجعه برای جنین و خود مادر باشد. البته درصد کمی از وجود این بیماری در هنگام بارداری وجود داشته است اما نمی توان به همین راحتی چنین بحثی را نادیده گرفت و باید توجه زیادی کرد. زمانی که شخص در هنگام بارداری دچار آبله مرغان شود، جنینی که در شکم آن وجود دارد می تواند دچار نقص مادرزادی شود و این خود خبر بسیار بدی برای مادر است. به همین دلیل اگر قصد باردار شدن دارید حتما قبل از آن واکسن های آبله مرغان را تزریق کنید تا از چنین خطری به دور باشید.
خارش یکی از علائم این بیماری و به طور کل یک مشکل دردناک در افراد باردار است که معمولا دچار شان می شوند. شما می توانید خارش خود را به وسیله آنتی هیستامین برطرف کنید و اگر دردی درون خود دارید، استامینوفن کمک زیادی به شما می کند. در کنار آن بهتر است که از داروهای ضد ویروس که برای درمان زونا ساخته شده اند، استفاده کنید. این حرکت مانند یک پیشگیری است و بهترین عامل دفاعی برای شما خواهد بود.
با برخی از روغن های گیاهی در بخش درمان خانگی آشنا شدید و فهمیدید که برای درمان خود چه کارهایی را باید انجام دهید. حال در این بخش با برخی روغن های دیگر و فواید آن برای این بیماری آشنا می شوید و بعد از آشنایی بهتر است که از آنها برای درمان خود استفاده کنید.
در بند های زیر به روغن ها اشاره شده است:
بیشتر پزشک ها برای درمان درد شما که ناشی از این بیماری است، کپسایسین طبیعی تجویز می کنند. چنین چیزی می تواند درد شما را کم کند اما حداقل یک هفته طول می کشد تا درد تان بهبود پیدا کند. روغن گل شمعدانی می تواند در عرض چند دقیقه درد شما را کم کند و عملکرد بسیار مناسبی از خود نشان داده است.
روغن پیازچه مانند یک ضد ویروس قوی عمل می کند. شما می توانید از طریق این روغن خود را ضد عفونی کنید و ویروس هایی که در منطقه زونا شما وجود دارد را به طور کل از بین ببرید. البته نباید از این روغن بیش از حد استفاده کنید زیرا ممکن است به پوست شما آسیب وارد کند. همیشه به مقدار کمی از آن را بر روی پوست خود مالش دهید.
اگر دچار این بیماری هستید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. درمان اولیه می تواند به سرعت روند بهبود و کاهش خطر ابتلا به عوارض کمک کند. با پزشک خود درباره ی Shingrix، واکسن shingles صحبت کنید. اگر واکسن یک گزینه مناسب برای شما باشد، ممکن است هیچ وقت بیماری زونا را تجربه نکنید.
اختلالات روانی چیست؟ آیا اختلالات روانی درمان دارند؟ شدت و دفعات حملات اختلال هراس در صورت درمان شدن، کاهش می یابد و عملکرد شما را در زندگی روزمره بهبود می بخشد. گزینه های اصلی برای درمان، روان درمانی و داروها است. بسته به اولویت شخصی، سابقه شما، شدت اختلال هراس و دسترسی شما به درمانگرانی که آموزش خاصی در درمان اختلالات اختلال هراس دیده اند، ممکن است هرکدام از دو نوع درمان اختلالات روانی برای شرایط خاص شما کارآمد باشند. در قسمت روانشناسی موزیک دان به توضیح درمان دارویی و روان درمانی اختلالات روانی بزرگسالان می پردازیم.
روان درمانی، که گفتگو درمانی نیز نامیده می شود، اولین روش درمانی موثر برای حملات وحشت و اختلال هراس محسوب می شود. روان درمانی می تواند در درک حملات اختلال هراس و اختلال هراس و اختلالات روانی به شما کمک کند تا یاد بگیرید که چگونه با آنها مقابله کنید. نوعی روان درمانی به نام شناخت درمانی رفتاری می تواند به شما کمک کند تا به بطور تجربی دریابید که علائم اختلال هراس خطرناک نیست. درمانگر به شما کمک می کند تا به تدریج علائم حمله وحشت را به روشی ایمن و طی چند جلسه کاهش دهید. هنگامی که حساسیت به محرک اختلال هراس آور برای فرد تهدید کننده نباشد، این حملات برطرف می شوند. درمان موفقیت آمیز همچنین می تواند در غلبه بر ترس از موقعیت هایی که به دلیل حملات وحشت از آنها دوری کرده اید، کمک کند. درمان موفق نیازمند زمان و تلاش است. ممکن است در طی چند هفته علائم حمله اختلال هراس کاهش یابد اما اغلب علائم پس از چند ماه بطور قابل توجهی کاهش می یابد یا از بین می رود. برای تثبیت بهبود علائم و یا اطمینان از تحت کنترل بودن حملات اختلال هراس، ادامه جلسات روان درمانی الزامی است.
داروهای اختلالات روانی می توانند به کاهش علائم مرتبط با حملات اختلال هراس و همچنین افسردگی ناشی از این حملات کمک کنند. انواع مختلفی از داروها در مدیریت علائم حملات اختلال هراس مؤثر است، داروهایی از جمله:
این داروها به طور کلی ایمن و عوارض جانبی جدی آن ها اندک است، داروهای ضد افسردگی SSRI به عنوان اولین انتخاب داروها برای درمان حملات اختلال هراس توصیه می شوند. داروهای SSRI مانند فلوکستین (Prozac)، پاروکستین (Paxil ، Pexeva) و سرترالین (Zoloft) مصوب سازمان غذا و دارو (FDA) هستند.
این داروها نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. ونلافاکسین (Effexor XR)دارویی ازین نوع است که برای درمان اختلال هراس استفاده می شود و توسط سازمان دارو FDA تأیید شده است.
این آرام بخش ها باعث کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی می شوند. بنزودیازپین های مورد تأیید FDA برای درمان اختلال هراس عبارتند از: آلپرازولام (Xanax) و کلونازپام (کلونوپین). بنزودیازپین ها معمولاً فقط به صورت کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند زیرا می توانند باعث ایجاد عادت شوند و با وابستگی ذهنی یا جسمی همراه شوند. اگر در مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر مشکل دارید این داروها انتخاب خوبی نیستند. آنها همچنین می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناکی شوند.
اگر یکی از داروها برای شما مناسب نباشد، پزشک ممکن است برای تقویت اثربخشی در فرایند بهبود، توصیه به تغییر دارو و یا ترکیب برخی داروهای خاص کند. به خاطر داشته باشید علائم بهبود، ممکن است هفته ها پس از آغاز مصرف دارو ظهور کنند. همه داروها خطر عوارض جانبی دارند و بعضی از آنها ممکن است در برخی شرایط، مانند بارداری توصیه نشوند. در مورد عوارض و خطرات احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.
اختلالات روانی با وسواس فکری ممکن است درمان کامل نداشته باشد، اما می توان به کنترل علائم کمک کرد تا زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار ندهند. برخی از افراد تا آخر عمر به این درمان کنترلی نیاز دارند. دو درمان اصلی برای OCD نیز عبارتند از روان درمانی و داروها. اغلب، برای بهبود، به هردو درمان نیاز است.
درمان شناختی رفتاری، نوعی روان درمانی برای بسیاری از مبتلایان به OCD مؤثر است. قرار گرفتن در موقعیت وسواسی و جلوگیری از پاسخ (ERP) (نوعی از درمان CBT)، مستلزم قرار گرفتن تدریجی در موقعیت وسواسی مثلا در معرض یک شیء یا خاک قرار گرفتن و یادگیری راه های سالم برای مقابله با اضطراب است. هدف ERP یادگیری مدیریت وسواس و اجبارات اینچنین است تا از کیفیت زندگی بهتری برخوردار شوید. درمان ممکن است در جلسات فردی، خانوادگی یا گروهی انجام شود.
برخی داروهای روانپزشکی می توانند به کنترل وسواس فکری OCD کمک کنند. معمولاً ابتدا داروهای ضد افسردگی امتحان می شوند. داروهای ضد افسردگی مورد تأیید سازمان غذا و داروی (FDA) برای درمان OCD عبارتند از:
با این حال، پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی و داروهای روانپزشکی دیگری را نیز تجویز کند.
در اینجا چند نکته برای گفتگو با پزشک در مورد داروهای OCD آورده شده است:
به طور کلی، هدف این است که به طور موثر علائم را در کمترین مقدار ممکن کنترل کنیم. امتحان کردن چندین دارو قبل از پیدا کردن یکی از آن ها که به خوبی در بهبود تاثیر می گذارد، دور از تصور نیست. پزشک شما برای مدیریت مؤثر علائم تان ممکن است بیش از یک دارو را توصیه کند. این امر می تواند هفته ها تا ماه ها پس از شروع دارو طول بکشد تا منجر به بهبود علائم شود.
تمام داروهای روانپزشکی عوارض جانبی بالقوه ای دارند. در مورد عوارض جانبی احتمالی و هرگونه نظارت بر سلامتی مورد نیاز در هنگام مصرف داروهای روانپزشکی با پزشک خود صحبت کنید. و در صورت بروز عوارض جانبی نگران کننده به پزشک اطلاع دهید.
اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند. در بعضی موارد، ممکن است در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان زیر ۲۵ سال در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به خصوص در چند هفته اول بعد از شروع یا با تغییر در میزان مصرف، افکار خودکشی ذهن آنهارا درگیر کند. اگر افکار خودکشی به سراغ شما آمد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا در موارد اضطراری کمک بگیرید. به خاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی در طولانی مدت احتمالاً با بهبود خلق و خوی خطر خودکشی را کاهش می دهند.
هنگام مصرف داروی ضد افسردگی، در مورد سایر نسخه های دارویی یا داروهای بدون نسخه، گیاهان دارویی یا سایر مکمل های مصرفی به پزشک خود بگویید. برخی از داروهای ضد افسردگی هنگام ترکیب با داروهای خاص یا مکمل های گیاهی می توانند واکنش های خطرناکی ایجاد کنند.
داروهای ضد افسردگی اعتیاد آور محسوب نمی شوند، اما گاهی اوقات ممکن است وابستگی جسمی (که با اعتیاد متفاوت است) رخ دهد. بنابراین متوقف کردن ناگهانی درمان یا از دست دادن چندین دوز می تواند باعث علائمی شبیه به ترک شود، که گاهی اوقات سندرم قطع نامیده می شود. مصرف دارو را حتی اگر احساس بهتری دارید، بدون مشورت با پزشک قطع نکنید، زیرا ممکن است عود علائم OCD را تجربه کنید. با پزشک خود مشورت کنید تا به تدریج و با خیال راحت دوز خود را کاهش دهید. در مورد خطرات و فواید استفاده از داروهای خاص با پزشک خود مشورت کنید.
گاهی اوقات، داروها و روان درمانی و اختلالات روانی به اندازه کافی برای کنترل علائم OCD مؤثر نیستند. تحقیقات در مورد اثربخشی بالقوه تحریک عمیق مغز (DBS) برای درمان OCD که به روش های درمانی سنتی پاسخ نمی دهند ادامه دارد. از آنجا که DBS برای استفاده در معالجه OCD کاملاً آزمایش نشده است، مطمئن شوید که تمام جوانب مثبت و منفی و خطرات احتمالی آن برای سلامتی را درک کرده اید.
رفتار پرخاشگرانه معمولا بی دلیل نیست اما باید علل اصلی آن را مشخص کنید. صحبت کردن با دیگران در مورد تجربیاتی که باعث می شود احساس پرخاشگری کنید، می تواند مفید باشد. در برخی موارد، شما می توانید یاد بگیرید که چگونه با ایجاد تغییر در شیوه زندگی یا شغل خود، از موقعیت های ناامیدکننده دوری کنید. همچنین می توانید استراتژی هایی برای مقابله با موقعیت های ناامید کننده تهیه کنید. به عنوان مثال، می توانید بیاموزید که چگونه صریح و صادقانه و بدون اینکه پرخاشگر شوید، ارتباط برقرار کنید. پزشک ممکن است برای کمک به رفتارهای پرخاشگرانه روان درمانی را توصیه کند. به عنوان مثال، درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به شما در یادگیری نحوه کنترل رفتار کمک کند.
این موضوع می تواند به شما در توسعه مکانیسم های مقابله کمک کند. همچنین می تواند به داشتن درک مناسبی از عواقب اقدامات تان بیانجامد. گفتاردرمانی یکی دیگر از راه های درمان است. این روش می تواند به شما در درک دلایل پرخاشگری کمک کند. همچنین می تواند به شما در کار کردن از طریق احساسات منفی کمک کند. در بعضی موارد، پزشک ممکن است داروهایی برای درمان رفتار پرخاشگرانه شما تجویز کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است داروهای ضد صرع (AEDs) مانند فنیتوئین و کاربامازپین را تجویز کنند. اگر مبتلا به اسکیزوفرنی، آلزایمر یا اختلال دو قطبی هستید، ممکن است تثبیت کننده خلقی را برای شما تجویز کنند. پزشکان همچنین ممکن است شما را به مصرف مکمل های اسید چرب امگا ۳ ترغیب کنند. بسته به دلایل اصلی رفتار پرخاشگرانه شما، برنامه درمانی شما متفاوت خواهد بود. با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد وضعیت و گزینه های درمانی خود بیشتر بدانید.
بیشتر بدانید؛ ۲۴ درصد ایرانیان اختلالات روانی دارند!
اختلال عملکرد جنسی چگونه درمان می شود؟
بیشتر انواع اختلالات جنسی با درمان مشکلات اساسی جسمی یا روانی قابل اصلاح است. سایر راهکارهای درمانی شامل موارد زیر است:
هنگامی که یک دارو عامل اختلال عملکرد است، ممکن است تغییر در دارو به درمان اختلال کمک کند. زن و مرد مبتلا به کمبود هورمون ممکن است از نوشیدنی های هورمونی، قرص ها یا کرم ها بهره مند شوند. برای آقایان، داروهایی از جمله سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل، وردنافیل (لویتراش ، استاکسین) و آوانافیل ممکن است با افزایش خونرسانی به آلت به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند.
وسایلی مانند دستگاه های خلاء و کاشت آلت تناسلی ممکن است به مردان مبتلا به اختلال نعوظ (عدم توانایی در دستیابی یا حفظ نعوظ) کمک کند. دستگاه خلاء (اروس) نیز برای استفاده در خانم ها تأیید شده است، اما می تواند پر هزینه باشد. دستگاه گشادکننده نیز ممکن است به زنانی که انقباض شدید عضلات واژن را تجربه می کنند، کمک کند.
متخصصین رابطه جنسی می توانند برای زوجینی که مشکلات جنسی را تجربه می کنند، و این مشکلات توسط پزشک اصلی آنها قابل حل نیست، بسیار مفید باشد. درمانگران غالباً مشاوران خوبی در زمینه ازدواج هستند. برای زوجینی که می خواهند از روابط جنسی خود لذت ببرند، خوب است که وقت و تلاش خود را صرف مشورت با یک درمانگر حرفه ای کنند.
اینها شامل تکنیک های مختلفی از جمله بینش رفتارهای مضر در رابطه یا تکنیک هایی مانند خود تحریکی برای درمان مشکلات برانگیختگی و یا ارگاسم است.
درمان توسط یک مشاور آموزش دیده می تواند به فرد کمک کند تا آسیب های جنسی، احساس اضطراب، ترس یا گناه و تصویر بد بدن را که ممکن است در گذشته اتفاق افتاده باشند را برطرف کند. این عوامل ممکن است در عملکرد جنسی فعلی فرد تأثیر داشته باشد.
آموزش دیدن در مورد رابطه جنسی و رفتارها و پاسخ های جنسی ممکن است به فرد در رفع مشکلات اضطرابی خود درباره عملکرد جنسی کمک کند. گفتگوی آزاد با شریک زندگی خود در مورد نیازها و نگرانی های تان نیز به غلبه بر موانع بسیاری در راستای داشتن یک زندگی سالم جنسی کمک می کند.
موفقیت درمان اختلال عملکرد جنسی بستگی به علت اصلی بروز این مشکل دارد. اختلال عملکرد خفیفی که مربوط به استرس، ترس و اضطراب است، اغلب با موفقیت با مشاوره، آموزش و بهبود ارتباط بین زوجین قابل درمان است.
هنگامی که صحبت از درمان سردرد می شود، داروها می توانند درد شما را کاهش دهند، اما آنها تنها گزینه ی ممکن نیستند. برای کنترل استرس یا جلوگیری از محرک ها ممکن است تغییر سبک زندگی مفید باشد. این روش ها حتی ممکن است از بروز سردرد جلوگیری کنند. آنچه برای یک شخص مفید است ممکن است برای دیگری مفید نباشد، بنابراین با پزشک خود صحبت کنید تا بهترین راه حل را برای شما پیدا کند.
انواع مختلف دارو، انواع مختلفی از سردردها را درمان می کنند. سردردهای ممتد: کاهش دهنده درد مانند استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن معمولاً کمک کننده هستند. اما مراقب باشید که مصرف بیش از حد بسیاری از این قرص ها می توانند باعث سردردهای برگشتی شوند. اگر لازم است این داروها را در مقادیر بالا مصرف کنید باید به پزشک خود مراجعه کنید. به هیچ شخص زیر ۱۹ سال آسپرین ندهید – این احتمال ابتلا به یک بیماری جدی به نام “سندرم رایه” را افزایش می دهد.
یک کلاس از داروها به نام تریپتانس اصلی ترین درمان سر درد های میگرنی است. آنها شامل التریپتان، ناراتریپتان، سوماتریپتان، زولمیتریپتان و سایر موارد هستند. شما می توانید آنها را به صورت قرص، تزریق یا اسپری بینی استفاده کنید. نوعی ارگوتامین به نام دی هیدروگروتامین نیز سردردهای میگرنی را درمان می کنند. شما می توانید آن را به شکل سرنگ یا اسپری بینی پیدا کنید. اسپرسین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیز در صورت استفاده از آن ها در زمان بروز اولین نشانه حمله میگرن می توانند به شما کمک کنند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیز شامل ایبوپروفن و ناپروکسن هستند. اگر در هر ماه، ۴ روز یا بیشتر سردرد های شدید و طولانی میگرنی داشته باشید پزشک ممکن است استفاده از دارو را برای اجتناب از حملات میگرنی توصیه کند، این داروها عبارتند از :
سِفالِی
یک دستگاه هدبند مانند کوچک است که پالس های الکتریکی ای از طریق پیشانی ارسال می کنند که اعصاب در ارتباط با میگرن را تحریک می کند. اسپرینگ یا ای نئورا تی ام اس : این دستگاهی پالس هایی صادر می کند و به مغز می فرستد که بر مغز اثر می گذارد. در هنگام بروز اولین نشانه های سردرد این دستگاه را در پشت سر خود قرار دهید.
گاما کُر
این دستگاه کوچک به عنوان یک محرک اعصاب پاراسمپاتیک غیر قابل انعطاف نیز شناخته می شود. هنگامی که آن را نزدیک اعصاب پاراسمپاتیک در گردن قرار می دهید امواج خفیفی برای تسکین درد به الیاف عصبی ارسال می کند.
سردرد های خوشه ای
مسکن های ساده برای این سردردها جوابگو نیست، زیرا به سرعت عمل نمی کنند. اما پزشکان به این پی برده اند که تنفس اکسیژن با غلظت زیاد می تواند درد را تسکین دهد. مسکن هایی همچون لیدوکائین که از طریق بینی وارد می شود می تواند درد بعضی بیماران را کاهش دهد. تریپتان هایی از جمله ارگوتامین یا سوماتریپتان که به شکل سرنگ تزریق می شوند، می توانند به درمان سردرد کمک کنند. دارو های پیشگیری کننده ای همچون داروی فشار خون وراپامیل یا داروهای استروئیدی مثل پردنیزون اگر در اولین مرحله های بروز سر درد مصرف شوند ، می توانند به درمان سردرد خوشه ای کمک کنند.
در صورت ابتلا به عفونت باکتریایی، سرکوب کننده ها و آنتی بیوتیک ها به شما کمک می کنند.
اگر مواردی را که باعث سردرد شما می شود می دانید – مانند برخی غذاها، کافئین، الکل یا سر و صدا – سعی کنید از آنها جلوگیری کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه در حملات شما ایجاد می شود، تاریخچه سردرد های خود را که شامل پاسخ این سؤالات است، نگه دارید:
وقتی دچار سردرد می شوید این موارد ساده را امتحان کنید تا به خودتان کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشید:
سایر روش های درمانی می توانند درد را تسکین دهند یا حتی از حمله جلوگیری کنند. کایروپراکتیک و ماساژدرمانی: هنگامی که فشار عضلانی باعث سردردهای تنشی می شود، یک کایروپراکتور ممکن است بتواند آن را از طریق ستون فقرات یا گردن تسکین دهد. همچنین ماساژ درمانی نیز می تواند از تکنیک های ماساژ بر بافت نرم روی سر، گردن و قسمت فوقانی پشت استفاده کند. بیوفیدبک و تمدد اعصاب: بیوفیدبک به شما کمک می کند تا نحوه واکنش گروه های عضلانی نسبت به استرس را کنترل کنید. این ممکن است به جلوگیری یا تسکین سردردهای تنشی کمک کند.
طب سوزنی:
م مطالعات نشان داده اند که قرار دادن سوزن های نازک در نقاط خاص بدن ممکن است به تسکین تنش و سردردهای میگرنی کمک کند.
مراقبه های بدن-ذهنی:
هیپنوتیزم، تنفس عمیق، تجسم، مراقبه و یوگا ممکن است با کمک به شما در مقابله با استرس، درد را تسکین دهد. این کار ممکن است به ویژه برای سردردهای تنشی مفید باشد. هیپنوتیزم ممکن است میزان احساس شما به درد را کاهش دهد.
درمان شناختی رفتاری:
این شیوه، مدیتیشن و آرامش را با آموزش در انگیزه، رفتار و نحوه اداره عواطف، در می آمیزد. با کمک روان درمانی، می توانید یاد بگیرید که افکار و نگرش های منفی را تغییر دهید و نحوه پاسخ به استرس را تغییر دهید. این مهارت ها ممکن است در جلوگیری از سردردهای میگرنی و تنش به شما کمک کند.
درمان با بوتاکس:
سازمان FDA ، بوتاکس را که درمانی برای چین و چروک نیز هست، برای جلوگیری از سردردهای مزمن میگرن در بزرگسالان تأیید کرده است. اگر ۱۵ روز یا بیشتر در ماه با میگرن درگیر هستید، می توانید هر ۳ ماه به سر و گردن خود بوتاکس تزریق کنید.
اصطلاح اختلال روانی تنی به معنای وضعیتی است كه در آن تصور می شود بیماری جسمی ناشی از استرس روانی است یا از طریق آن بدتر می شود. از آنجا که این اختلال با ذهن و بدن ارتباط دارد، درمان آن نیز شامل اقدامات درمانی متشکل از دو بخش پزشکی و روانشناختی است. قبل از ارائه درمان مناسب، ابتدا فرد مبتلا به بیماری روان تنی به منظور یافتن عوامل استرس زا بررسی می شود.
بیشتر بدانید؛ ابتلا به سرطان با اختلالات روانی
هر فرد به دلیل فشار روانی بیماری های مختلف پزشکی را تجربه می کند. بیماریهای جسمی ناشی از عوامل روانی را می توان از طریق دارو یا جراحی درمان کرد، اما درمان کامل این بیماری تنها در صورت مشخص شدن علت ایجاد فشارهای روانی حاصل می شود. بنابراین، جلسات روان درمانی برای کاهش این عوامل روانی مانند استرس، اضطراب، افسردگی و … برای بهبود بیماری جسمی ضروری است.
این روش تحت عنوان صحبت درمانی نیز شناخته می شود. در اینجا، پزشک و بیمار در مورد وضعیت روحی و اتفاقات و شیوه زندگی ای که بیمار تجربه می کند تعامل دارند. این تعامل به درمانگر کمک می کند تا بیماری ذهنی خاصی را که بیمار از آن رنج می برد، تجزیه و تحلیل کند تا بتواند درمان مناسبی را ارائه دهد.
این روش درمانی برای درمان افسردگی و اختلال اضطراب استفاده می شود. این یک پروسه طولانی است که شامل دو تا پنج جلسه در هفته و برای چند سال است. روانکاو یادداشت ها و آرزوهای کودکی بیمار را که در وضعیت روحی و روانی خاصی قرار دارد یادداشت می کند تا به مشکل بیمار پی ببرد و آن را مرتفع کند.
این روش درمانی معطوف به معاینه افکار و عقاید بیمار است که بر وضعیت روحی وی تأثیر می گذارد. این کار کمک می کند تا بر احساسات بیمار که منجر به تغییر در رفتار وی میشود، غلبه شود. این درمان بیمار را قادر می سازد تا بر موقعیت های منفی مانند افسردگی، عصبانیت، فوبیا، درد مزمن و غیره غلبه کند. جلسات بسته به شدت وضعیت بیمار می تواند متفاوت باشد.
این جلسات شامل ۵ تا ۱۵ جلسه تحت نظر روانپزشک دوره دیده است. برای رسیدن به یک نگرش متعادل به بیماران تمرین داده می شود. این روش درمانی برای بیمارانی است که مشکلات ارتباطی، بیماری های پزشکی و غیره دارند. افراد دارای مشکل هر هفته ۱ تا ۲ ساعت در یک مکان اختصاصی جمع می شوند.
این درمان عمدتاً برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید و سایر شرایط روانی ارائه میشود. این شیوه شامل انتقال جریان الکتریکی پایدار از طریق مغز و به منظور ایجاد فعالیت های مغز در جهت تسکین علائم بیماری روانی است. این دوره ها به مدت یک ماه با فواصل معین تجویز می شود و در مقایسه با درمان با دارو ایمن تر و مؤثرتر است.
هیپنوتیزم وضعیتی مانند خلسه را القا می کند که در آن کنترل آگاهانه ذهن سرکوب می شود و ذهن ناخودآگاه آشکار می شود، که از طریق آن هیپنوتیزم کننده می تواند وضعیت ذهن بیمار را درک کند. هیپنوتیزم درمانی برای اختلالات مرتبط با استرس مانند بی خوابی و سایر شرایط روانی ای که از طریق بیماری هایی همچون سندرم روده تحریک پذیر، پسوریازیس، اگزما و غیره بدتر می شود، استفاده شود.
این درمانی است که برای تسکین احساسات مرتبط با حوادث آسیب زا استفاده می شود. مدت زمان مورد نیاز برای این روش درمانی در مقایسه با سایر روش های درمانی طولانی تر است و مورد استفاده گسترده قرار نمی گیرد.
اصل اساسی این روش درمانی تحریک نقاط بدن با استفاده از سوزن ها و اصلاح بی نظمی های جریان انرژی از طریق کانال هایی است که به عنوان نصف النهار شناخته می شوند. این روش بیشتر برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده می شود. جلسات این روش درمانی ممکن است بر اساس چگونگی رهایی بیمار از عوامل استرس زا متفاوت باشد. بسیاری از بیماران بعد از درمان طب سوزنی احساس آرامش عمیقی می کنند.
این یک درمان حمایتی است که به همراه روان درمانی و ای سی تی ارائه می شود. و به ترتیب با تجویز داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. این روش درمانی فقط بعد از گذشت چند هفته باعث بهبود شرایط اختلالات روانی در بیمار می شود.
این درمان با ایجاد تعادل عاطفی در ذهن بر دستیابی به سلامتی جسمانی بهتر در بیمار متمرکز است.
فعالیت بدنی با رها کردن بیمار از شرایط سخت روانی و اجتماعی باعث بهبود سلامت جسمی و روانی در بیماران روانی می شود. در حقیقت، مطالعات نشان داده اند که ورزش ها می توانند تعامل اجتماعی، ادراک بدنی بدن و غیره را بهبود بخشند.
در بیماران روانی، روش تنفس یا پرایایاما و مراقبه برای تسکین استرس کاملاً مؤثر است. هنگامی که نفس نگه داشته می شود، عضلات به طوری که استرس، ترس و سایر عوامل برای مدت معینی احساس نشوند، سفت می شوند. استفاده طولانی مدت از این دوره در افکار و احساسات بیماران روانی تأثیر دارد.
این روش درمانی شامل فشار دست (ماساژ) برای کاهش استرس است. هدف این شیوه دستی درمان تأثیر مثبت بر سیستم عصبی، گردش خون و لنفاوی بدن است. این درمان به کاهش اضطراب و درد کمک می کند و فرصتی برای بهبودی بدن بیمار فراهم می کند.
محدود کردن مصرف کافئین، داشتن یک رژیم متعادل، مصرف مکمل های ویتامین و پرهیز از الکل و سیگار کشیدن نیز می تواند تا حدودی اضطراب را تسکین دهد.
نوشته آنچه که برای خرید گوشی باید بدانید اولین بار در موزیک دان. پدیدار شد.
تست های روانشناسی چگونه انجام می شود؟ انواع تست های روانشناسی چیست؟ اگر شما یا یک از اعضاء خانواده تان، برای تست های روانشناسی و روانشناختی مراجعه کنید، احتمالا سوالاتی درباره انتظارات خود از این آزمایش، خواهید داشت. یا شاید در مورد تست های روانشناسی و روانشناختی چیزهایی شنیده باشید و تعجب کنید که چرا شما یا یکی از اعضاء خانواده باید این تست را انجام دهید. تست های روانشناسی و روانشناختی ممکن است ترسناک به نظر بیاید اما برای کمک به شما طراحی شده است. برای آشنایی بیشتر درباره انواع تست های روانشناسی ادامه این مقاله از روانشناسی موزیک دان را مطالعه نمایید.
از بسیاری جهات، تست و ارزیابی روانشناختی، شبیه آزمایشات پزشکی است. اگر بیمار، علائم جسمانی داشته باشد، یک ارائه دهنده مراقبت های اولیه ممکن است با استفاده از اشعه X و یا آزمایشات خون، بفهمد که چه چیزهایی باعث ایجاد این علائم می شود. نتایج آزمایشات می تواند به تهیه یک برنامه درمانی به شما کمک کند. تست های روانشناسی نیز به همین درد می خورند. روانشناسان از تست ها و دیگر ابزارهای ارزیابی، برای اندازه گیری و مشاهده رفتار مراجعه کننده و برای دست پیدا کردن به یک تشخیص و راهنمای درمانی، استفاده می کنند. روانشناسان تست ها و ارزیابی ها را به دلایل مختلفی انجام می دهند. برای مثال،کودکانی که در مدرسه دچار مشکل می شوند، ممکن است تحت آزمایش یا آزمایشاتی برای ناتوانی های یادگیری قرار گیرند.
تست های روانشناسی برای ارزیابی مهارت هایی چون چابکی و چالاکی،زمان واکنش و حافظه، می توانند به متخصص اعصاب و روان کمک کنند تا بیماری هایی نظیر آسیب مغزی یا جنون را تشخیص دهند. چنانچه فردی در محل کار و یا در مدرسه و یا در روابط شخصی، مشکلی داشته باشد، تست ها می توانند به روانشناس کمک کنند تا بفهمد که آیا ممکن است فرد در مسائل مربوط به مدیریت خشم یا مهارت های بین فردی یا ویژگی های شخصیتی خاصی، دارای مشکل است یا خیر. سایر تست ها، اختلالات احساسی مانند اضطراب و افسردگی را در مراجعین مورد ارزیابی قرار می دهند.
علت اساسی مشکلات شخص همیشه روشن نیست. به عنوان مثال، اگر یک کودک در مدرسه دچار مشکلی شده باشد، آیا دچار مشکل خواندن مانند نارساخوانی است؟ یا دچار یک مشکل دقت و تمرکز مانند اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD ) است؟ یا مشکل اختلال کنترل ضربه دارد؟ آزمون ها و تست های روانشناسی، به یک روانشناس این اجازه را می دهد تا ماهیت مشکل را درک کرده و بهترین راه را برای رسیدگی به آن پیدا کند.
ارزیابی ها و تست های روانشناسی دو مولفه جداگانه از هم اما مرتبط با یک ارزیابی روانشناختی هستند. روانشناسان از هر دو نوع ابزار برای کمک به تشخیص و درمان استفاده می کنند. تست شامل استفاده از آزمون های رسمی مانند پرسشنامه یا چک لیست است. این تست ها اغلب به عنوان تست های مرجع نرمال شناخته می شوند. به این معنی که آزمایش ها، استاندارد هستند تا افرادی که تست می گیرند، بدون توجه به اینکه فرد در کجا ندگی می کند یا اینکه چه کسی این ارزیابی را انجام می دهد، به یک روش مشابه مورد ارزیابی قرار بگیرند. برای مثال یک آزمون مرجع از قابلیت خواندن کودک، ممکن است توانایی کودک را در مقایسه با سایر کودکان در یک رده سنی و یا کلاس، نشان دهد. آزمون های مرجع نرمال توسط محققین تهیه و ارزیابی شده اند و اثبات شده است که برای سنجش یک ویژگی یا اختلال خاص قابل اجرا هستند.
ارزیابی ها و تست های روانشناسی و روانشناختی می تواند شامل مولفه های متعددی از قبیل آزمون های روانشناختی مرجع نرمال، آزمو ن های غیر رسمی و نظر سنجی ها، سوابق مصاحبه،سوابق مدرسه یا پزشکی، ارزیابی پزشکی و آمار های مشاهده ای باشد. یک روانشناس مشخص می کند که چه اطلاعاتی براساس پرسش های خاص باید پرسیده شود. به عنوان مثال، می توان از ارزیابی ها برای تعیین اینکه آیا یک فرد اختلال یادگیری دارد یا خیر استفاده کرد. آنها همچنین می توانند برای تعیین اینکه آیا یک فرد می تواند مدیر خوبی باشد یا اینکه چطور ممکن است با یک تیم کار کند، مورد استفاده قرار می گیرند.
برای مثال یک تکنیک ارزیابی ها و تست های روانشناسی رایج و معمول، انجام یک مصاحبه بالینی است. زمانی که یک روانشناس با فرد مراجعه کننده درباره نگرانی ها و سابقه آنها صحبت می کند، می تواند شاهد نحوه فکر مراجعه کننده، دلایل و تعامل او با دیگران باشد. ارزیابی ها همچنین ممکن است شامل مصاحبه با افراد دیگری باشد که با فرد مراجعه کننده، روابط نزدیک و خودمانی دارند مانند معلمان، همکاران و یا اعضای خانواده. (با این حال، چنین مصاحبه هایی تنها با رضایت کتبی از فرد مراجعه کننده انجام خواهد شد ). آزمایش و ارزیابی در کنار یکدیگر، به یک روانشناس این اجازه را می دهد تا تصویر کاملی از توانایی ها و محدودیت های فرد را ببیند.
تست های روانشناسی که ارزیابی روانشناختی نیز نامیده می شود، بر این اساس است که چگونه روانشناسان، یک فرد و رفتار آنها را بهتر درک می کنند. این یک فرآیند حل مساله برای بسیاری از متخصصان است که شامل تلاش و تعیین مولفه های اصلی مشکلات روانی یا مشکلات سلامت روانی فرد، شخصیت، میزان ضریب هوشی (IQ) و یا برخی دیگر از مولفه ها، می شود. همچنین فرآیندی است که نه تنها به شناسایی ضعف های فرد، بلکه به توانایی های آنها نیز کمک می کند. تست های روانشناختی ، عملکرد یک فرد را در یک مرحله خاصی در زمان حال مورد سنجش قرار می دهد. روانشناسان در مورد عملکرد فعلی فرد از نظر داده های آزمایشی خود صحبت می کنند. بنابراین تست های روانشناسی نمی تواند پتانسیل درونی یا بالقوه فرد را پیش بینی کنند.
تست های روانشناسی و روانشناختی، فقط یک تست واحد یا حتی یک نوع از تست های واحد نیست. این تست مجموعه ای از تعداد زیادی از آزمون های تحقیق شده و مراحل ارزیابی جنبه های خاص آرایش روانی فرد است. برخی از تست ها برای تعیین ضریب هوشی و برخی دیگر برای اخلاق و خصوصیات شخصیت مورد استفاده قرار می گیرند و برخی دیگر نیز برای موارد دیگری مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجایی که بسیاری از تست های مختلف در دسترس هستند، مهم است که به این نکته توجه شود که همه آنها مدارک تحقیقی مشابهی را برای استفاده خود به اشتراک نمی گذارند، برخی از تست ها دارای یک پایه و اساس محکم هستند، در حالی که برخی دیگر اینطور نیستند.
تست های روانشناسی و روانشناختی چیزی است که به طور معمول تنها توسط یک روانشناس دارای مجوز انجام می گیرد (تست واقعی ممکن است گاهی توسط یک کارآموز روانشناسی که در حال تحصیل است) انجام شود. بسته به نوع تست هایی که انجام می شود، می توانند ۱ تا ۵/۱ ساعت ادامه پیدا کنند. آزمایش معمولا در مطب یک روانشناس انجام می شود و معمولا شامل آزمون هایی است که با کاغذ و مداد سر و کار دارند. (امروزه اغلب برای سهولت کار، توسط یک کامپیوتر انجام می شود ).
تست های روانشناسی و روانشناختی به چهار نوع تست اصلی تقسیم می شود :
علاوه بر این انواع اولیه از تست های روانشناسی و روانشناختی، انواع دیگری از آزمون ها و تست های روانشناسی و روانشناختی برای حوزه های خاصی مانند استعداد یا پیشرفت در مدرسه، مشاوره شغلی، مهارت های مدیریتی و برنامه ریزی شغلی نیز موجود هستند.
مصاحبه بالینی جزء اصلی هر تست روانشناختی است. برخی افراد این مصاحبه بالینی را مصاحبه دریافتی، مصاحبه پذیرش، یا مصاحبه تشخیصی می شناسند (اگرچه از لحاظ فنی این موارد اغلب بسیار متفاوت هستند ).مصاحبه های بالینی معمولا ۱ تا ۲ ساعت به طول می انجامد و اغلب در مطب متخصص بالینی انجام می شود. بسیاری از انواع متخصصان در حوزه سلامت روان، می توانند یک مصاحبه بالینی را انجام دهند از جمله روانشناسان، روانپزشکان، مددکاران اجتماعی بالینی، پرستاران روانپزشکی.
مصاحبه بالینی فرصتی برای کسب سوابق مهم و خانوادگی فرد است و به آن میتوان به عنوان یک جلسه جمع آوری اطلاعات برای منافع و سود حرفه ای نگاه کرد اما در نهایت به نفع شما تمام می شود. شاید لازم باشد که بسیاری از مراحل زندگی و تاریخچه شخصی خود را با یک فرد حرفه ای که اغلب درباره مراحل مختلف زندگی شما، سوال می کند، به یاد آورده و یا مرور کنید.
برخی از مولفه های مصاحبه بالینی اکنون به صورت کامپیوتری ا نجام می شود، یعنی اینکه شما به جای صحبت کردن مستقیم با یک فرد، به یک سری سوالات در یک کامپیوتر در مطب متخصص بالینی پاسخ خواهید داد. این روش اغلب برای جمع آوری اطلاعات اولیه جمعیتی انجام می شود، اما می تواند شامل سوالات مصاحبه تشخیصی ساختار یافته نیز باشد تا به متخصصین بالینی کمک کند تا تاثیر تشخیصی اولیه را تنظیم کنند. قبل از انجام هر تست روانشناختی رسمی، همیشه یک مصاحبه بالینی انجام می شود. روانشناسانی که این تست ها را انجام می دهند اغلب می خواهند تاثیرات بالینی خود را شکل دهند که می تواند از طریق مصاحبه مستقیم با فرد انجام شود.
ضریب هوشی شما، یک ساختار علمی از اندازه گیری و سنجش هوش عمومی است. مهم است که به این نکته توجه داشته باشیم که تست های ضریب هوشی، هوش واقعی را مورد سنجش قرار نمی دهند. آنها آنچه را که معتقدیم مولفه های مهمی از هوش هستند را اندازه می گیرند.
دو معیار اصلی برای آزمون عملکرد ذهنی فرد و ارزیابی عصب روانشناختی وجود دارد. تست های هوش، نوع رایج تری هستند که شامل تست های استنفورد_ بینه و وکسلر هستند. ارزیابی عصب روانشناختی که می تواند تا ۲ روز طول بکشد تا به شکل گسترده تری، ارزیابی شود. این تست، نه تنها برای ارزیاب هوش، بلکه برای تعیین تمام نقاط قوت و کمبود های شناختی فرد متمرکز است. ارزیابی عصبی روانشناختی اغلب برای افرادی انجام می شود که به نوعی آسیب مغزی، اختلال عملکردی و یا نوعی مشکل مغزی ارگانیک مبتلا هستند درست مانند خونریزی مغزی.
رایج ترین تست هوشی، سنجش هوش بزرگسالان وکسلر، ویرایش چهارم است که معمولا بین یک ساعت تا یک ساعت و نیم به طول می کشد و برای افراد ۱۶ سال به بالا مناسب است. برای کودکان نیز از این تست هوشی با عنوان سنجش هوش کودکان وکسلر، ویرایش چهارم، استفاده کرد. سنجش هوش بزرگسالان وکسلر به چهار مقیاس بزرگ تقسیم می شود تا به آنچه که ضریب هوشی در مقیاس کامل نامیده می شود برسند و هر مقیاس به تعدادی از زیر مجموعه های تستی الزامی و اختیاری تقسیم می شود. زیر مجمعه های تستی الزامی، برای رسیدن به ضریب هوشی در مقیاس کامل شخص، ضروری است. تست های تکمیلی، اطلاعات اضافی و ارزشمندی را در مورد توانایی های ادراکی فرد ارائه می دهد.
همانطور که عناوین بعضی از این تست های روانشناسی نشان می دهند، تست ارزیابی ضریب هوشی، فقط شامل پاسخ دادن به سوالاتی در مورد اطلاعات یا واژگان نیست. از آنجا که انجام بعضی از زیر مجموعه تست ها به مهارت فیزیکی نیاز دارد، وکسلر به بخش های مختلفی از مغز و فرآیند های فکری فرد از جمله خلاقیت، ضربه می زند. به همین دلیل، تست های ضریب هوشی آنلاین معادل با تست های ضریب هوشی واقعی که توسط یک روانشناس انجام می شود، نیستند.
انواع مختلفی از تست های روانشناسی وجود دارند. از قبیل:
تست های ضریب هوشی ادعا می کنند که میزان هوش را مورد سنجش قرار می دهند، در حالی که این تست های پیشرفته، میزان استفاده و سطح پیشرفت استفاده از این توانایی است. آزمون های ضریب هوشی (یا ضریب شناختی) و آزمون های پیشرفته، از جمله آمون های متداول و رایج هستند.در این نوع تست ها، مجموعه ای از وظایف به فرد مورد ارزیابی ارائه می شود و پاسخ های فرد بر اساس دستورالعمل های دقیق تعیین شده، درجه بندی می شود. بعد از تکمیل آزمون، نتایج را می توان جمع آوری کرد و با پاسخ های یک گروه استاندارد که معمولا متشکل از افراد در همان سن یا سطح همسان هستند، فرد را مورد ارزیابی قرار داد. تست ضریب هوشی شامل یک سری تمرینات است که معمولا به تکالیف شفاهی (استفاده از زبان ) و عملکردی و یا غیر کلامی (اتکا به انواع مختلف کارها و یا استفاده از نماد ها و یا اشیاء ) تقسیم می شود. نمونه هایی از تکالیف تست ضریب هوشی شفاهی، دایره لغات و اطلاعات (پاسخ به سوالات دانش عمومی ) هستند. مثال های غیر کلامی شامل کامل کردن پازل (مونتاژ اشیاء ) و شناسایی تصاویری که متناسب با الگو (استدلال ماتریسی ) هستند، می باشد.
مشاغلی که در حوزه سلامت عمومی مشغول به فعالیت هستن مانند خدمات آتش نشانی، سازمان اجرای قانون، کانون اصلاحات و خدمات اورژانس پزشکی، معمولا برای استخدام اولیه و پیشرفت در تمام پایه ها، نیازمند تست های روانشناسی صنعتی و سازمانی هستند.
تست نگرشی، احساسات فرد را در مورد یک حادثه، فرد یا یک موضوعی مورد ارزیابی قرار می دهد.. مقیاس های نگرش در بازاریابی برای تعیین ترجیحات فردی و گروهی، برای برندها یا اقلامی خاص، استفاده می شود. معمولا از آزمون های نگرشی هم برای سنجش تورستون (Thurstone) و هم سنجش لیکرت (Likert) و به منظور سنجش آیتم های خاصی استفاده می شود.
بیشتر بدانید؛ بررسی مشکلات روانشناختی کودکان
این تست های روانشناسی و روانشناختی شامل تکالیف خاصی هستند که برای سنجش عملکرد روانشناختی شناخته شده به یک ساختار یا مسیر خاص مغزی، مورد استفاده قرار می گیرند. آزمون های روانشناختی عصبی را می توان به صورت بالینی و برای ارزیابی اختلال پس از جراحت یا بیماری شناخته شده که می تواند بر عملکرد شناخت عصبی تاثیر بگذارد، مورد استفاده قرار داد. هنگامی که این تست در تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرد، از آنها می توان برای تقابل با توانایی های روانشناختی عصبی در میان گروه های آزمایشی استفاده کرد.
با توجه به اینکه نوزادان و کودکان پیش دبستانی، توانایی های ارتباطی محدودی دارند، روانشناسان نمی توانند از تست های سنتی برای ارزیابی آنها استفاده کنند. بنابراین، بسیاری از تست ها فقط برای کودکان تازه متولد شده تا شش سال، طراحی شده است. این تست ها معمولا به ترتیب از نظر سنی، از نظر ارزیابی عکس العمل های غیر ارادی و نقاط عطف رشد، تا مهارت های حسی و حرکتی، مهارت های زبانی و مهارت های شناختی ساده متفاوت هستند.
آزمون های رایج برای این گروه سنی به چند دسته تقسیم می شوند : توانایی نوزاد، هوش کودکان پیش دبستانی و آمادگی مدرسه. آزمون های رایج توانایی نوزادان عبارتند از برنامه های توسعه Gesell (GDS ) که پیشرفت توسعه نوزادان را مورد سجش قرار می دهد، سنجش ارزیابی رفتاری نوزادان (NBAS ) که شامل ارزیابی رفتار نوزاد، عکس العمل های غیر ارادی و واکنش ها می باشد، مقیاس عادی رشد روانشناختی (OSPD) که توانایی هوشی، توانایی ذهنی و مهارت های حرکتی نوزاد را اریابی کند.
آزمون های رایج هوش برای کودکان پیش دبستانی شامل موارد زیر است : سنجش توانایی کودکان مک کارتی (MSCA) که مشابه تست هوش نوزادان است. سنجش توانایی تفاضلی (DAS) که برای تست ناتوانی یادگیری استفاده می شود. سنجش مقدماتی پیش دبستانی وکسلر و مقیاس اولیه هوش-III (WPPSI-III ) و سنجش استنفورد بینه در اوایل دوران کودکی که می توان آن را به عنوان نسخه های تست ضریب هوشی نوزادان در نظر گرفت و تست هوش کودک فاگان (FTII) که حافظه شناختی را مورد سنجش قرار می دهد.
در نهایت، برخی از آزمون های رایج آمادگی مدارس عبارتند از: شاخص های رشد برای ارزیابی مهارت های یادگیری _III (DIAL-III )که مهارت های حرکتی، شناختی و زبانی را مورد ارزیابی قرار می دهد، شاخص دنور II که مهارت های حرکتی، اجتماعی و زبانی را مورد ارزیابی قرار می دهد، و مشاهده خانه برای اندازه گیری محیط (Home) به منظور سنجش اینکه محیط خانه تا چه اندازه به آمادگی مدرسه کودک کمک کند.
از آنجایی که نوزادان و کودکان پیش دبستانی دارای توانایی های دوران کودکی و توانایی های دوره بزرگسالی نیستند، پس این تست در صورتی برای آنها مفید خواهد بود که کودک دچار تاخیر یا ناتوانی در رشد باشد. آنها همچنین برای تست هوش و توانایی فردی نیز مفید هستند و همانطور که اشاره شد، برخی از این تست ها به طور خاص، برای تست آمادگی مدرسه طراحی شده اند و مشخص می کنند که کدام کودک ممکن است در مدرسه بیشتر تلاش می کند تا از محدودیت ها رهایی پیدا کند.
تست های عینی دارای یک فرمت پاسخ محدود هستند، مانند دادن پاسخ های صحیح یا غلط یا درجه بندی با استفاده از مقیاس ترتیبی. نمونه بارز تست های شخصیتی عینی شامل پرسشنامه شخصیت چند منظوره مینه سوتا، فهرست چند محوری بالینی Millon-IV، چک لیست رفتارهای کودک، چک لیست علائم ۹۰ و پرسشنامه افسردگی Beck هستند. تست های شخصیتی عینی می تواند برای استفاده در مشاغل برای کارمندان بالقوه، مانند NEO-PI، ۱۶PF و OPQ (پرسشنامه شخصیت شغلی) طراحی شود، که همگی بر اساس طبقه بندی بزرگ پنج طراحی شده اند. یک آزمون شخصیتی دیگر براساس مدل پنج فاکتوری، پرسشنامه شخصیت پنج عامل – کودکان (FFPI-C) است.
تست های تصویری امکان پاسخ دادن های آزاد تری را فراهم می کنند. نمونه ای از این تست، تست رورشاخ (Rorschach) است که در آن فرد، تفسیر خود را از هر یک از ده لکه جوهر بیان می کند. آزمون تصویری به عنوان یک صنعت رشد، در نیمه اول دهه ۱۹۹۰ و با تردید هایی در مورد فرضیات نظری که پشت تست های تصویری وجود داشت، از نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ مطرح شد. بعضی از تست های تصویری امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرند زیرا زمان بیشتری برای اجرای آنها مصرف می شود و از نظر اعتبار و صحت و درستی، جای بحث و گفتگو دارند.
با پیشرفت روش نمونه گیری و روش های آماری توسعه یافته، بحث های زیادی در مورد کاربرد داشتن و اعتبار آزمون تصویری صورت گرفته است. استفاده از داوری بالینی به جای هنجارها و آمار برای ارزیابی ویژگی های افراد، انتقاداتی را برانگیخته است که در هر بار آزمون به یک فرد داده می شود. با این حال،از آنجایی که سیستم های امتیاز دهی و تفسیری توسط تحقیقات علمی دقیق تری پشتیبانی می شوند، بسیاری از متخصصان به استفاده از تست های تصویری ادامه می دهند.
تست های تصویری ممکن است در ایجاد نتیجه گیری که بر اساس شواهد و استدلال حاصل شده است، برای پیگیری روش های دیگر مفید باشند. رایج ترین سیستم امتیاز دهی برای تست رورشاخ، سیستم امتیاز دهی Exner است. یکی دیگر از تست های تصویری، آزمون تصور موضوعی (TAT) است که اغلب با مقیاس شناخت اجتماعی و ارتباط اشیاء وستن (Westen)، امتیاز دهی شده و راهنمای دفاعی پیبه کرامر (Phebe Cramer) بوده است. هر دو روش مقیاس درجه بندی و پاسخ آزاد در عمل بالینی معاصر، با روندی مانند سابق، مورد استفاده قرار می گیرند. سایر تست های تصویری شامل تست خانه- درخت- شخص و تست تشبیه حیوانات است.
تعداد تست هایی که به طور خاص در زمینه سکسولوژی استفاده می شوند،کاملا محدود هستند. این تست ها برای ارزیابی جنبه های مختلف روانی نظیر ناراحتی، مشکل یا اختلال عملکرد، صرف نظر از اینکه فردی یا رابطه ای باشند، استفاده می شوند.
اگرچه اکثر آزمون های روانشناختی شامل سنجش درجه بندی یا پاسخ آزاد هستند، اما ارزیابی روانشناختی ممکن است شامل مشاهده افراد به عنوان فعالیت های کامل باشد. این نوع ارزیابی معمولا ً با خانواده ها در یک آزمایشگاه، خانه یا با کودکان در کلاس انجام می شود. هدف این است که بالینی باشد، از قبیل ایجاد یک پایه پیش از مداخله رفتارهای بیش فعالی یا پرخاشگرانه کودک در کلاس درس یا مشاهده ماهیت تعامل بین والدین و کودک به منظور درک وجود یک اختلال ارتباطی. روش های مشاهده مستقیم نیز در تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان مثال برای مطالعه رابطه بین متغیرهای روانی و رفتارهای هدف خاص و یا برای کشف زنجیره های تعامل رفتاری.
برای ارزیابی علایق و سلایق فرد، تست های روان شناختی انجام می شود. این تست ها در درجه اول برای مشاوره شغلی استفاده می شوند. آزمون های ازریابی علایق شامل مواردی در مورد فعالیت های روزانه هستند که در میان آنها، متقاضی اولویت های خود را انتخاب می کند. دلیل این امر این است که اگر فرد همان الگوی علایق و ترجیحات خود را به عنوان افرادی که در یک شغل خاص موفق هستند نشان دهد، این احتمال وجود دارد که فردی که این آزمون را انجام می دهد، از آن شغل رضایت پیدا کند. یک آزمون ارزیابی علایق، شامل فهرستی از علایق شدید فرد است که در ارزیابی شغلی، مشاوره شغلی و راهنمایی تحصیلی مورد استفاده قرار می گیرد.
تست های روانشناسی توانایی های خاصی مانند توانایی شغل اداری، ادراکی، عددی یا مکانی را مورد سنجش قرار می دهد. گاهی اوقات این تست ها باید به طور خاص و برای یک کار خاص طراحی شوند، اما تست هایی نیز در دسترس هستند که استعدادهای بالقوه کار اداری و یا حتی توانایی یادگیری عمومی را می سنجند.. نمونه ای از آزمون استعداد شغلی، آزمایش شغل اداری مینه سوتا است که سرعت و دقت ادراکی لازم برای انجام وظایف مختلف اداری را می سنجد. دیگر آزمون های استعدادی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند شامل آزمون شغلی، آزمون های قدرت افتراقی (DAT) که استدلال شفاهی، توانایی عددی، استدلال انتزاعی، سرعت و دقت کار اداری، استدلال مکانیکی، روابط دوره ای، هجی کردن و کاربرد زبان را ارزیابی می کنند. یکی دیگر از تست های مورد استفاده در آزمون های استعداد یابی،ه آزمون Wonderlic است. عقیده بر این است که این قابلیت ها مربوط به مشاغل خاصی هستند و برای هدایت شغلی و همچنین انتخاب و استخدام مورد استفاده قرار می گیرند.
اطلاعات مربوط به بیوگرافی Blank یا BIB به شکل کاغذ و مداد است که شامل مواردی درباره تاریخچه دقیق شخصی و کاری است. از این اطلاعات برای کمک به استخدام کارمندان و با مطابقت دادن سوابق افراد به مشاغلی که مورد نیاز هستند، استفاده می شود.
تست های روانشناسی همه به یک اندازه، متناسب نیستند. روانشناسان مجموعه ای خاص از ارزیابی ها و آزمون ها را برای هر مراجعه کننده خاص انتخاب می کنند و هر کسی قادر به انجام نمی یک ارزیابی روانشناختی نمی باشد. روانشناسان بالینی که دارای مجوز هستند، به طور ماهرانه ای برای انجام ارزیابی ها و آزمایش ها و تفسیر نتایج، آموزش دیده اند. در بسیاری از موارد، روانشناسانی که آزمایش را انجام می دهند بیماران را با روش روانی درمانی، درمان خواهند کرد. برخی روانشناسان فقط بر روی ارزیابی بیماران تمرکز کرده و پس از تشخیص، آنها را برای درمان به متخصصان دیگری ارجاع می دهند. در هر دو صورت، فرآیند آزمایش و ارزیابی باعث این می شود که فرد مراجعه کننده، خدمات درمانی را مطابق با نیاز های فردی خود دریافت کند.
آزمون روانشناختی مانند گرفتن یک امتحان چند گزینه ای نیست که شما در آن یا قبول می شوید یا مردود می شوید. بلکه روانشناسان از اطلاعات حاصل از انجام آزمایش ها و ارزیابی های مختلف برای رسیدن به یک تشخیص خاص و ایجاد یک برنامه درمانی استفاده می کنند. برخی افراد وسوسه می شوند که زودتر از موعد مقرر، زیر چشمی یک نگاهی به این تست ها بیندازند.. اگر روانشناسان به مشکل خاصی مشکوک شوند، ممکن است آزمون عملی را به صورت آنلاین برگزار کنند. کارشناسان می گویند که این یک طرز فکر بدی است.
در واقع، تمرین کردن قبل از زمان مقرر، نتیجه معکوسی می دهد. زمانی که شما سعی می کنید آزمون را به شیوه ای خاص انجام دهید، جواب ها ممکن است متناقض باشند و اینطور به نظر بیاید که شما با مشکلات بیشتری سر و کار دارید. به خاطر داشته باشید که آزمایش و ارزیابی روانشناختی هیچ جایی برای ترسیدن ندارد. این چیزی نیست که نیاز به مطالعه داشته باشد بلکه فرصتی برای روانشناسان است تا بهترین روش را برای کمک به شما تشخیص دهند.
گاهی افراد با مشکلاتی در دندان های خود یا فرزندشان روبرو می شوند که برای اصلاح آن ها مجبور به انجام ارتودنسی می شوند. از جمله شرایطی که انجام ارتودنسی را ضروری می کنند شامل این موارد هستند: روی هم بودن دندان ها، فاصله دندان ها، کراس بایت و سایر مشکلاتی که ظاهر ناخوشایندی به دندان های فرد می دهند. هدف پزشکان برطرف کردن این مشکلات و ایجاد لبخندی زیبا برای فرد است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ارتودنسی ، مشکلات و درمان ارتودنسی ادامه این مقاله از دندانپزشکی موزیک دان را مطالعه نمایید.
ارتودنسی یکی از انواع روش های استفاده شده در علم دندانپزشکی است که انجام آن به تخصص خاصی نیاز دارد. این روش توسط متخصص ارتودنسی انجام می شود. این روش انواع خاصی دارد که در ادامه به آن ها می پردازیم. از روش های ارتودنسی برای اصلاح بدشکلی دندان ها، روی هم بودن دندان ها و سایر اختلالات در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان استفاده می شود. از ارتودنسی برای تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری های دندان ها و فک استفاده می کنند. علاوه بر این از ارتودنسی در درمان مشکلات آرواره و استخوان ها که سبب بروز مشکل برای فرد می شوند هم استفاده می کنند.
متخصصان ارتودنسی در ابتدا تحصیلات دندانپزشکی خود را به اتمام می رسانند و سپس بعد از ۲ یا ۳ سال تحصیل بیشتر و کسب تجربه به انجام خدمات ارتودنسی می پردازند. با این که بیشتر دندانپزشکان خدمات اساسی مثل بریس ارائه می دهند اما تنها متخصصان ارتودنسی در زمینه صاف کردن دندان ها، برطرف کردن مشکلات آرواره و بهبود لبخند فرد تخصص دارند.
برخی از مشکلات هستند که برای اصلاح آن ها ارتودنسی انجام می شود:
کراس بایت هنگامی اتفاق می افتد که دندان ها در فک پایین و فک بالا هم تراز نباشند و یک یا چند دندان در وضعیت نادرستی قرار گرفته باشند. کراس بایت می تواند سبب ساییدگی دندان ها با هم و شکستن یا لب پر شدن آن ها شود. علاوه بر این موارد، کراس بایت روی زیبایی دندان ها هم تاثیر می گذارد. کراس بایتی که در عقب دهان رخ دهد را کراس بایت خلفی گویند و می تواند سبب دندان قروچه، مشکلات آرواره و ناهنجاری های دیگر شود.
کراودینگ به نامرتب بودن دندان ها و روی هم قرار گرفتن آن ها می گویند. کراودینگ اصلی ترین دلیلی است که افراد به علت آن به درمان ارتودنسی رو می آورند. این اختلال هنگامی اتفاق می افتد که فضای کافی در دهان وجود ندارد که تمام دندان ها را در خود جا دهد. به سختی می توان دندان هایی که این مشکل را دارند را نخ دندان کشید و تمیز کرد. کراودینگ اگر درمان نشود می تواند سبب بروز پوسیدگی دندان شود. بهتر است از هنگامی که دندان های دائمی در حال رشد هستند فرد تحت نظر پزشک باشد تا پزشک مطمئن شود که تمام دندان ها به درستی رشد می کنند بدون این که هیچ مشکل خاصی داشته باشند.
اگر فاصله بین دندان هایتان به طرز غیر طبیعی است، دچار اسپیسینگ هستید. وجود فضای زیادی بین دندان ها می تواند به اندازه کراودینگ مشکل ساز باشد. رایج ترین جایی که اسپیسینگ اتفاق می افتد بین دو دندان جلو است. البته می تواند هر جای دیگری هم اتفاق بیفتد. فضای اضافی بین دندان ها می تواند سبب بروز آماس و التهاب لثه و پوسیدگی دندان ها شود. چون در این صورت قسمت بیشتری از لثه در معرض باکتری ها قرار دارد.
منظور از بایت وضعیت دندان ها در هنگام بسته بودن فک ها است. مشکلات بایت شرایطی هستند که در آن دندان های دو فک به خوبی بر یکدیگر قرار نمی گیرند. به مشکلات بایت مال اکلوژن هم می گویند. مشکلات بایت روی ظاهر صورت و دندان هایتان تاثیر منفی می گذارد. انواع مختلفی از مال اکلوژن وجود دارند. اپن بایت هنگامی اتفاق می افتد که وقتی دندان های بالا و پایین را روی هم قرار می دهید، بین دندان های فک بالا و فک پایین فاصله وجود داشته باشد. آندربایت هم به شرایطی گفته می شود که دندان های بالا خیلی عقب و دندان های پایین خیلی جلو هستند. دیپ بایت که به آن اوربایت هم می گویند هنگامی است که دندان های بالا خیلی جلوتر از دندان های پایین هستند. بسیاری از افرادی که مشکلات بایت دارند دندان هایشان دچار ساییدگی زودهنگام می شوند و هنگامی که سنشان بالاتر می رود به اقدامات اصلاحی بیشتری نیاز دارند.
با افتادن دندان های شیری، دندان های دائمی رشد می کنند. بیرون آمدن نامناسب دندان ها هنگامی اتفاق می افتند که تنها قسمتی از دندان بیرون می آید یا دندان به طرز ناهنجاری رشد می کند. در این شرایط، متخصصان استفاده از بریس، الاینر و گاهی کشیدن دندان را پیشنهاد می کنند. در این شرایط امکان این که دندان گیر کند و حالتی به اسم ایمپکشن به وجود بیاید زیاد است. بهتر است که از حدود ۸ سالگی تحت نظر باشید چون در این سن است که ایمپکشن قابل تشخیص است و می تواند به موقع از آن پیشگیری شود.
گاهی اوقات یک دندان نمی تواند به درستی رشد کند و بیرون بیاید چون در آرواره فضای کافی برای رشد وجود ندارد. معمولا این مشکل برای دندان های عقل پیش می آید و سبب بروز درد می شود. هنگامی که دندان ها روی هم باشند ممکن است که دندان های نیش هم گیر کنند. اکسپنشن زود هنگام دندان می تواند مانع از بروز این مشکلات شود. کشیدن به موقع دندان نیز می تواند مانع از بروز مشکلاتی شود که ممکن است بعدا پیش بیایند.
ارتودنسی می تواند در کمک به این موارد سودمند باشد:
ارتودنسی نه تنها ظاهر دهان و دندان ها را بهتر می کند بلکه روی ظاهر کلی هم تاثیر می گذارد. علاوه بر زیبایی ای که این روش ها برای بیمار فراهم می کنند، مزایای زیادی هم برای سلامتی دهان و دندان فرد دارد. در حالی که دارید برای درمان آماده می شوید بهتر است بدانید که انواع مختلفی از درمان ارتودنسی وجود دارد و هر کدام از آن ها برای نوع خاصی از مشکلات دندان طراحی شده اند. متخصص ارتودنسی کسی است که بعد از معاینه بیمار درباره نوع درمان مناسب او تصمیم می گیرد. در این جا به برخی از انواع درمان های ارتودنسی و دلیل انجام آن ها اشاره می کنیم:
بریس ها انواع گوناگونی دارند و شامل بریس فلزی، شفاف و خود بازشونده هستند. بریس ها برای درمان توسط ارتودنسی تهیه شده اند و برخلاف گذشته امروزه انواع خاصی از آن ها در دسترس هستند که در دهان شخص خیلی مشخص نیستند. علاوه بر این بریس ها می توانند ثابت یا متحرک باشند. بریس های ثابت برای اصلاح و هدایت دندان ها به جای درست استفاده می شوند. انواع بریس شامل این موارد هستند:
بریس های فلزی را معمولا به خاطر قیمتی که دارند انتخاب می کنند. این بریس ها یک براکت فلزی دارند که روی دندان ها قرار می گیرد و یک سیم فلزی که به براکت متصل است و به دندان ها فشار وارد می کند تا سرانجام آن ها را حرکت دهد.
این بریس ها تا زمانی که فرد دهانش را باز نکند مشخص نیستند. اگر مشکلی که دارید شدید است این بریس ها نمی توانند گزینه مناسبی برای درمان باشند.
در این نوع بریس، تا حد زیادی تنظیم سیستم براکت و سیم به خود شخص بستگی دارد. امروزه از این بریس ها به طور گسترده استفاده می شود. به علاوه این بریس ها به اندازه سایر انواع بریس دردناک نیستند.
اینویزیلاین بیشتر از سایر انواع ابزار ارتودنسی استفاده می شود و کاربردی تر است. اینویزیلاین مزایای زیادی دارد، از جمله این که قابل تشخیص نیست و امکان برداشتن و گذاشتن دوباره آن وجود دارد. اما نسبتا گران است.
این درمان برای برطرف کردن مشکلات دندان های عقبی در نظر گرفته می شود. به علاوه در حین این پروسه دندان های جلویی هم درمان می شوند. هدگیر را باید تنها در شب و گاهی عصر استفاده کرد چون بعد از پوشیدن آن در انجام خیلی از کارها محدودیت پیدا می کنید. هدگیر توسط متخصص ارتودنسی برای فرد قرار داده می شود و در نتیجه استفاده از آن، دندان های جلو هم اصلاح می شوند.
ریتینر یکی دیگر از انواع درمان ارتودنسی است و معمولا در آخرین مراحل درمانی بیمار از آن استفاده می شود. ریتینر می تواند ثابت باشد یا متحرک. ریتینر، دندان ها را نگه می دارد در حالی که لثه و استخوان ها به نقطه جدیدی هدایت می شوند. اگر به طور مداوم از ریتینر استفاده کنید می توانید به طور دائم دندان های خود را اصلاح کنید.
این جراحی با هدف اصلاح یک آرواره یا هر دوی آن ها انجام می شود. وقتی موقعیت آرواره ها نامناسب باشد از این جراحی استفاده می کنند.
این روش جدید است و در قرن ۲۱ معرفی شده است. در مینی ایمپلنت از انکوریج یا لنگر موقتی (نقطه تکیه گاه ثابت) استفاده می شود. از این روش برای کنترل حرکات دندان ها در طول جراحی ارتوگناتیک استفاده می کنند. مینی ایمپلنت معمولا بین ریشه دندان ها قرار می گیرد.
اگر چه وقتی صحبت از ارتودنسی می شود همه یاد ارتودنسی برای کودکان و نوجوانان می افتند اما باید بدانید که ارتودنسی در حقیقت می تواند برای تمام سنین استفاده شود. در حقیقت انجمن ارتودنسی آمریکا، توصیه کرده که کودکان قبل از ۷ سالگی اولین معاینه ارتودنسی خود را داشته باشند. هم اکنون ۲۵% از بیمارانی که خدمات ارتودنسی دریافت می کنند بزرگسالان هستند و همین موضوع نشان دهنده این امر است که برای بهبود وضعیت سلامت دهان و دندان هایتان هیچ محدودیت سنی ای وجود ندارد. در این قسمت به بحث درباره ارتودنسی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می پردازیم:
همان طور که در قسمت بالا هم ذکر شد با این که هیچ سن خاصی برای شروع ارتودنسی در کودکان وجود ندارد، اما انجمن ارتودنسی آمریکا توصیه می کند که بهتر است کودکان قبل از ۷ سالگی توسط متخصص ارتودنسی معاینه شوند. در این سن کودکان هم دندان های دائمی دارند و هم دندان های شیری که همین امر تشخیص و اصلاح زود هنگام مشکلات کودکان را برای پزشکان امکان پذیر می کند. مراجعه زود هنگام به متخصص ارتودنسی احتمال شدیدتر شدن مشکل و نیاز به درمان جدی تر را کم می کند. درمان زود هنگام به متخصصان این امکان را می دهد که:
نمی توان با نگاه کردن ساده، با اطمینان گفت که آیا کودک به درمان ارتودنسی نیاز دارد یا نه. ظاهر چیزی که می بینیم می تواند فریب دهنده باشد چون بسیاری از مشکلات دندان در سطح دندان ها نیستند. در طی معاینه اولیه کودک، پزشک مشکلاتی که نیاز به درمان دارند را بررسی خواهد کرد. این مشکلات شامل این مواردند:
برای این که فرزندتان در آینده لبخند زیبایی داشته باشد در زمان توصیه شده او را نزد متخصص ارتودنسی ببرید و از او مشاوره بگیرید.
اگر حس می کنید فرزند نوجوان تان به ارتودنسی نیاز دارد، ممکن است که با نگرانی ها و سوالات زیادی روبرو شوید. گاهی نوجوان از استفاده از بریس خجالت می کند و امتناع می کند و شما هم از این قضیه نگران می شوید. این برخورد نوجوانان عادی است اما متقاعد کردن او را به پزشک بسپارید. در این صورت نوجوان می تواند از بین مدل ها، مواد و رنگ های مختلف، طرحی که دوست دارد را انتخاب کند. با توجه به نیاز فرد، او می تواند از ارتودنسی ثابت یا قابل حرکت استفاده کند. انواع ارتودنسی که می توانند برای نوجوانان مناسب باشند شامل این مواردند:
سوالی که اغلب از نوجوانان می شنویم این است که “تا چه زمانی باید این بریس ها در دهانم باشند؟” که هیچ جواب قطعی ای برای این سوال وجود ندارد. چون درمان به شدت مشکل، هدف درمان و خود بیمار بستگی دارد. اما پزشک می تواند زمان تقریبی ای که کودک می تواند لبخندش را اصلاح کند را تخمین بزند. زمان تقریبی درمان به یک سری عوامل بستگی دارد:
همان طور که در قسمت بالا گفته شد تشخیص زود هنگام به پزشکان کمک می کند که رشد آرواره را بررسی کنند و با توجه به آن در صورت نیاز، نوع درمان را مشخص و شروع کنند. با تشخیص زود هنگام مشکل، می توان کل زمانی که نیاز است تا بریس استفاده شود را کمتر کرد که زمان قابل توجهی است.
بیماران به طور متفاوتی به درمان پاسخ می دهند. درمانی که ممکن است در یک بیمار ۱۲ ماه طول بکشد، در یک بیمار دیگر ۲۴ ماه و در برخی بیماران تا ۳۶ ماه طول می کشد. میزان درمانی که برای اصلاح مشکل نیاز است نشان می دهد که پروسه درمان چقدر طول می کشد. با توجه به نحوه عکس العمل بدن نوجوان به درمان، زمان آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
خود نوجوانان نقشی اساسی در طول دوره درمان خود و سرعت آن ایفا می کنند. با مراقبت از ارتودنسی و رعایت بهداشت دهان و دندان می توانند مدت زمان درمان خود را به حداقل برسانند.
هر روزه بزرگسالان زیادی درمان ارتودنسی را دریافت می کنند. شاید دلیلش این باشد که هر چه سنمان بالاتر می رود بیشتر به اهمیت سلامت دهان و دندان ها پی می بریم و می خواهیم با درمان ارتودنسی ظاهری زیباتر داشته باشیم. انگیزه تان از دریافت ارتودنسی هر چه که باشد، باید بدانید که بزرگسالان می توانند از درمان های ارتودنسی مدرن بهره بسیار زیادی ببرند و به طور موثر مشکلات دندان خود را اصلاح کنند. برای مثال می توانند از بریس یا الاینرهای شفاف مثل اینویزیلاین استفاده کنند. برخی از مشکلات که سبب می شوند بزرگسالان درمان ارتودنسی دریافت کنند شامل این مواردند:
بزرگ ترین تفاوت درمان ارتودنسی در بزرگسالان در مقایسه با کودکان و نوجوانان این است که در بیماران کم سن تر، استخوان آرواره هنوز در حال رشد است و همین سبب می شود که درمان موفقیت آمیزتر باشد. اما در بزرگسالان، رشد استخوان های آرواره متوقف شده و گاهی برای اصلاح آن به جراحی ارتوگناتیک نیاز است. سایر مواردی که در خصوص ارتودنسی باید آن ها را در نظر بگیرید شامل این موارد هستند:
بزرگسالان بیشتر از کودکان در معرض عقب رفتن لثه یا از دست دادن استخوان به علت بیماری پریودنتال و آماس و التهاب لثه هستند. افرادی که دندان های صاف و تقریبا مرتب دارند کمتر در معرض روبرو شدن با بیماری های لثوی هستند.
در طول زمان، دندان ها می توانند دچار پوسیدگی شوند و به جاهای متفاوت حرکت کنند و تنها باید با روش های ارتودنسی این اختلالات را درمان کرد. از دست دادن یک دندان می تواند روی سایر دندان ها هم تاثیر بگذارد و سبب حرکت و کج شدن آن ها و به مشکل خوردن آرواره شود که در نتیجه احتمال بروز بیماری های لثوی را بالا می برد.
بسیاری از بیمارانی که در سنین کودکی و نوجوانی درمان ارتودنسی دریافت کرده بودند، هیچ وقت این پروسه را کامل نکردند و برای اتمام درمان از ریتینر و سایر ابزار استفاده نکردند. به علاوه، دندان هایی که صاف بوده اند می توانند با گذر زمان کج و بدشکل شوند. به همین خاطر گاهی این افراد هنگامی که به سن بزرگسالی می رسند تصمیم می گیرند که این درمان را دوباره از سر بگیرند تا به لبخندی که همیشه می خواستند برسند.
تمیز کردن دندان های صاف با مسواک و نخ دندان به مراتب آسان تر است. همین که این دندان ها درست تمیز می شوند مانع بسیاری از مشکلات در آینده می شود.
درمان های ارتودنسی اعتماد به نفس افراد را بالا می برند و سبب بهبود کیفیت زندگی در آن ها می شود.
اگر مشکلات خود را هنگامی که جزئی هستند برطرف نکنید احتمال دارد که پیشرفت کنند و تبدیل به مشکل بزرگ تری شوند که برای درمان به هزینه بیشتری نیاز دارد.
اولین چیزی که وجود دارد این که متخصص، فرد را به طور کامل معاینه می کند. این معاینه شامل بررسی دندان ها و گاهی تصویر برداری با استفاده از اشعه ایکس از دندان هاست. پس از بررسی کامل پزشک درباره درمان های ممکن با شما صحبت می کند. تا زمانی که به اندازه کافی دندان های دائمی داشته باشید می توانید تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید.
ممکن است که جای کافی برای تمام دندان های دائمی تان نداشته باشید. در این شرایط باید برخی از دندان های دائمی تان را بکشید تا فضای کافی ایجاد کنید. دندانپزشک به شما خواهد گفت که آیا انجام این کار ضروری است یا نه.
درمان با کمک انواع خاصی از ابزار ارتودنسی از جمله بریس، الاینر، اینویزیلاین و سایر موارد انجام می شود.
انجمن ارتودنسی آمریکا پیشنهاد کرده که بهتر است اولین مراجعه کودکان به متخصص ارتودنسی در حدود ۷ سالگی باشد. اما هر کسی با دیگری فرق دارد و اگر متوجه مشکلاتی در دهان و دندان کودک شدید او را زودتر نزد متخصص ارتودنسی ببرید. همان طور که گفته شد ارتودنسی فقط برای کودکان و نوجوانان نیست. حدود ۲۰% از بیماران ارتودنسی ۲۱ سال به بالا هستند. متخصص ارتودنسی به شما در تعیین این که زمان مناسب برای قرار دادن ارتودنسی چه هنگامی است کمک می کند.
در بیشتر موارد، مال اکلوژن ژنتیکی است به این معنی که بیمار این مشکل را از پدر یا مادر خود به ارث برده است. روی هم بودن دندان ها، داشتن دندان های اضافی و مشکلات فک بیشتر تحت تاثیر ژنتیک هستند. در برخی مواقع نحوه زندگی و بیماری می توانند سبب بروز مشکلات ارتودنسی شوند. مکیدن انگشت شست یک عادت بد است که می تواند سبب بروز مال اکلوژن شود. به علاوه برخی از بیماری های خاص می توانند سبب بروز مشکلات مربوط به دندان شوند. مشکلات فک و دندان ها گاهی به خاطر تصادف، صدمه ناگهانی و سایر آسیب ها به دهان و آرواره اتفاق می افتند.
به این که چقدر از دندان هایتان استفاده می کنید فکر کنید. ارتودنسی هدفی بالاتر از زیبایی دارد. بدون درمان در آینده با مشکلات جدی تری روبرو خواهید شد، از جمله:
داشتن لبخندی زیبا به فرد اعتماد به نفس می دهد و چیزی است که توجه همه را به خود جلب می کند. علاوه بر زیبایی، ارتودنسی به سلامت دهان و دندان فرد هم کمک می کند.
بیشتر بدانید؛ ارتودنسی clear correct بهتر است یا ارتودنسی نامرئی
متخصص باتجربه ارتودنسی می تواند بیشتر از آن چیزی که فکرش را می کنید به شما کمک کند. مشکل هر کسی با دیگری فرق دارد و بدون مراجعه به متخصص ارتودنسی نمی توانید بفهمید که کدام ارتودنسی برای مشکل شما گزینه مناسبی است. قرار ملاقاتی با متخصص ارتودنسی تنظیم کنید تا او به شما بگوید که آیا مناسب انجام درمان ارتودنسی هستید یا نه.
آیا اگر دندان افتاده داشته باشم، می توانم از بریس و سایر ابزار ارتودنسی استفاده کنم؟
اگر دندان افتاده دارید و می خواهید از بریس یا الاینر استفاده کنید، استفاده از آن ها مشکل خاصی ندارد. نوع درمان به هدف شما از درمان و مشکل تان بستگی دارد. اگر می خواهید جای دندانی که افتاده دندان قرار دهید، متخصص ارتودنسی می تواند فضا را برای ایمپلنت خالی نگه دارد. به خصوص اگر به تازگی دندان تان را از دست داده باشید، درمان ارتودنسی می تواند به شما کمک کند. گاهی نیز نمی خواهید جای دندان را پر کنید، در این صورت متخصص فضا را پر می کند و ارتودنسی را انجام می دهد.
من مشکل لثوی داشته ام و اخیرا درمان شده ام، آیا هنوز هم می توانم درمان ارتودنسی را انجام دهم؟
در طی زمانی که درمان ارتودنسی دریافت می کنید، ممکن است که دندان هایتان حرکت کنند و به لثه فشار وارد کنند. در این شرایط متخصص ارتودنسی با متخصص پریودنتیست شما مشورت می کند تا وضعیت سلامت لثه ها را بسنجد و ببیند که آیا آماده انجام ارتودنسی هستید یا نه. اگر متخصص پریودنتیست تشخیص داد که وضعیت لثه شما برای انجام ارتودنسی مناسب است باید پس از انجام ارتودنسی تحت نظر پریودنتیست باشید تا بررسی کند که همه چیز خوب پیش می رود یا نه. گاهی حتی اصلاح مال اکلوژن یکی از راه های سالم نگه داشتن لثه است.
تا زمانی که دندان های سالم دارید برای انجام ارتودنسی دیر نشده است. وقتی صحبت از کارآمد بودن ارتودنسی می شود، سن خیلی مطرح نیست. بسیاری از بزرگسالان برای برطرف کردن مشکلاتی مثل مال اکلوژن و کاهش احتمال خطرات آینده، از بریس استفاده می کنند. اگر نگران این هستید که با وجود بریس چگونه به نظر می رسید، انتخاب های دیگری هم وجود دارند که می تواند آن ها را انتخاب کنید.
برای نوجوانان و بزرگسالانی که می خواهند بریس یا ارتودنسی آن ها پیدا نباشد، گزینه های زیادی وجود دارند که می توانند از بین آن ها انتخاب کنند. هر ابزاری برای همه موقعیت ها مناسب نیست و باید ابزاری را پیدا کنید که مناسب شرایط شما باشد.
چه بزرگسال باشید و چه نوجوان، انتخاب های مدرن زیادی وجود دارند که با شیوه زندگی شما هماهنگ هستند. درمان ارتودنسی شما را از انجام کارهایی که دوست دارید (از جمله استفاده از آلات موسیقی و ورزش) منع نمی کند. به علاوه هنوز هم می توانید در عکس هایتان زیبا به نظر برسید! در طی دوره درمان تنظیم های جزئی روی ارتودنسی انجام می شود. برای مدتی باید از مصرف برخی مواد غذایی بپرهیزید تا دندان هایتان را تمیز نگه دارید. بسیاری از افراد خیلی زود خودشان را با درمان وفق می دهند و اصلا آن را اذیت کننده نمی دانند.
در ادامه به بررسی دو موضوع می پردازیم. سفید کردن دندان ها در طول ارتودنسی و سفید کردن دندان ها بعد از ارتودنسی. گزینه مناسب تر را با توجه به موارد زیر انتخاب کنید.
ارتودنسی کردن باعث صاف شدن دندان ها می شود. اما بهداشت دهان و دندان می تواند مانع این قضیه گردد، گاهی پروسه ارتودنسی، دندان ها را زرد و لکه دار می کند. به هر حال بهداشت مناسب دهان و دندان، استفاده از نخ دندان و فلوراید و مراجعه مکرر به دندانپزشک در طول ارتودنسی، می تواند به کم شدن لکه ها کمک کند. استفاده از خمیر دندان سفید کننده و خودداری کردن از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که دندان ها را لکه دار می کند نیز کمک کننده است. اگر متوجه شدید که لکه ها بعد از چسباندن بریس های ارتودنسی ظاهر شدند، پیشنهاد می شود تا بعد از درمان ارتودنسی صبر کنید و بعد از آن سفید کردن دندان های خود را آغاز کنید.
داشتن ارتودنسی می تواند دندان های شما را به خاطر حرکت دندان ها حساس کند و یکی از عوارض سفید کردن دندان ها افزایش حساسیت آن هاست. پس ترکیب این دو مورد می تواند دردناک باشد. اگر شما ارتودنسی ثابت دارید، حتما قادر نیستید در طول درمان ارتودنسی خود دندان های خود را سفید کنید. چون سیم ها مانع رسیدن ژله سفید کننده به همه قسمت های دندان می شوند و در نتیجه فقط بخشی از قسمت های دندان ها تمیز و سفید می شوند.
شما باید برای انجام سفید کردن دندان هایتان، تا بعد از برداشتن بریس ها و سیم های ارتودنسی، صبر کنید. اگر شما ارتودنسی بدون تماس و اتصال به دندان ها گذاشته اید، ممکن است بتوانید بعد از پایان درمان به وسیله قرار دادن ژله سفید کننده داخل سیم ها دندان هایتان را تمیز کنید. اما قبل از انجام آن شما همیشه باید با دندانپزشک خود مشورت کرده، توصیه او را گوش دهید و ببینید آیا پیشنهاد می شود یا خیر.
دندان های صاف سالم تر هستند، دندان هایی که به درستی ردیف شده اند نگهداری و مراقبت آسان تری هنگام نخ دندان کشیدن و مسواک زدن دارند و ممکن است از مشکلات سلامتی به وجود آمده دیگر جلوگیری کنند.
خنده زیبا و سالم باعث افزایش و ارتقا اعتماد به نفس فرد می شود. درمان ارتودنسی می تواند کمک کند اعتماد به نفس شما زیاد شود، کیفیت بهتری به زندگی شما بدهد و بتوانید بدون هیچ محدودیتی بخندید.
اگر درمانتان کامل شد و ارتودنسی خود را خارج کرده اید، پزشک شما بهترین شخص برای مشورت درباره سفید کردن دندان هاست. در بیشتر موارد پیشنهاد ما انتخاب سفید کردن حرفه ای به جای خرید محصولات آنلاین یا از داروخانه ها می باشد. پس با دندانپزشک خود در این باره صحبت کنید.
برای بسیاری از بزرگسالان، داشتن سیم های فلزی کافی است که آن ها را از درمان کردن منصرف کند. به هر حال گزینه های ارتودنسی امروزه شامل سیم ها و وسایل ارتودنسی که زیباتر هستند، این تصمیم را راحت تر کرده اند و می توانند احتیاجات افراد را برآورده کنند.
آیا در تلاشید راهکار هایی برای تغذیه مناسب برای خانواده و رژیم درمانی بیابید؟ آیا می خواهید به فرزندتان کمک کنید تا رابطه سالمی با غذا داشته باشد؟ آیا بد غذا هستید یا به این فکر می کنید که نیاز های غذایی فرزندتان برآورده می شود یا خیر؟ مشاوره تغذیه چه کمکی برای رژیم درمانی می کند؟ مشاوره تغذیه و رژیم درمانی خانواده و کودکان، که مشاوره تغذیه پزشکی نیز شناخته می شوند، بخش مهم درمان بیماری های مزمن و شرایط پزشکی فرزندان و خانواده های ایشان، است. در این قسمت از تغذیه موزیک دان به توضیح کامل رژیم درمانی و مشاوره تغذیه خانواده و کودکان می پردازیم.
هدف از رژیم درمانی و مشاوره تغذیه کمک به بیماران برای بهبود و بازگشت به حالت عادی، الگوها و رفتارهای تغذیه موثر می باشد. رژیم درمانی و مشاوره تغذیه چیزی فراتر از تنها «آموزش غذا خوردن به کودک» است. درمانگران برای تشخیص منشأ مشکلات کودک و ایجاد روش های خیلی خاص رابطه نزدیک با بیماران و خانواده آن ها برقرار می کنند تا فرآیند کامل خوردن را راحت تر و لذت بخش تر کنند. بسیاری از برنامه های بیمه درمانی، مشاوره تغذیه توسط یک متخصص تغذیه و رژیم غذایی ثبت شده را تحت پوشش قرار می دهند. ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک باشد. هر برنامه بیمه، پوشش های خاص خود را دارد. سؤالات در مورد تغذیه و سلامتی اغلب منجر به قواعد گیج کننده و پیچیده در مورد غذا، محدودیت غذایی و تداخل زمان وعده های غذایی می شود.
مراکز سلامتی مشاوره تغذیه و رژیم درمانی شخصی را به کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و خانواده هایی که مایل به بهبود سلامت کلی و ارتباط با غذا هستند، ارائه می دهد. وقتی صحبت از رژیم و ورزش می شود، معیار کلی و اندازه برای همه افراد یکسان نیست. افرادی که مشاوره تغذیه ای دریافت می کنند برای ایجاد یک استراتژی منحصر به فرد در زمینه تغذیه با پزشک متخصص تغذیه همکاری می کنند و این فرد را قادر به ایجاد الگوهای غذایی سالم و حفظ تغییرات مثبت در شیوه زندگی می کند.
هنگامی که یک فرد نسبت به ارزش و کیفیت رژیم غذایی خود احساس ناراحتی می کند، اغلب توصیه می شود که یک ارزیابی جامع غذایی دریافت کند. مراکز سلامتی کودک و خانواده ، خدمات ارزیابی غذایی را ارائه می دهد که شامل ارزیابی میزان مصرف مواد غذایی و مواد مغذی فرد ، دانش و عقاید پیرامون غذا ، فعالیت بدنی و کیفیت غذایی زندگی شخص است. مصاحبه بالینی با بیمار و خانواده ، معاینه بدنی با محوریت تغذیه ای که توسط متخصص تغذیه ثبت شده انجام می شود، انجام آزمایش های استاندارد شده به عنوان مثال (EAT-26)، تکمیل پرسشنامه فرکانس مواد غذایی و تجزیه و تحلیل ژورنال غذایی از اجزای رایج یک ارزیابی غذایی هستند.
غذا توانایی منحصر به فرد برای آسیب رساندن یا تقویت سلامت جسمی و روحی فرد را دارد. بدن انسان برای عملکرد و رشد بهتر نیاز به تعادل کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها و مواد معدنی دارد. تغذیه مناسب با تعادل ، تنوع ، کفایت و انعطاف پذیری شروع می شود. هنگامی که هر یک از این مؤلفه ها وجود نداشته باشد، همه چیز رو به خرابی می رود. تغذیه ضعیف با مشکلات مختلفی از جمله رشد ناکافی، نقص ایمنی، اختلالات روانی، پریشانی روانی، اختلال دستگاه گوارش، خستگی، تمایل به غذا و نوسانات وزن و موارد دیگر همراه است.
علاوه بر مشاوره تغذیه و رژیم درمانی برای اشخاص، ما مشاوره تغذیه و رژیم درمانی را نیز برای خانواده هایی توصیه می کنیم که می خواهند علی رغم برنامه شلوغ و زمان های پراکنده وعده های غذایی، عادات غذایی سالم داشته باشند. بسیاری از خانواده ها درباره اینکه فرزندان خود چه غذا و چه میزان از هر غذایی را بخورند، در کشمکش هستند و هنوز نتوانسته اند تعادل سالمی برقرار کنند. مشاوره های تغذیه خانواده به خانواده ها آموزش می دهد که سلامتی، تعادل و سرگرمی در تغذیه خانواده را با هم ترکیب کنند.
همچنین یادگیری و تمرین مناسب تغذیه می تواند به بهبود شرایطی مانند خستگی، نوسانات خلقی، مشکلات مربوط به وزن کمک کند . مشاوره تغذیه و رژیم درمانی نوعی ارزیابی یا مشاوره است که نیازهای مختلف سلامتی را در رابطه با رژیم و ورزش مورد بررسی قرار می دهد. یک مشاور تغذیه می تواند به شما در تعیین اهداف سلامت قابل دستیابی کمک کند و روش های مختلفی برای حفظ این اهداف در طول زندگی شما را آموزش دهد. چنین ارزیابی برای طیف گسترده ای از مردم مفید است و می تواند به افراد مبتلا به اختلالات بیشمار کمک کند. در طی این ارزیابی ، مشاور براساس وضعیت فعلی شخص ، اطلاعاتی را ارائه می دهد و به بهبود سلامت کلی وی کمک می کند. مشاوره تغذیه و رژیم درمانی مزایای بسیاری دارد و در این جا پنج مزیت برتر را آورده ایم:
تغذیه بخش مهمی از یک سبک زندگی سالم است. بدون تغذیه مناسب ، شما انرژی کافی برای مصرف در طول روز ندارید. همچنین ، سلامتی شما می تواند بدون تغذیه مناسب به خطر بیفتد، و این امر شما را مستعد ابتلا به بیماری های متعدد می کند. این یک واقعیت شناخته شده است که امروزه بسیاری از بیماری ها در اثر رژیم غذایی ناسالم ایجاد می شوند. چه به خاطر مقدار چربی و کالری که منجر به چاقی می شود، باشد، یا کمبود مواد مغذی مورد نیاز برای داشتن سیستم ایمنی سالم و قوی، یا مقدار مواد شیمیایی و چربی های ترانس موجود در غذاهای فرآوری شده، تغذیه ناسالم می تواند منجر به مشکلات مهم سلامتی شود. مشاوره غذایی معمولاً در کلینیک های درمان اختلال تغذیه ارائه می شود ، اما بسیاری از مراکز بهداشتی و درمانی نیز این خدمات ارزشمند را ارائه می دهند.
بسیاری از مشاورین تغذیه برنامه های تناسب اندام و مکمل های غذایی را توصیه می کنند. به جای جستجو و امتحان کردن محصولات مختلف و برنامه های تناسب اندام متعدد، با مراجعه به یک مشاوره تغذیه، در زمان خود صرفه جویی کنید. از طریق مشاوره تغذیه ای ، نیازهای اساسی سلامتی برآورده می شود و اطلاعات تخصصی و متناسب با سبک زندگی فردی و شخصی شما ارائه می شود. اگر به یادگیری در مورد تغذیه به کمک نیاز دارید ، خدمات منطقه هانتینگتون می تواند در شروع کار به شما کمک کند!
خوردن غذاهای سرشار از مواد مغذی به معنای خوردن کاهو و پنیر کاتیج تا آخر عمر نیست! ماهی سالمون، سینه مرغ، کره بادام زمینی طبیعی، تخم مرغ، پاستای غلات سبوس دار، برنج سبوس دار و البته انواع میوه و سبزیجات – اینها همه منابع شگفت انگیز مواد مغذی عالی هستند و همه فوق العاده خوشمزه هستند!
هدف از مشاوره تغذیه صرفا رسیدن به عامل اصلی مشکلات سلامتی است و نه تنها برطرف کردن علائم. هنگامی که همه این موارد را با کمک یک مشاور دریابید، بهتر به نظر می رسید و احساس بهتری خواهید داشت، سطح انرژی شما افزایش می یابد، شما قادر خواهید بود وزن خود را کنترل کنید و دیگر نیازی به امتحان کردن جدیدترین سبک رژیم غذایی را نخواهید داشت. علاوه بر این ، به دلیل افزایش سطح انرژی ، روحیه شما بالا می رود ، و تمرکز و حافظه خود را بهبود خواهید بخشید. یک چیز دیگر – خواهید فهمید که کم تر سرما می خورید و عفونت کمتری دارید!
یادگیری و تمرین مناسب تغذیه همچنین می تواند به بهبود شرایطی مانند خستگی، نوسانات خلقی، مشکلات وزن، شرایط پوستی، مشکلات هضم، آرتروز، یائسگی، فشار خون بالا و میگرن و سردرد کمک کند.
به کودکان کمک کنید تا با مشاوره تغذیه و رژیم درمانی شروع خوبی داشته باشند. تغذیه سالم چگونه است؟ در این مقاله توضیح می دهیم که چگونه کودکی رشد مغز، متابولیسم و سلامت کلی را شکل می دهد. و این که چگونه به فرزندانمان کمک کنیم تا یک شروع عالی داشته باشند. الگوهای غذایی ساخته شده در دوران کودکی به عنوان پایه و اساس زندگی است. آنچه ما در کودکی می خوریم رشد مغز، متابولیسم و سلامت کلی بدن را تشکیل می دهد. و در حال حاضر، سه منبع برتر کالری برای افراد ۲-۳ ساله در ایالات متحده عبارتند:
این یک پایه ضعیف است. ولی یک خبر خوب داریم. برای بهبود مشخصات تغذیه ای فرزندتان و اطمینان از داشتن یک تغذیه سالم و لذت بخش در تمام عمر، فقط لازم است چند تغییر کوچک ایجاد کنید. علاوه بر این، تغذیه بر همه جوانب رشد، پیشرفت و سلامتی کودک تأثیر می گذارد که عبارت است از:
بیایید این عوامل را کمی بیشتر توضیح دهیم:
داشتن چربی اضافی بدن سالم نیست، و منجر به مشکلات هم در دوران کودکی هم بزرگسالی می شود.
برای مثال:
هنگامی که بدن در یک دوره رشد حساس دچار اضافه وزن می شود ، تغییر آن بسیار سخت است. عادتهای سلامتی و فعالیتهای بدنی که در کودکی ایجاد شده اند تا دهه های بعدی زندگی آن ها تأثیر خواهند گذاشت.
بیشتر بدانید؛ درمان بیماری های قلبی عروقی با تغذیه مناسب
چربی اضافی بدن نیز یک فشار روانی اجتماعی است. بچه چاقِ زمینِ بازی بودن، در دورانِ کودکی چندان خوشایند نیست. کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق با تمسخر و طرد شدن اجتماعی روبرو هستند.
چه کودکانی بیشتر در معرض وزن بالا یا چاقی هستند؟ کسانی که اغلب غذاهای پر کالری مصرف می کنند. همان طور که در نمودار زیر مشاهده می کنید، سلامت و وزن کودکان حاصل از ترکیبی از عوامل است – که اکثر آن ها را می توانیم کنترل کنیم.
عامل دوم: سلامت رودهبا مشاوره تغذیه و رژیم درمانی
بچه ها دقیقاً مانند بزرگسالان به هضم خوبشان بستگی دارند. اما از آنجا که آنها جوان و آسیب پذیر هستند ، اغلب مستعد ابتلا به ویروس ها و عفونت های باکتریایی هستند. نتیجه آن، گاه اسهال است که غالباً نشانگر عفونت روده است. اما همه اسهال ها ناشی از بیماری نیست. یک عامل مهم قابل پیشگیری، آب میوه است. آب میوه حاوی فروکتوز و سوربیتول است که در صورت مصرف مقادیر زیاد به اسهال می انجامد. اگر اسهال شایع است، برعکس آن، یبوست، خیلی کم تر است – به کودکان غذاهای گیاهی کافی درست کنید تا بخورند. اما صرف نظر از رژیم، وقتی کودک احتیاج به راه رفتن یا سر پا ایستادن دارد، باعث مشکلات بیشتری می شود.
کودکانی که قبل از پنج سالگی با یبوست سر و کله می زنند، به نظر می رسد پس از بلوغ نیز به مبارزه با آن ادامه دهند. پی نوشت: اگر شما دانشجو یا محقق متخصص اطفال هستید، مطالعات با کیفیت زیادی درباره یبوست کودکان وجود ندارد پس با خیال راحت، مطالعات خود را تنظیم کنید. در نهایت، کیفیت پایین رژیم غذایی با اختلالات دستگاه گوارش مرتبط است. و دقیقاً مانند بزرگسالان ، تعادل باکتری در روده کودکان می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی بدن آنها تأثیر بگذارد. به همین دلیل پروبیوتیک ها می توانند به بهبود سلامت روده ، رفع اسهال پس از مصرف آنتی بیوتیک و کنترل التهاب حتی در کودکان کمک کنند. در واقع، میزبان پروبیوتیک های کودک پسند در دسترس هستند.
مغزهای در حال رشد، نیاز به مواد مغذی با کیفیت دارند. تغذیه ضعیف (خواه به چربی اضافی بدن مرتبط باشد یا خیر) همچنین ابتلا به روحیه کودک و مشکلات رفتاری مانند افسردگی و اختلال کم توجهی، حتی پرخاشگری و خشونت را بیشتر می کند. این همچنین شامل کافئین است. یک مطالعه نشان داد که کودکان ۸ تا ۱۲ ساله به طور متوسط ۱۰۹ میلی گرم کافئین – معادل یک فنجان قهوه در روز مصرف می کنند. از آنجا که یک نوشابه حاوی حدود ۳۰-۳۵ میلی گرم کافئین است، این بدان معنی است که یک کودک متوسط روزانه ۳ عدد نوشابه می نوشد.
تغذیه ضعیف در کودکی یک مشکل اجتماعی پیچیده است و با جغرافیا و اقتصاد مرتبط است. به عنوان مثال ، در کشورهای صنعتی مانند ایالات متحده یا انگلیس، بچه هایی که غذاهای کم کیفیت و پر انرژی مصرف می کنند، ضعیف هستند؛ زیرا این غذاها ارزان تر و به راحتی در دسترس هستند. برعکس ، در کشورهای در حال توسعه که بچه های فقیر هنوز رژیم های غذایی سنتی و مواد کشاورزی محلی دارند، بچه های ثروتمندی هستند که خانواده های آنها قادر به خرید بهترین غذاهای پر انرژی هستند. این بدان معنی است که حداقل در کشورهای صنعتی، تغذیه ضعیف در کودکان اغلب با فقر در ارتباط است.
مشکل تغذیه کودک می تواند بسیار بزرگ به نظر برسد، به خصوص اگر والدینی هستید که می خواهید انتخاب های سالم تری را برای خود و خانواده خود انجام دهید. از کجا شروع کنیم؟
با چند مبانی ساده شروع کنید.
بیایید کمی بیشتر به بررسی این استراتژی ها بپردازیم. استراتژی شماره ۱: غذاهای کامل و با حداقل فرآوری را انتخاب کنید بچه ها یک هدف اصلی برای فروش مواد غذایی فرآوری شده هستند. متأسفانه این غذاها معمولاً پر از آشغال هستند.
بسیاری از والدین و معلمان می توانند بگویند که بچه ها چه زمانی قند خورده اند. فرشتگان کوچک سابق به طور ناگهانی تبدیل به شیاطینی می شوند که فریاد می زنند، اشیاء پرتاب می کنند و از دیوار بالا می روند. قند اضافه، همچنین برنامه اشتهای طبیعی بچه ها را مختل می کند و به چربی اضافی بدن ، بیماری قلبی عروقی و مقاومت به انسولین کمک می کند. «اما رایان، بچه های من دسرهای شیرین نمی خورند و تقریباً هرگز نوشابه نمی نوشند، بنابراین مشکلی ندارند.»
عالیه! فقط بخاطر داشته باشید که برای هر اونس، بسیاری از غلات صبحانه حاوی قند بیشتری نسبت به نوشابه هستند. همین امر در مورد مارک های «کودک پسند» مانند Go-Gurt نیز صحت دارد. بعضی اوقات حتی میوه های یخ زده حاوی مقدار زیادی قند هستند.
چه ماست باشد چه آب میوه، بطری گرانولا یا آجیل، چه دارای برچسب “سلامت” باشد و چه لپرکان روی بسته وجود داشت، برچسب را بخوانید. به قندهای پنهان و دیگر مواد تشکیل دهنده ناخواسته باشید. هر چه بیشتر توجه کنید، بیشتر شگفت زده خواهید شد. موارد مناسب را بدست آورید. خبر خوب این است که بچه هایی که رژیم غذایی متنوعی از غذاهای کامل را می خورند، به اندازه کافی کربوهیدرات سالم، پروتئین بدون چربی و چربی های خوب دریافت می کنند. صحبت از چربی های خوب شد…
چربی های رژیمی به بچه ها در جذب ویتامین ها کمک می کنند. همچنین به آنها کمک می کند بعد از غذا احساس سیری و احساس رضایت کنند. و آنها برای تولید هورمون لازم هستند. بچه ها به رژیم های غذایی سالم نیاز دارند – بدون این چربی ها، بچه ها دچار کمبودهایی می شوند که می تواند بر رشد، چشم، ترکیب بدن، چربی خون و مشکلات مغزی تاثیر گذار باشد. چربی های رژیم غذایی حتی برای بچه ها نسبت به بزرگسالان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در مقایسه با کالری مصرفی، درصد چربی بیشتری مصرف می کنند.
یک نوع چربی رژیم غذایی – چربی امگا ۳ – حتی برای رشد شناختی و جلوگیری از بسیاری از بیماریهای مزمن مفید است.
اگر بچه ها مشکلی با تخم مرغ ندارند (بعضی از آنها آلرژی دارند)، حتما از تخم مرغ کامل استفاده کنید، زیرا زردی تخم مرغ، کولین و چربی مهم را تأمین می کند، و سفیدی آن، از مواد مغذی ضروری برای رشد مغز است. در صورت امکان لبنیات پرچرب را انتخاب کنید. و نارگیل منبع عالی چربیهای سالم است. یک نارگیل تازه را با هم باز کنید – این کار برای بچه ها جذاب و لذت بخش است. یا از شیر نارگیل یا پوست نارگیل شیرین نشده در غذاها و از آرد نارگیل در پخت و پز استفاده کنید.
به سادگی با جا به جایی به مواد کم فرآوری شده و غذاهای کامل تر می توانید تغییرات بزرگی ایجاد کنید. به منوی روزانه بچه های خود نگاه کنید و ببینید که در کجا می توانید جایگزین های سالم تری برای غذاهای فرآوری شده قرار دهید. یک ترفند کلاسیک برای والدین: رقیق کردن آب میوه با آب؛ مخلوط کردن ماست طعم دار با ماست ساده؛ یا حذف شیر شکلاتی با شیر معمولی.
تا کنون بیش از ۳۰۰۰ نفر با این رژیم غذایی وزن خود را کاهش داده اند. این رژیم برای هر فرد با توجه به ویژگی ها و شرایط بدنی شخصی می شود و می تواند یک بار برای همیشه مسئله لاغری و کاهش وزن را برای شما حل کند. برای کسب اطلاعات بیشتر روی دکمه سبز رنگ زیر بزنید
کلیک کنید .
افزودن میوه و سبزیجات یکی دیگر از راههای عالی و ساده برای شروع بهبود تغذیه بچه هاست. میوه ها و سبزیجات در بسته های مفید خود قرار می گیرند، تهیه آن آسان است و پر از مواد مغذی مهمی است که بدن در حال رشد به آن ها نیاز دارد. البته همه کودکان، همه میوه ها و سبزیجات را به یک اندازه دوست ندارند. در اینجا چند نکته برای رفع مشکلات رایج آورده شده است.
مشکل: بچه ها مزه سبزیجات را دوست ندارند.
راه حل: سبزیجات را به طور متفاوتی حاضر کنید. سرخ کنید، در سوپ بریزید، داخل شیک میوه ای یواشکی کمی سبزی بریزید، یا آن ها را خام میل کنید. و به یاد داشته باشید که ممکن است فرزندتان ممکن است آن نوع سرو سبزیجات را ده بار یا بیشتر بخورد تا به آن علاقمند شود. پس وقت بگذارید. گزینه های جدید را امتحان کنید. و به دنبال راه هایی برای ترکیب سبزیجات در وعده های غذایی باشید.
مشکل: حاضر کردن، برایتان سخت یا ناخوشایند به نظر می آید.
راه حل: سبزیجات آماده مانند سبزیجات کودک شسته شده را در دسترس قرار دهید. کودکان را در آماده سازی سبزیجات و میوه ها به کار گیرید – حتی کودکان خردسال نیز می توانند کارهایی از قبیل پاک کردن لوبیای سبز، آووکادو در هم برهم و یا پاک کردن کاهو برای سالاد را انجام دهند. هرچه کودکان درگیر تر باشند ، احتمالاً غذاهای جدید را امتحان می کنند.
مشکل: عدم دسترسی
راه حل: سبزیجات را در خانه و مدرسه نگه داری کنید. یخچال را طوری تنظیم کنید که سبزیجات آماده در دسترس باشند و جایگزین هایی که کمتر سالمند را کم تر در دسترس قرار دهید.
مشکل: میوه ها و سبزیجات مناسب نیستند زیرا خیلی در بازار رونق ندارند.
راه حل: برای انتخاب مواد غذایی به تبلیغات اعتماد نکنید. به بچه ها بیاموزید که در برابر رسانه زرنگ باشند. به آنها کمک کنید تا درک کنند که تبلیغات برای فروش کالاها طراحی شده است – و لزوماً نشانگر خوب بودن و کیفیت بالای آن محصولات نیستند. و آنها را با خود به خرید ببرید. بگذارید بخش تولید را اکتشاف کرده و مواردی را که دوست دارند امتحان کنند، انتخاب کنند.
مشکل: فشار هم کلاسی ها و هم سالان در خوردن غذاهای غیر مغذی
راه حل: هر اتفاقی که بین دوستان و هم سالان می افتد، در همان جا باقی می ماند، تمرکز خود را بر روی خوراک بهتر در منزل بگذارید.
مشکل: پدر و مادر سبزیجات نمی خورند.
راه حل: می دانید که جواب ما چیست؟ والدین عزیز لطفا شما هم سبزیجات بخورید.
این را هم به خاطر داشته باشید که سبزیجات سرد می توانند برای فرزندان کوچک تان خطرناک باشند زیرا می توانند خطر خفگی را به دنبال داشته باشند. (و همچنین، آب نبات های جامد، آجیل، کره آجیل، هات داگ و پاپ کورن نیز این خطرات را به دنبال دارند.)
فلش نیوز: غذاهای غیر مغذی که به جای غذاهای غنی از مواد مغذی مصرف می شوند می توانند منجر به کمبود مواد مغذی شوند. اگر کودک به اندازه کافی مواد مغذی را از رژیم غذایی خود دریافت نمی کند، مکمل ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است برای شناخت و سلامتی رفتاری مفید باشند. این مکمل ها ممکن است برای بچه های با وضعیت اقتصادی اجتماعی ضعیف، کودکانی که علائم بیماری کمبود فشار خون دارند و کودکانی که دارای ناتوانی در یادگیری هستند نیز موثر باشند. در زیر مواد مغذی ای که اغلب در رژیم غذایی کودکان کم تر است، به همراه برخی منابع خوب این مواد مغذی برای غذاهای کامل آورده شده اند:
بچه ها را اغلب برای بازی در آفتاب بفرستید تا به آنها در دریافت ویتامین D کافی کمک کند، که برای رشد عضلات و استخوان ها بسیار مهم است. در حال حاضر، بیشتر بچه ها روزانه بیش از ۳۰۰ واحد بین المللی ویتامین D دریافت نمی کنند، این میزان بسیار کمتر از هدف رژیم غذایی ۶۰۰ واحد بین المللی در روز است.
آب و چایهای شیرین نشده بهترین رفع کننده عطش موجود هستند. آن ها آب رسانی را بهتر و بیشتر می کنند. و هنگامی که کودکان به عطر و طعم عادت می کنند ، اینها را به نوشیدنی های شیرین ترجیح می دهند. متاسفانه، از قرار معلوم، بیش از ۳۰ درصد فروکتوز مصرفی کودکان، ناشی از نوشیدنی های شیرین هستند. و در حالی که شیر گاو جزء اصلی رژیمهای غذایی اکثر کودکان است، اجباری نیست. استفاده از شیر گاو به عنوان «جایگزین غذا» می تواند منجر به کم خونی شود. به خاطر داشته باشید که آب میوه ها را حذف کنید و در عوض میوه های کامل بخورید و برخی جایگزین ها را به جای شیر گاو امتحان کنید. سپس در وهله اول آب و چای تلخ را به عنوان نوشیدنی به کودکان خود بدهید.
اگر فرزند شما به یک غذای خاص حساسیت دارد و نیاز دارد آن را از رژیم غذاییش حذف کنید، مشکلی نیست. فقط مشخص کنید که آن غذا، چه مواد مغذی را فراهم می کرده و غذاهای دیگری را به جای آن ها برای تامین آن مواد مغذی جایگزین کنید ( یا مکمل مصرف کنید). اگر فکر می کنید، فرزند شما حساسیت جدی دارد، او را به آزمایش ببرید. حساسیت قابل اندازه گیری است. تا حدود ۵ درصد کودکان به شیر پروتئین دار گاو حساسیت دارند. اگر کودک شما به شیر گاو حساسیت دارد، از یک نوشیدنی غیر حساسیت زا به جای آن استفاده کنید.
غذاهایی که اغلب باعث حساسیت می شوند:
همه ما در معرض سموم مختلف هستیم. برای کاهش بار سموم در کودکان ، به نظر می رسد موارد زیر مفید است:
در شرایط مناسب، بچه ها تمایل به خوردن حسی دارند. علائم بدنشان به آنها می گوید که چه مقدار نیاز دارند. بعضی روزها بیشتر می خورند ، بعضی روزها کمتر. بدن آنها به طور طبیعی میزان مصرف آنها را در طولانی مدت تنظیم می کند. بنابراین تلاش برای شمارش کالری برای بچه های سالم، یک تلاش بی ثمر است. توانایی های شگفت انگیز کودکان در تنظیم خود می تواند توسط موارد زیر درهم ریخته شود:
شما به عنوان والدین بی شک می خواهید مطمئن شوید که فرزندتان شاد و سالم است. پس ممکن است:
متأسفانه ، استراتژی های فوق فقط شرایط را بدتر می کند. به علاوه ، این کار زیادی برای شماست!
پس در عوض این استراتژی ها را امتحان کنید. برای این که مطمئن شوید فرزندتان تغذیه مستقیم و طبیعی دارند:
بیشتر بداتید؛ مشاوره تغذیه و تغذیه درمانی برای تناسب اندام
والدین: این وظیفه شماست که رهبری کنید. شما مسئول هستید. این کار شماست که غذا را تهیه کنید اما این انتخاب کودک است که آیا آن را بخورد. وقتی بچه ها گرسنه باشند، می خورند. برای خوردن سالم، الگوی خوبی برای فرزند خود باشید. درنهایت ، کودکان بیشتر از این که به آن چه والدینشان می گویند، توجه کنند، به آنچه والدینشان انجام می دهند ، توجه می کنند. پس یک الگوی عالی بسازید و به احتمال زیاد، فرزندانتان از شما پیروی می کنند.
شاید بگویید این خیلی خوب است ولی فرزند من سبزیجات نمی خورد، فرقی ندارد چه سبزیجاتی باشد! چه طور می تواند مواد مغذی کافی را دریافت کند؟ مشکلی نیست. فقط او باید حتما این ها را بخورد:
بچه هایی که غذای لبنی را دوست ندارند یا نمی توانند تحمل کنند ، چه طور؟ چگونه می توانند کلسیم کافی دریافت کنند؟ اطمینان حاصل کنید که آنها مقدار زیادی از این غذا می خورند:
کسانی که شیر دوست ندارند، چه طور؟ چگونه می توانند پروتئین کافی دریافت کنند؟ مطمئن باشید که مقدار زیادی از مواد زیر را بخورند:
به عبارت دیگر، برای هر مشکل احتمالی، یک راه حل وجود دارد.
اگر چه به نظر می رسد تمرکز بر غذاها و تعداد غذاهای روزانه راحت تر باشد، اما وجود امکان انعطاف پذیری هوشمندانه تر است. برگردید و به آن تصویر بزرگ فکر کنید. چند روز بدون ۳ – ۴ وعده سبزیجات مشکلی ندارد. در کل اهداف خود را بر موارد زیر قرار دهید:
بچه ها چه قدر باید بخورند؟ آن ها باید تا حدی بخورند که دیگر احساس گرسنگی نکنند. بچه ها چی باید بخورند؟ ترکیبی از غذاهای کامل و حداقل فرآوری شده. بچه ها چه چیزی باید بنوشند؟ اغلب آب و چای تلخ. چه طور مطمئن شویم که حرکات روده سالم هستند؟ مایعات کافی، فعالیت بدنی و غذاهای گیاهی کامل (سبزیجات ، میوه ، لوبیا ، غلات کامل ، آجیل ، دانه.) اولین کاری که می توانید انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید چیست؟ خودتان عادات سالم داشته باشید.
بله، ما می دانیم که جهان سلامتی و تناسب اندام می تواند گاهی سر در گم کننده باشد، ولی این قطعی نیست. بگذارید ما در این گزارش ویژه رایگان، ما به شما کمک کنیم تا همه را حل کنید. در آن بهترین استراتژی های غذایی، ورزش و شیوه زندگی – بی نظیر و شخصی – برای خود را یاد می گیرید.
یکی از راه هایی که می شود به آلمان مهاجرت نمود اعلام شرایط پناهندگی در کشور آلمان می باشد که بسیار مشکل بوده و جزء پرهزینه ترین مسیرهای مهاجرت محسوب می شود. حال شاید در ارتباط با این موضوع اخبار به روز در تلویزیون مشاهده کرده اید و از شرایط نا به سامان پناهندگان در آلمان با خبر هستید، یکی از عواملی که می تواند بسیار خطرناک باشد عدم آگاهی از شرایط پناهندگی در آلمان هست و این موضوع متاسفانه گریبان خیلی از افراد را که قصد اقامت در آلمان را داشته اند گرفته و دولت آلمان بسیاری از این افراد را مجبور به ترک خاک این کشور کرده است. در ادامه این مقاله ما به شما راه های منطقی و قانونی جهت مهاجرت به آلمان پیشنهاد می دهیم و همچنین از شرایط پناهندگی در آلمان صحبت خواهیم کرد.
شاید در انتخاب این مسیر بهتر است ابتدا شرایط افرادی که از این طریق مهاجرت کرده اند را جویا شوید و همچنین از قوانین و حقوقی که به عنوان یک پناهنده در کشور آلمان دارید جویا شوید، چون بسیاری از افراد در اروپا و مخصوصا ایرانیانی که در آلمان اعلام پناهندگی کرده اند از شرایط مطلوبی برخوردار نیستند و واجد شرایط برای دریافت اقامت نمی شوند و به کشورشان بازگردانده می شوند و متاسفانه دیگر از سوی کشور مبدا مجوز خروج دریافت نخواهند کرد.
طبق قوانین تعریف شده پناهنده به کسی اطلاق می گردد که در کشور خود از لحاظ مذهبی، نژادی، سیاسی و عواملی از این قبیل مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا به طور کلی امنیت نداشته باشد. ما در ادامه در مورد معایب پناهندگی و امتیازاتی که به شما به عنوان یک پناهنده در آلمان می دهند سخن خواهیم گفت.
یکی از مواردی که خیلی ها آن را نادیده می گیرند شرایط نا به سامان زندگی در کمپ های پناهندگان می باشد، زیرا افرادی از ملیت های گوناگون از کشورهای متفاوت در این کمپ ها بوده اند که با تفاوت های فرهنگی و نژادی باعث اختلافاتی می شوند که شرایط زندگی را بیش از پیش برای پناهندگان سخت تر می کنند. در حال حاضر پناهندگانی که در خاک آلمان می باشند و هنوز تکلیف اقامتشان مشخص نشده، با توجه به جمعیت زیاد از کشورهای جهان سوم بسیاری از آنها در کمپ ها با شرایط بهداشتی نامناسب و کمبود امکانات و تغذیه نامناسب و مواردی از این دست مواجه می شوند. تا مادامی که پناهندگان در آلمان هستند و پروسه حقوقی آنها به سرانجام نرسیده وضعیت اقامت آنها نیز مشخص نیست و حتی اجازه کار هم به آنها داده نمی شود.
ترک آلمان و عواقب آن
یکی از مواردی که پناهندگان باید بدانند این است که چنانچه قبل از مشخص شدن پروسه اقامتشان در آلمان این کشور را ترک نمایند و به کشور مبدا بازگردند فرایند آنها متوقف شده و همچنین تا ۱۰ سال اجازه ورود به هیچ یک از کشورهای اروپایی را ندارند. پناهندگان با کیس ها و شرایط متفاوتی از قبیل سیاسی، مذهبی، اجتماعی و … می توانند درخواست پناهندگی دهند. یکی از انواع پناهندگی، پناهندگی اجتماعی است که البته این نوع کیس در آلمان پذیرفته نمی شود. بسیاری از پناهندگان ایرانی که در آلمان هستند و درخواست خود را از طریق پناهندگی اجتماعی ارائه کرده اند، درخواست آنها مورد قبول واقع نمی شود و تعداد کثیری از این پناهنده ها به کشورشان دیپورت می شوند.
افرادی که در آلمان درخواست پناهندگی مذهبی می کنند با ارائه مدارک بیان می دارند که در کشورشان از لحاظ دینی و مذهبی با آنها بدرفتاری می شود و امنیتی ندارند و مجبور به تغییر و یا ترک دین خود شده اند همچنین در ارتباط با افرادی که به عنوان پناهنده سیاسی در آلمان پناهنده می شوند باید مدارکی ارائه نمایند که امنیت آنها در کشورشان از جهت سیاسی به خطر افتاده و مجبور به ترک خاک کشورشان شده اند، فرایند درخواست پناهندگی سیاسی در آلمان بعد از درخواست ۷ ماه به طول می انجامد. یکی از مواردی که در آلمان پناهندگان با مشکل روبرو می شوند، دید منفی مردمان آلمانی نسبت به آنهاست که باعث گردیده حتی در کمپ های پناهندگان هم نا امنی وجود داشته باشد و حتی در یکی از کمپ ها در شهر دوسلدورف آتش سوزی اتفاق افتاد.
پناهندگانی که در کشور آلمان هستند به سه طریق سکونت می یابند: ۱-مراکز پذیرش اولیه اقامت، ۲-مراکز اقامت های جمعی، ۳-مراکز اقامت غیر متمرکز. در ابتدای ورود پناهندگان باید در مراکز پذیرش اولیه به مدت ۶ ماه اقامت داشته باشند. اکثر پناهجویان در حال حاضر در اقامتگاهای جمعی اقامت دارند. اکثر این پناهگاها در شهرهای بزرگ آلمان از جمله برلین، مونیخ، فرانکفورت قرار دارند. شما در صورت واجد شرایط می توانید برای اخذ ویزای کار در کشور آلمان که یکی از طرق قانونی مهاجرت به این کشور است، اقدام نمائید.
در سال های اخیر پناهندگان زیادی در آلمان درخواست پناهندگی داده اند که نسبت به آمار سالهای قبل بی سابقه بوده است. کشور آلمان متشکل از شانزده ایالت است که پناهندگان در همه این شانزده ایالت می توانند اقامت یابند. پناهجویان پس از ورود به خاک آلمان باید درخواست پناهندگی خود را در اداره کل مرزی و یا در اداره پلیس ثبت نمایند و سپس در کمپ های پناهندگی منتظر انتقال به سایر ایالت ها باشند.
پس از انتقال مهاجرین به کمپ های پناهندگان از آن ها انگشت نگاری شده و عکس گرفته می شود تا با ثبت این اطلاعات استعلام گردد که آیا قبلا در کشورهای اروپایی حضور داشته اند یا خیر ؟ کمپ های پناهندگان در آلمان وسعت زیادی دارند و همچنین دارای امکاناتی از قبیل اقامتگاهای بزرگ و ایستگاه پلیس و حضور پزشک و سالن های غذاخوری و سالن های استراحت هستند .
سوالاتی در ارتباط با نحوه اقدام و ورود به خاک آلمان و سوالاتی از این قبیل از سوی کارکنان اداره مهاجرت آلمان از پناهندگان صورت می گیرد. در سالی که گذشت کشور آلمان بیشترین میزان پناهنده را در بین کشورهای اروپایی پذیرفت. کشورهای یونان و ایتالیا دروازه های ورود به اروپا و ورود پناهندگان به اروپا می باشند. قبل از ورود پناهدگان به اروپا اداره فدرال آلمان پیش بینی می کرد که حدود ۳۰۰۰۰۰ پناهنده به خاک آلمان ورود کنند که البته این میزان خیلی بیشتر و در حدود ۱٫۱ میلیون نفر رسید که پیش بینی های مقامات اروپا را برای پذیرش این پناهنده ها بر هم زد. مراحل اخذ پذیرش توسط قانون پناهندگی برای پناهجویان اداره می شود.
پس از ثبت درخواست پناهدگی در آلمان به مهاجرین کارت های اقامت در جمهوری فدرال آلمان داده می شود. یکی از مواردی که پناهندگان را ساپورت می کند این است که پس از ثبت درخواست پناهندگی و اسکان در کمپ های پناهجویان از خدمات بیمه درمانی رایگان بهره مند می شوند. پناهنده ممکن است سالها منتظر دریافت اقامتش باشد و تا این زمان باید در کشور بماند، حتی امکان دارد که درخواست او پس از چند سال رد شود و باید کشور را بلافاصله ترک نماید.
ویروس تب کریمه کنگو یا CCHFV یک ویروس RNA با حس منفی از جنس نایرو ویروس ها و از خانواده بونیاویریده ها می باشد. ویروس CCHFV از ۳ قطعه ژنومیک تشکیل شده است که قطعه کوچک و متوسط آن به ترتیب نوکلئوپروتئین و گلیکوپروتئین را رمز گذاری می کند و قطعه بزرگ که RNA-وابسته به RNA-پلیمراز را رمزگذاری می کند. ویروس CCHFV اولین بار در دهه ۱۹۴۰ در انسان شناسایی شد. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های موزیک دان به توضیج کامل درباره بیماری تب کریمه کنگو پرداخته و با آن آشنا می شویم.
زمانی که سربازان، زمین های کشاورزی به جا مانده در کریمه را دوباره تحت اشغال خود در می آوردند، به بیماری خونریزی دهنده ای مبتلا شدند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ کشف شد که عامل ایجاد کننده تب کریمه کنگو در کریمه مشابه عامل ایجاد کننده بیماری خونریزی دهنده ای در کشور کنگو (کشور کنونی جمهوری دموکراتیک کنگو و مستعمره سابق بلژیک) است و نام ویروس تب کریمه کنگو به این دلیل به این عامل بیماری زا منتسب شد. ناقل و مخزن اصلی CCHFV کنه های سخت و عمدتا از نوع هیالوما می باشند.
هرچند شواهد محدودی وجود دارد که دیگر گونه های کنه مانند کنه ریپیسیفالوس و کنه درماسنتور نیز ناقل این بیماری هستند. حیوانات مهره دار مثل احشام و چهارپایان خانگی و حیوانات وحشی مثل خرگوش صحرایی به عنوان میزبان به تکثیر این ویروس کمک می کنند، به صورت آلوده شدن کنه غیر آلوده در طول تغذیه از حیوانات آلوده به ویروس یا تغذیه مشترک کنه های غیر آلوده و کنه های آلوده با یکدیگر. کنه هیالومای ناقل ویروس در سرتاسر آفریقا، اروپای جنوبی و شرقی، خاورمیانه، هند و آسیا وجود دارد و مواردی از CCHFV در سرتاسر این نواحی گزارش شده است.
تخمین زده می شود که حدود ۱۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ عفونت CCHFV هر ساله اتفاق می افتد. هر چند که بیشتر این موارد بدون نشانه های بالینی اختصاصی و گاها ناشناخته هستند. در ارتباط با شیوع گسترده جغرافیایی CCHFV می توان دید که CCHVF تنوع ژنتیکی قابل توجهی را بین انواع مختلف ویروس در مناطق جغرافیایی متفاوت دارد. تفاوت انواع مختلف CCHFV در سطح آمینو اسید ویروس است که این مقدار در ماده تشکیل دهنده نوکلئوپروتئین و ال پروتئین حدود ۵ درصد و در ماده تشکیل دهنده گلیکوپروتئین تا حدود ۲۵ درصد می باشد.
مخزن و ناقل طبیعی CCHFV کنه هایی از نوع هیالوما می باشند. امکان آلوده شدن کنه ها در هر مرحله از چرخه زندگی آنان از جمله در طول تغذیه آنها از یک حیوان آلوده به ویروس یا در طی تغذیه مشترک یک کنه غیر آلوده و کنه آلوده و همچنین پستانداران، میزبان مهمی برای تکثیر این ویروس به شمار می آیند. انسانها از طریق نیش کنه، پرورش حیوانات و ذبح دام آلوده و همچنین در طی دوران مراقبت از بیماران آلوده به CCHFV در خطر ابتلا به این عفونت قرار دارند. در انسانها CCHFV ابتدا به صورت یک بیماری تب دار با علائم غیر اختصاصی بروز می کند.
علائم آن شامل تب ناگهانی، سردرد، دردهای عضلانی و حالت تهوع می باشد. این بیماری می تواند به سرعت به فاز خونریزی دهنده تغییر کند که در طی این مدت بیماران علائمی مثل خونریزی زیر پوستی(پتشی) و کبود شدگی مخاطی، دمل خونی، خونمردگی (هماتوم) و خونریزی در تمام بدن و در قسمت های مختلف آن را بروز می دهند. افزایش بیش از حد سایتوکین التهابی و آنزیم های کبدی، بار ویروسی بالا و کاهش پلاکت های خونی و فقدان پاسخ آنتی بادی های خون، فاکتورهای خطر مرگ در این بیماری می باشند.
بیشتر بخوانید: رفع دردهای عضلانی به کمک توصیه های طب سنتی
انسان ها از طریق گزش کنه، ذبح احشام و چهارپایان آلوده و مراقبت از بیماران آلوده به ویروس در مراکز بهداشتی و درمانی به این عفونت دچار می شوند. به دنبال یک دوره کمون چند روزه نشانه های اولیه تب کریمه کنگو پدیدار می شوند که یک بیماری تب دار با علائم غیر اختصاصی است که معمولا خیلی ناگهانی اتفاق می افتد . معمولا حملات ناگهانی تب، درد عضلانی، اسهال وحالت تهوع و استفراغ گزارش می شوند. بعد از آن بیمار وارد مرحله خونریزی دهنده می شود که در این مرحله بدن بیمار شروع به خونریزی در نقاط مختلف بدن و در سرتاسر آن می کند.
نرخ تلفات در هنگام شیوع این بیماری متفاوت است. اما معمولا بین ۵ تا ۳۰ درصد می باشد. با این حال در موارد خفیف یا مواردی که نشانه های بالینی چندان مشخصی از بیماری وجود ندارد ممکن است بیماری بدون جلب توجه و بدون علائم اختصاصی باشد و یا گاهی ممکن است بیماری نشان دهنده میزان قابل توجهی از عفونت تب کریمه کنگو در انسان باشد. با وجود تنوع ژنتیکی شناخته شده تب کریمه کنگو، اینکه چطور این ویروس می تواند وخامت این بیماری و نتیجه درمان را تحت تاثیر قرار دهد، مشخص نیست.
بار ویروسی بالا، نبود پاسخ آنتی بادی ها و سطح بالای آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز عوامل ایجاد نتایج ضعیف در درمان این بیماران هستند. در موارد خیلی حاد، ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت ها) و طولانی شدن زمان انعقاد خون نیز به چشم می خورد. در موارد سخت و کشنده عفونت تب کریمه کنگو، سطح سایتوکین التهابی بیش از حد افزایش می یابد. به این علت که عفونت تب کریمه کنگو باعث تحریک پاسخ ایمنی التهابی می گردد.
تشخیص موارد مشکوک به تب کریمه کنگو با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی و نسخه برداری معکوس یا RT-qPCR در طی مرحله وایریمیک بیماری انجام می شود. همچنین روش RT-qPCR بار ویروسی را تعیین می کند که معمولا نتیجه بیماری با بار ویروسی با یکدیگر همبستگی دارند. یک موضوع مهم برای این آزمایش ها تنوع ژنتیکی قابل توجه ویروس تب کریمه کنگو است. اگرچه که آزمایش هایی که می توانند گروه زیادی از ژنوتیپ های تب کریمه کنگو را تشخیص دهند ابداع شده اند.
آزمایش الیزا (الایزا) و آزمایش ایمونوفلورسنت غیرمستقیم برای شناسایی آنتی بادی های اختصاصی IgM و IgG ویروس تب کریمه کنگو در انسان، روش هایی هستند که برای تشخیص سرولوژیکی و کیت های تجاری در دسترس می باشند. ممکن است این آزمایش ها برای موارد مشکوک زودهنگام در دوران حاد بیماری مناسب نباشند. به این دلیل که در مواردی که تب کریمه کنگو جدی است واکنش آنتی بادی ها اغلب با تأخیر بوده یا با فقدان واکنش آنتی بادی ها همراه می باشد.
برخلاف انتظار، شواهد سرولوژیکی گسترده نشان می دهد که تب کریمه کنگو می تواند گونه های متعددی از مهره داران را آلوده کند که شامل هر دو گروه حیوانات اهلی و وحشی می باشد.. با این حال به نظر می رسد که انسان ها در برابر این بیماری کشنده و مهلک آسیب پذیرتر هستند. البته در بین انسانها تب کریمه کنگو ممکن است به بروز عفونت های خفیف بیانجامد یا عفونته ایی که در معاینات غیر قابل تشخیص هستند.
اما دلیل اینکه چرا بعضی از بیماران یک دوره بیماری مهلک و جدی را پشت سر می گذارند در حالی که برخی دیگر مبتلا به عفونت بدون علامت می شوند هنوز ناشناخته است. توانایی تب کریمه کنگو در ایجاد بیماری مهلک و جدی در موش هایی که سیستم اینترفرون تیپ یک آنها معیوب بود و عدم توانایی این ویروس در ایجاد یک بیماری مهلک در موش های وحشی(WT) ، این مطلب را می رساند که پاسخ های ایمنی ذاتی در میزبان های مهره دار در محدود کردن پاتوژنز تب کریمه کنگو نقشی اساسی بازی می کنند.
مطالعات آزمایشگاهی، ژن القایی اسید رتینوئیک تیپ یک یا RIG-1 را به عنوان حسگر ایمنی طبیعی CCHFV شناسایی کرده اند. اگر چه که تب کریمه کنگو ممکن است RNA ویروسی اش را برای جلوگیری از عملکرد حسگر RIG-1 پردازش کند. با این حال این امکان وجود دارد که حسگرهای ایمنی طبیعی بیشتری در دریافت و سنجش CCHFV نقش داشته باشند.
مطالعات گذشته نگر در مورد انسان ها وابستگی بین پلی مورفیسم ها در گیرنده های شبه تول یا TLRs و وخامت بیماری را شناسایی کردند که به این معناست کهTLRs ممکن است یک مسیر حسگر ایمنی مهم در تب کریمه کنگو باشد. پلی مورفیسم ها در گیرنده های شبه تول نوع ۷ ،۸ ،۹ و ۱۰ با شدت بیماری و نتیجه درمان در بیماران مبتلا در کشور ترکیه وابسته بودند. همچنین پلی مورفیسم ها در فاکتور هسته ای کاپای B با افزایش خطر تب کریمه کنگو ارتباط مستقیم دارند.
اینکه آیا پلی مورفیسم های مشابه با تب کریمه کنگو و شدت وخامت این بیماری در جمعیت های مناطق جغرافیایی دیگر به هم مربوط هستند یا نه مسئله ای است که باید آن را معلوم کرد. مسیرهای آپوپتوتیک میزبان ممکن است تکثیر تب کریمه کنگو را محدود کند، زیرا تکثیر تب کریمه کنگو می تواند آپوپتوزیس(مرگ سلولی) را تحریک کند. و آنزیم کاسپاز ۳ که در طی آپوپتوزیس (مرگ سلولی) فعال شده می تواند نکلئوپروتئین تب کریمه کنگو را بشکند و مانع از تکثیر ویروس شود.
ویروس تب کریمه کنگو همچنین در برابر سیگنالینگ ایمنی ذاتی مقاومت می کند. قسمت بزرگ تب کریمه کنگو دامنهOUT را رمز گذاری می کند. اخیرا نشان داده شده که CCHFV با این عملیات، از پاسخ های ایمنی ذاتی که بوسیله پروتئین های DUBs دخیل در مسیرهای سیگنالینگ ایمنی ذاتی صادر می شود جلوگیری می کند. دامنه OUT ویروسCCHFV می تواند همچنین اصلاح ژن تحریک شونده توسط اینترفرون ۱۵ یا ISG15 را بشکند. به این دلیل که اصلاح ISG15 اثرات ضد ویروسی مستقیم دارد.
چون ISG15 به خودی خود پاسخ ایمنی ذاتی بدن میزبان را در برابر عفونت ویروسی تنظیم می کند. عملیات ISGylation دامنه OUT ویروس تب کریمه کنگو برای میزان بیماری های ویروسی دارای اهمیت زیادی است. عفونت تب کریمه کنگو نوترکیب با رمز گذاری کردنOUT باعث کاهش فعالیت پروتئین های DUBs می شود و یا اینکه باعث کاهش فعالیت های پروتئین های DUBs و عملیات ISGylation می شود که سینتیک رشد ویروسی را کاهش می دهد. این موضوع نشان می دهد که دامنهOUT برای غلبه بر واکنش های اینترفرون از اهمیت زیادی برخوردار است.
دامنه OUT ویروس CCHFV میل ترکیبی ISG15 را در موش ها نسبت به میل ترکیبی ISG15 در انسان ها کاهش داده است که حاکی از این است که ژن ISG15 در موش ها مانع مهمی برای سرایت عفونت تب کریمه کنگو در موش ها می باشد همینطور در مقایسه با سایر ویروس های خانواده نایروویریدها که در ارتباط با بیماری به سختی و وخامت عفونت تب کریمه کنگو نیستند، دامنه OUT در تب کریمه کنگو میل ترکیبی بیشتری با ژن ISG15 انسان ها دارد. این مطلب حاکی از این است که دامنه OUT یک فاکتور ویروسی مهم می باشد.
علاوه بر واکسیناسیون، تحقیقات گسترده ای در مورد مقابله با تب کریمه کنگو انجام شده است. ریباویرین که یک آنالوگ نوکلئوزید است توسط سازمان بهداشت جهانی برای درمان تب کریمه کنگو پیشنهاد شده است. با این حال داده های بالینی که استفاده از ریباویرین را برای درمان تب کریمه کنگو توصیه می کنند با هم تناقض دارند.
بعضی از مطالعات مزایایی را برای این دارو گزارش کرده اند در حالی که برخی دیگر از مطالعات و بررسی ها هیچ مزیتی را گزارش نکرده اند و مقایسه و تحلیل نتایج درمان ها و مطالعات متعدد نشان می دهند که اثر ریباویرین ضعیف و بی نتیجه است. به ویژه یک تحقیق کنترل شده پلاسبو (تحقیق بر اساس گروه شاهد دریافت کننده دارونما) در راستای هدف رسیدن به درمان بیماران مبتلا به عفونت تب کریمه کنگو با داروی ریباویرین با شکست روبرو شد.
یک مقایسه تحلیل و نتایج درمانی اخیر نشان داد که در درمان با ریباویرین لازم است خیلی زود بعد از ظهور علائم بیماری درمان را شروع کرد و خطر مرگ را کاهش داد. در ظهور اخیر عفونت تب کریمه کنگو در اسپانیا اگرچه که درمان یک پرستار آلوده به ویروس با داروی ریباویرین اثرات جهشی روی تب کریمه کنگو در داخل بدن بیمار گذاشت اما باعث شد که کاهش تتراسیون ویروس با شروع درمان مقارن شود ولی نهایتا به علت ایجاد کم خونی همولیتیک درمان با ریباویرین متوقف شدکه یکی از عوارض احتمالی درمان با ریباویرین می باشد.
داده ها و نتایج متناقض در مورد مزیت های بالینی داروی ریباویرین برای درمان عفونت تب کریمه کنگو و وجود پتانسیل برای عوارض جانبی درمان بیماری با ریباویرین باعث به وجود آمدن بحث و جدلهای زیادی در این زمینه شده است. ملاحظات اخلاقی مطالعات مبتنی بر گروه شاهد دریافت کننده دارونما، احتمالا تحقیقات بیشتری راجع به تاثیر ریباویرین در بیماران مبتلا به عفونتCCHFV به عمل خواهند آورد.
مطالعه روی موش ها همچنین اثرات متناقض ریباویرین را نشان داده است. دو بررسی صورت گرفته در این زمینه نشان داده اند که حتی درمان زودهنگام با ریباویرین (زیر ۶ ساعت) در جلوگیری از بیماری مهلکی که به دنبال عفونت ایجاد شده توسط دو ویروس مجزای تب کریمه کنگو در شرایط کلینیکی شکل می گیرد با شکست مواجه شده است.
اگرچه که مطالعه دیگری نشان داد که داروی ریباویرین توانست در هنگام دخالت زود هنگام در برابر بیماری مهلک عفونت تب کریمه کنگو ۱۰۲۰۰ مقاومت کند و زمانی که درمان با تاخیر انجام شد یا چالش دوز افزایش پیدا کرد مقاومت دارو کاهش یافت. با این حال نتایج به دست آمده از آزمایشگاه ها نشان داد که اگرچه درمان زود هنگام با ریباویرین، متوسط زمان رسیدن به مرگ را طولانی می کند، اما این دارو نتوانست از مرگ موش ها با عفونت ۱۰۲۰۰ جلوگیری کند.
علت نتایج متمایز درمان با داروی ریباویرین در مورد موش های مبتلا به عفونت ۱۰۲۰۰ در تحقیقات انجام گرفته هنوز ناشناخته است ولی می تواند نتیجه تفاوت در مقاومت موش ها، چالش دوز یا فاصله بین ابتلا به عفونت و شروع درمان باشد. روی هم رفته داده ها و تحقیقات صورت گرفته روی انسان ها و موش ها حاکی از این مطلب هستند که در حالی که ریباویرین ممکن است در بیماران مبتلا به تب کریمه کنگو مزیت های بالینی محدودی داشته باشد احتمالا لازم است که برای رسیدن به نتیجه موثر، درمان را زود هنگام شروع کرد.
ممکن است درمان زودهنگام انجام نشود به این دلیل که علائم اولیه تب کریمه کنگو غیر اختصاصی بوده و می تواند به سرعت به تظاهرات هموراژیک یا خونریزی دهنده و شدید بیماری پیشرفت کند و بنابراین ممکن است بیماران تا زمانی که علائم جدی تب کریمه کنگو بروز نکرده برای استفاده از خدمات بهداشتی درمانی مراجعه نکنند.
بیشتر بخوانید: در درمان کم خونی و پلاکت پایین این گیاه معجزه می کند
همانطور که در بند مقدمه بیان شد، ویروس تب کنگو همان کنه های سختی هستند که از طریق گونه ای به نام Hyalomma به دیگر چیز ها انتقال پیدا می کند. ویروس تب کریمه کنگو یا همان ویروس تب کنگو می تواند از طریق راه های دیگری هم انتقال پیدا کند که یکی از آنها انتقال به وسیله تخم است. همچنین در مراحلی از بلوغ کنه این ویروس می تواند به دیگر اجزا انتقال پیدا کند. یکی از مهم ترین راه هایی که باعث می شود در کنه آلودگی ایجاد شود، مکیدن خون مهره داران کوچک است که بیشتر کنه های نابالغ این کار را انجام می دهند.
چنین کاری باعث می شود که آلودگی برای همیشه در بدن کنه وجود داشته باشد و در کنار خود کنه رشد کند. زمانی که کنه نابالغ به همراه آلودگی رشد می کنه و به دوره بلوغ خود می رسد، می تواند این آلودگی را وارد چرخه مهره داران بزرگی مانند دام ها کند و همچنین در چنین شرایطی می تواند آلودگی را به انسان ها هم انتقال دهد. یکی از راه های آلودگی انسان این است که کنه بتواند بخشی از بدن انسان را نیش بزند و به وسیله آن گزش ویروس تب کنگو انتقال پیدا کند.
راه دیگر این است که انسان آن کنه را روی پوست خود له کند که در چنین حالتی این ویروس انتقال پیدا می کند. این بیماری محدود به یک حیوان نیست. کنه می تواند ویروس تب کریمه کنگو را به چرخه های دیگری در طبیعت وارد کند و این چرخه ها هم می توانند چنین کاری را انجام دهند. مثلا ویروس از طریق کنه به یک خرگوش انتقال پیدا می کند و خرگوش ویروس را به دیگر خرگوش ها و حیوانات انتقال می دهد و در چنین حالتی ویروس تب کنگو شایع می شود.
البته حیوانات زیادی هم هستند که مقاومت از خود نشان می دهند پرنده ها نمونه ای از حیوانات مقاوم در برابر ویروس تب کنگو و عفونت هستند که در بیشتر موارد هیچ اتفاقی درون آنها رخ نمی دهد. حیوانات اهلی مقاومت کمتری از خود نشان می دهند و همچنین علائمی که در آنها وجود دارد به طور کامل نامشخص است. مثلا ویروس تب کنگو می تواند در یک گوسفند وجود داشته باشد و آن گوسفند ذبح شود. در چنین حالتی احتمال انتقال ویروس تب کنگو به انسان بسیار بالا می رود و شرایطی کاملا خطرناک است .
بخش جالب ماجرا این است که فرد هنگامی که دچار ویروس تب کنگو می شود، بسیار خطرناک می شود. خونریزی، ادرار و هرچیزی از آن شخص می تواند برای دیگران خطرناک باشد و باعث انتقال ویروس شود. به همین دلیل تمام وسایلی که فرد از آن در بیمارستان یا بقیه مکان ها استفاده می کند باید از بین روند و کسی آن را لمس نکند. فصول گرم، بهترین فصل ها برای انتقال ویروس و رشد این ویروس است. حتی سفر به یک روستا یا دامداری هم می تواند شروعی برای این ویروس در بدن شما باشد و فعالیت خودش را آغاز کند.
هر شخصی که متوجه می شود به ویروس تب کنگو دچار شده است باید یک سری کارها را برای خود انجام دهد تا بتواند به درمان نزدیک شود و کار اشتباهی از آن سر نزند.
در بند های زیر بیشتر این کارها بیان شده اند و شما می توانید به خوبی آن ها را انجام دهید:
-هنگامی که متوجه بیماری خود شدید باید حتما خود را ایزوله کنید. این کار به وسیله خودتان انجام نمی شود و باید به بیمارستان اطلاع دهید. اشخاصی که خود را ایزوله نمی کنند، می توانند به راحتی بیماری را به دیگران انتقال دهند. به همین دلیل فرد باید ایزوله شود و هیچگونه ارتباطی با خانواده خود و همچنین پرسنل بیمارستان نداشته باشد تا به وضعیت پایداری برسد.
-فرد باید تمام وسایلی که در مدت بیماری از آن ها استفاده کرده است را یادداشت کند یا در ذهن خود داشته باشد زیرا تمامی این وسایل راهی برای انتقال ویروس تب کنگو هستند و باید سوزانده شوند. ماسک ها و دستکش ها بیشترین وسایلی هستند که با بزاق و ترشحات شخص در ارتباط هستند و نباید گوشه ای رها شوند.
-شخص باید اطلاع دهد که اصطبل یا منزلی که درون آن دچار این ویروس شده است، سم پاشی شود. سم پاشی باعث می شود که کنه ها در آن مکان از بین بروند و شخص دیگری مجددا دچار این بیماری نشود. بهتر است که اعضای خانواده تا زمان اتمام سم پاشی در آن خانه حضور نداشته باشند و وسایلی که شخص بیماری از آن استفاده کرده است را گوشه ای جدا نگهداری کنند.
-مواد های ضد عفونی بهترین کمک برای بیمارستان و خانواده بیمار است. خانواده بیمار باید مواد ضد عفونی را تهیه کنند و اتاق و توالت های خانه را با آن ها تمیز کنند. این مواد باعث از بین رفتن ویروس می شوند. همچنین اگر در مکانی خون شخص بیمار وجود دارد حتما به کمک مواد ضد عفونی، آن مکان پاکیزه شود.
-ویروس تب کنگو در دام ها نشانه ای از خود ندارند. یعنی مشخص نمی شود که کدام گوسفند به این ویروس دچار است. به همین دلیل باید از گوشت های تازه دوری کنید. اگر خود قصاب هستید یا نیاز فوری به مصرف گوشت تازه دارید، باید گوشت را به مدت یک روز در دمان منفی یک الی منفی چهار قرار دهید و سپس آن را مصرف کنید. این دما باعث می شود که ویروس های گوشت به طور کامل از بین روند.
-پرسنلی که از شخص بیمار مراقبت می کنند باید بدانند که هر لحظه امکان دارد که دچار این ویروس شوند. به همین دلیل باید تمام وسایلی که از آن استفاده می شود را به طور کامل تمیز کنند و به وسیله صابون آنها را شستشو دهند. همچنین خودشان باید لباس های استاندارد را پوشیده باشند و دائما خود را تمیز کنند تا خطری آنها را تهدید نکند.
-کشتار های غیرمجاز یکی از مشکلاتی است که در بسیاری از کشور ها وجود دارد. همین کشتار ها باعث شیوه بسیاری از ویروس ها از جمله همین ویروس تب کنگو می شوند. بهتر است زمانی که می خواهید گوشتی را تهیه کنید، از مهر دامپزشکی آن صحت داشته باشید وگرنه به هیچ عنوان آن گوشت را تهیه نکنید.
-اشخاصی که در بیمارستان با شخص بیمار ارتباط دارند و وضعیت بیمار را بررسی می کنند، خود باید تحت بررسی های روزانه قرار بگیرند. مثلا دمای بدن شان هر روز بررسی شود و تمام علائم بدنی شخص را چک کنند تا اگر نشانه ای از وجود ویروس تب کنگو پیدا شد بتوانند سریع تر آن را درمان کنند.
سوال هایی نزد مردم وجود دارد که می خواهند در مورد ویروس تب کنگو بدانند تا بتوانند به خوبی از آن دوری کنند یا اطلاعات بیشتری داشته باشند. همچنین خود خانواده های بیمار همیشه سوال های در ذهن شان وجود دارد که پزشک وقت نمی کند به تمامی آن ها پاسخ دهد.
در بخش زیر مهم ترین سوال ها مطرح شده است و کاربر می تواند با آنها آشنا شود:
چه تعدادی تا به امروز در اثر این ویروس فوت کرده اند؟
به طور کل حدود سی و سه نفر دچار این بیماری شده اند و سه نفر از میان این افراد فوت کرده اند. قبل از آن هم حدود سی نفر دیگر دچار این ویروس شده بودند که از میان آن ها هم چیزی حدود سه نفر به فوت رسیده بودند. وجه اشتراک هر دو سری فوت، وجود یک هرمزگانی است که نشان از شیوع این بیماری در فصل گرما و مناطق گرم را دارد.
آیا می توان از ویروس تب کنگو پیشگیری کرد؟
بله. در اولین مرحله باید کشتارگاه ها را بررسی کرد. تا زمانی که کشتارگاه ها بتوانند یک ذبح استاندارد داشته باشند و دام پزشکی آنها را تایید کند، خطری وجود نخواهد داشت. بعد از آن قصاب ها باید همیشه با یک دستکش ذبح را انجام دهند و از خونریزی فراوان دوری کنند. اشخاصی که گوشت را هم تهیه می کنند بهتر است که به مدت یک روز آن را در فریزر خانه خود نگهداری کنند و سپس از آن مصرف کنند.
به طور کل واکسنی برای درمان این ویروس وجود دارد؟
خیر. هنوز واکسنی برای ویروس تب کنگو ساخته نشده است. اما اگر شخص بیمار در زمان مناسبی بداند که دچار این ویروس شده است، می توان شخص را درمان کرد اما اگر دیر خود را به بیمارستان برساند، شانس درمان بسیار کمتر می شود.
چه استان هایی بیشتر در معرض خطر هستند؟
استان های هرمزگان، کرمانشاه، اصفهان، سیستان و بلوچستان و مازندران نیز بیشترین شیوع این ویروس را داشته اند. به همین دلیل افرادی که در این استان ها زندگی می کنند بهتر است که مراقبت های بیتشری از خود و خانواده داشته باشند. البته این دلیل نمی شود که دیگر افراد در استان های دیگر از این بیماری دوری نکنند و خیال شان راحت باشد. همگی باید آمادگی کامل در برابر بیماری و ویروس را داشته باشند.
بیشتر بخوانید: مصرف گوشت تازه بلافاصله پس از ذبح ممنوع!
موارد زیادی برای کادر پزشکی وجود دارد که باید آنها را رعایت کنند و مراقب خود باشند تا ویروس در بدن خود و دیگران شیوع پیدا نکند. با رعایت مواردی که بیان می شود، به خوبی می توان در برابر این ویروس و انتقال آن ایستادگی کرد. در ابتدا باید بدانید که نباید هیچگونه تماس فیزیکی میان شما و شخص بیمار رخ دهد. این کار خود اولین راه جلوگیری میان کادر پزشکی است.
سپس شما باید سعی کنید که از دستکش ها و لایه های حفاظتی مناسب برای خود استفاده کنید و با همان وسایل وارد اتاق بیمار شوید. همچنین بعد از هر دیداری که با بیمار دارید، دست و صورت خود را به خوبی با صابون بشویید. همیشه به وسیله فناوری های درون بیمارستان سعی کنید سطح عفونت های اتاق و توالت ها را بررسی کنید و از لباس های آستین بلند در محل کار تان استفاده کنید. لباس های آستین بلند خود کمک بزرگی به شما می کنند که ویروس تب کنگو انتقال پیدا نکند.
همچنین سعی کنید لباس های رنگی و نازک به تن خود داشته باشید. اگر کنه و موجودی بر روی این لباس ها قرار بگیرد می توان آن را مشاهده کرد و از آن به درستی دوری کرد. در کنار تمامی این موارد باید از آفت کش استفاده کنید تا کنه شیوع پیدا نکند. روش ها و کارهای دیگری هم برای تیم پزشکی وجود دارد که باید همه آن ها را رعایت کنند. در کل تیم پزشکی بیشتر از همه در خطر است و هر لحظه ممکن است که این ویروس به آن ها انتقال پیدا کند. مراقبت از این تیم مهم ترین کاری است که بیمارستان در آن زمان کاری باید انجام دهد و همچنین بیمار را درمان کند.
یبوست، بیماری شایعی است که منجر به مراجعات متعدد کلینیکی شده و تأثیرات خانوادگی و اجتماعی مهمی را سبب می شود. این اختلال می تواند زمینه ساز مشکلات متعددی باشد بنابراین، بررسی و درمان آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
از علل مهم یبوست می توان به مصرف غذاهای کم فیبر ، کم آب، کم تحرکی، استفاده نادرست از مسهل ها، مصرف داروهای خاص ( از قبیل داروهای ضد درد، مدرها و آنتی هیستامین ها) اشاره کرد. بیماری هایی چون دیابت و کم کاری تیروئید نیز ممکن است باعث یبوست شوند.
از ميان علائم باليني و ذهني يبوست، كاهش دفعات اجابت مزاج و سختي مدفوع از اهمیت خاصی برخوردار است. علائم ديگري نظير درد مقعد، تخليه ناکامل مدفوع، حجم كم مدفوع، اتساع شكمي، نفخ، دفع گاز، زور زدن هنگام اجابت مزاج، احساس پري و فشار لگني، عدم موفقيت براي عمل دفع در طي بيست و چهار ساعت يا حتي خونريزي از ركتوم را نيز در تعريف و توصيف يبوست در نظر مي گيرند .
مهندس لاله حجازی، مدیر عامل شرکت داروسازی باریج اسانس در رابطه با راه های درمان این بیماری گفت: داروهاي ملين در كنار داروهاي مسكن از پرمصرف ترين داروهايي هستند كه در دنيا بدون تجويز پزشك مصرف مي شوند. سالانه در آلمان ۳۹ ميليون واحد داروي ملين و در آمريكا ۶۰۰ ميليون از آن فروخته ميشود و يبوست سالانه در آمريكا منجر به ۵/۲ ميليون ويزيت پزشك مي شود.
لاله حجازی در ادامه گفت: مطالعات جدید نشان داده اند که اطلاعات موجود در طب سنتی می تواند احتمال یافتن ترکیبات موثر دارویی را به شکل چشمگیری افزایش دهد.
در طب سنتی ایران داروهای متعددی بعنوان ملین شناخته شده است، یکی از بهترین و ایمن ترین این داروها شربت لاکسی هرب باریج است که از آلو (Prunus domestica) و شکر سرخ Saccharum officinarum)) تهیه شده است. که هر دو جزء شربت شواهد قابل قبول بالینی در خصوص یبوست دارند.
لاله حجازی در معرفی شربت لاکسی هرب باریج گفت این راه درمان جدید با استفاده از همین راهکار و از منابع طب ایرانی استخراج شده است.
بر اساس مستندات طب سنتی، آلو و شکر سرخ در منابع طب ایرانی در بین ۱۳۴ مفرده داروئی مؤثر بر یبوست در ردیف ۱۰ داروی اول قرار دارند بر این اساس می توان گفت آلو و شکر سرخ از نگاه طب ایرانی طبیعی ترین، بهترین و بی خطر ترین راه مبارزه با یبوست شناخته شده است.
مطالعات گوناگون اثرات متعدد و مفید گونه های مختلف آلو را نشان داده اند. از آن جمله می توان به اثرات بهبود دهنده سلامت استخوان، حافظه، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و نیز بهبودی در یبوست اشاره کرد که این اثرات را ناشی از توان آنتی اکسیدانی و سهم بالای ترکیبات فنلی در آلو می دانند .
وی ادامه داد: چندین مطالعه در خصوص اثرات ملینی آلو انجام شده است. مطالعه پیراینن (۲۰۰۷) این اثر را ناشی از میزان بالای فیبر این میوه می داند. مطالعه چسکین و همکاران (۲۰۰۹) بیان می کند که مصرف یکبار در روز آب آلو ، قبل از وعده غذایی ، می تواند سبب بهبودی در دفع و نرمی مدفوع در بیماران با یبوست مزمن شود. اثرات مشابهی در مطالعه ای که آتالوری و همکاران (۲۰۱۱) در آن به مقایسه آلوی خشک با پسیلیوم در بیماران با یبوست خفیف تا متوسط پرداخته اند به دست آمده است. نتیجه این مطالعه حاکی از اثربخشی بهتر آلو نسبت به پسیلیوم بوده است و در نتیجه مصرف آلو را بر پسیلیوم ارجح دانسته است. در این مطالعه اثرات هم افزایی آلو با سوربیتول، فیبر غذایی و پلی فنول ها نیز مطرح شده است . سایر مطالعات نیز موید اثر ملینی آلو هستند و آن را به وجود ترکیبات فنلی، سوربیتول به همراه فیبر موجود در آلو نسبت داده اند.
ملاس موجود در شکر سرخ نیز حاوی میزان زیادی ترکیبات فنلی، آنتی اکسیدانی، ویتامین ها و مواد معدنی است، که آن را به یک ماده مغذی ارزشمند تبدیل کرده است. مصرف داروهای مسهل همواره بدن را در معرض خطر از دست دادن الکترولیت های مهم قرار می دهد. وجود املاح و ویتامین های ضروری در ملاس موجود در شکر سرخ، تا حد زیادی نگرانی از بابت دفع بی رویه املاح و ویتامین ها را کاهش می دهد . از طرفی قند موجود در شکر سرخ مانند یک ملین قندی آب را به سمت خود کشیده و مدفوع را نرم و از یبوست جلوگیری می کند.
در مطالعه ای که توسط حاجی عربی و همکاران( ۲۰۱۴) انجام شده، اثر شربت شکر سرخ در مقایسه با پلی اتیلن گلیکول به مدت ۳ هفته در درمان یبوست عملکردی کودکان ۲ تا ۱۰ ساله مورد بررسی قرار گرفته است و در این مطالعه پارامترهایی چون: میزان دفع، میزان بهبود یبوست و تعداد دفعات دفع مدفوع در هفته و… را ارزیابی شده است، نتایج این مطالعه نشان داده که شکر سرخ به اندازه ی پلی اتیلن گلیکول در بهبود شاخص های درمان یبوست موثر بوده است و با توجه به عوارض کمتر شکر سرخ در مقابل پلی اتیلن گلیکول، می تواند جهت رفع یبوست عملکردی اطفال به عنوان یک درمان موثر و سودمند مورد استفاده قرار گیرد.
در انتها توصیه می کنیم جهت مشاهده و سفارش آنلاین شربت لاکسی هرب باریج به وب سایت barijessence.com مراجعه کنید.
منبع : ویرلن
تمامی حقوق مطالب برای موزیک دان محفوظ است و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع می باشد.